حجر اسماعیل در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخهها
(←پانویس) |
(←مقدمه) |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
«حِجر اسماعیل» بخشی از [[مسجد الحرام]] است که در کنار قسمت شمالی [[کعبه]] قرار دارد و دور آن دیوار کوتاهی کشیده شده است و آن را "[[حطیم]]" نیز مینامند. مشهور است که [[حضرت اسماعیل]]{{ع}} گوسفندان خود را در آنجا میبسته است. برخی نیز بین [[رکن و مقام]] و [[زمزم]] را حطیم یا حجر اسماعیل دانستهاند. در روایتی [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: گویا میبینم که [[حضرت مهدی]]{{ع}} پشت به [[حجر]] نموده و [[خداوند]] را به [[حق]] خویش قسم میدهد (که ظهورش را فراهم سازد) آنگاه به سوی رکن و مقام رفته و دو رکعت [[نماز]] به جای میآورد و دوباره خداوند را به حق خودش [[سوگند]] میدهد. سپس امام باقر{{ع}} فرمود: به [[خدا]] قسم که او همان مضطری است که در [[آیه شریفه]] آمده است: {{متن قرآن|أَمَّن يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَيَكْشِفُ السُّوءَ وَيَجْعَلُكُمْ خُلَفَاء الأَرْضِ}}<ref>«یا آن کسی که به درمانده، چون وی را بخواند، پاسخ میدهد و بلا را (از او) میگرداند؟ و شما را جانشینان زمین میگرداند» سوره نمل، آیه ۶۲.</ref>.<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص۲۱۶.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۳۱ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۲۹
مقدمه
«حِجر اسماعیل» بخشی از مسجد الحرام است که در کنار قسمت شمالی کعبه قرار دارد و دور آن دیوار کوتاهی کشیده شده است و آن را "حطیم" نیز مینامند. مشهور است که حضرت اسماعیل(ع) گوسفندان خود را در آنجا میبسته است. برخی نیز بین رکن و مقام و زمزم را حطیم یا حجر اسماعیل دانستهاند. در روایتی امام باقر(ع) فرمود: گویا میبینم که حضرت مهدی(ع) پشت به حجر نموده و خداوند را به حق خویش قسم میدهد (که ظهورش را فراهم سازد) آنگاه به سوی رکن و مقام رفته و دو رکعت نماز به جای میآورد و دوباره خداوند را به حق خودش سوگند میدهد. سپس امام باقر(ع) فرمود: به خدا قسم که او همان مضطری است که در آیه شریفه آمده است: ﴿أَمَّن يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَيَكْشِفُ السُّوءَ وَيَجْعَلُكُمْ خُلَفَاء الأَرْضِ﴾[۱].[۲]
منابع
پانویس
- ↑ «یا آن کسی که به درمانده، چون وی را بخواند، پاسخ میدهد و بلا را (از او) میگرداند؟ و شما را جانشینان زمین میگرداند» سوره نمل، آیه ۶۲.
- ↑ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص۲۱۶.