الگو:صفحهٔ اصلی/پرسش برگزیده: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
<gallery class="nomobile" mode="packed" widths=90px heights=90px perrow=3> | <gallery class="nomobile" mode="packed" widths=90px heights=90px perrow=3> | ||
پرونده: 11760.jpg|''[[سید علی حسینی خامنهای|خامنهای]]''|link= سید علی حسینی خامنهای | پرونده: 11760.jpg|''[[سید علی حسینی خامنهای|خامنهای]]''|link= سید علی حسینی خامنهای | ||
پرونده: 11046759983.jpg|''[[محمد محمدی | پرونده: 11046759983.jpg|''[[محمد محمدی ریشهری|ریشهری]]''|link= محمد محمدی ریشهری | ||
پرونده: 136863.JPG|''[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان]]''|link= خدامراد سلیمیان | پرونده: 136863.JPG|''[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان]]''|link= خدامراد سلیمیان | ||
پرونده: 5784577.jpg|''[[علی رضا پناهیان|پناهیان]]''|link= علی رضا پناهیان | پرونده: 5784577.jpg|''[[علی رضا پناهیان|پناهیان]]''|link= علی رضا پناهیان |
نسخهٔ ۱۶ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۵۵
ارکان جمع رکن است و به پایه و بخش اصلی هر چیزی گفته میشود که سبب پایندگی آن میشود. مراد از ارکان انتظار، عناصر اصلی و پایههای اساسیِ انتظار ظهور و فرج امام مهدی(ع) است که نبودن هر یک از آنها سبب انحراف در معنای راستین انتظار میگردد. به دیگر سخن، ارکان انتظار، بینشها و کنشهایی هستند که تحقق ماهیتِ انتظار راستین وابسته به آنهاست و هر مسلمانی بدون داشتن آنها منتظِر شمرده نمیشود.
انتظار راستین دارای سه رکن اساسی است:
- نارضایتی نسبت به وضع موجود: اصل انتظار فرج به اعتقاد شیعیان در بایستگی حکومت معصوم پس از پیامبر خدا(ص) برمیگردد و از دست رفتن این فرصت در طول تاریخ، تا زمان ولادت آخرین امام معصوم، زمینهساز غیبت صغری و کبرای امام دوازدهم گردیده است. منتظِر واقعی، به سبب محروم بودن از حضور ظاهری امام وضع موجود را نمیپذیرد و پیوسته برای کسب آمادگیهای لازم تلاش میکند تا زمینهساز ظهور امام غائب خویش باشد.
- اعتقاد به تحقق وضع مطلوب: مراد از این رکن، اعتقاد به این است که سرانجام، این دنیا طعم عدالت و زیباییها را میچشد. امید داشتن به وضع مطلوب، غیر از اعتقاد به آیندۀ مطلوب است. این امید، هرچند میتواند اثر آن اعتقاد باشد، اما خودش فینفسه حقیقت دیگری دارد؛ چراکه موجب میشود اعتقاد انسان لذتبخش شود.
- اقدام برای تحقق وضع مطلوب: آخرین رکن انتظار اقدام عملی برای تحقق وضعیت مطلوب است. عمل و اقدام برای مقدمهسازی ظهور و زمینهسازی فرج، تا آنجا که مقدور است، هم دلیل صداقت ادعای منتظر است و هم مایه تقویت انتظار خواهد بود. این نکته را نیز باید بدان توجه داشت که اقدام و عمل تنها صرف عمل بیرونی برای از بین بردن فتنهها و نفی طاغوتهای زمان، مبارزه با ناعدالتیها و ستمها خلاصه نمیشود، بلکه شامل اقدامات درونی نیز میشود؛ به این معنا که انسان منتظر بایستی نفس خود را مهذّب کند و خود را از هرگونه گناه و رذائل اخلاقی دور کند و پیوسته بر امور معنوی همت گمارد و این نیز شاخهای از اقدام عملی منتظر برای رسیدن به وضع مطلوب است.