علم پیامبران به حقانیت وحی (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'فعالیت‌های وی است. او علاوه بر' به 'فعالیت‌های وی است. او علاوه بر')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{ویرایش غیرنهایی}}
{{ویرایش غیرنهایی}}
{{جعبه اطلاعات مقاله
{{جعبه اطلاعات مقاله
| عنوان            = علم پیامبران به حقانیت وحی
| عنوان            = [[علم]] [[پیامبران]] به [[حقانیت]] [[وحی]]
| عنوان اصلی        =  
| عنوان اصلی        =  
| تصویر            = Mg1150 91icl.jpg
| تصویر            = Mg1150 91icl.jpg
خط ۲۹: خط ۲۹:
| ناشر الکترونیک    = [[پایگاه مجلات تخصصی نور]]
| ناشر الکترونیک    = [[پایگاه مجلات تخصصی نور]]
}}
}}
'''علم پیامبران به حقانیت وحی''' عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی پدیده وحی و علم پیامبران به آن می‌پردازد. این مقالهٔ ۱۹ صفحه‌ای به قلم [[علی ربانی گلپایگانی]] نگاشته شده و در [[کلام اسلامی (نشریه)|فصلنامه کلام اسلامی]] (شماره ۸۰، زمستان ۱۳۹۰) منتشر گشته است.<ref name=p1>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/899155/%D8%B9%D9%84%D9%85-%D9%BE%DB%8C%D8%A7%D9%85%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D9%87-%D8%AD%D9%82%D8%A7%D9%86%DB%8C%D8%AA-%D9%88%D8%AD%DB%8C?q=%D9%88%D8%AD%DB%8C&score=6.5570645&rownumber=354 پایگاه مجلات تخصصی نور]</ref>
'''[[علم]] [[پیامبران]] به [[حقانیت]] [[وحی]]''' عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی پدیده [[وحی]] و [[علم]] [[پیامبران]] به آن می‌پردازد. این مقالهٔ ۱۹ صفحه‌ای به قلم [[علی ربانی گلپایگانی]] نگاشته شده و در [[کلام اسلامی (نشریه)|فصلنامه کلام اسلامی]] (شماره ۸۰، زمستان ۱۳۹۰) منتشر گشته است.<ref name=p1>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/899155/%D8%B9%D9%84%D9%85-%D9%BE%DB%8C%D8%A7%D9%85%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D9%87-%D8%AD%D9%82%D8%A7%D9%86%DB%8C%D8%AA-%D9%88%D8%AD%DB%8C?q=%D9%88%D8%AD%DB%8C&score=6.5570645&rownumber=354 پایگاه مجلات تخصصی نور]</ref>


==چکیده مقاله==
==چکیده مقاله==
* نویسنده در ابتدای چکیده مقاله خود می‌نویسد:«یکی از مسائل مربوط به وحی این است که پیامبران الهی چگونه و از چه راهی یقین پیدا می‌کردند که آنچه به آنان وحی می‌شود، الهی است؟ از باب مثال: چگونه حضرت موسی {{ع}} یقین داشت که صدایی که می‌شنود از جانب خداوند است؟ یا هنگامی که پیامبری در خواب یا بیداری تمثل بشری فرشته را می‌دید از چه راهی مطمئن بود که او فرشته است؟ این پرسش درباره محدث و امام نیز که صدای فرشته را می‌شنیده‌اند، مطرح شده است».
* نویسنده در ابتدای چکیده مقاله خود می‌نویسد:«یکی از مسائل مربوط به [[وحی]] این است که [[پیامبران الهی]] چگونه و از چه راهی [[یقین]] پیدا می‌کردند که آنچه به آنان [[وحی]] می‌شود، [[الهی]] است؟ از باب مثال: چگونه [[حضرت موسی]] {{ع}} [[یقین]] داشت که صدایی که می‌شنود از جانب [[خداوند]] است؟ یا هنگامی که [[پیامبری]] در [[خواب]] یا [[بیداری]] [[تمثل]] بشری [[فرشته]] را می‌دید از چه راهی مطمئن بود که او [[فرشته]] است؟ این پرسش درباره [[محدث]] و [[امام]] نیز که صدای [[فرشته]] را می‌شنیده‌اند، مطرح شده است».


* نویسنده در ادامه چکیده مقاله خود می‌نویسد:«در همه این موراد سؤال این است که با وجود این احتمال که صدایی که شنیده می‌شد، یا موجودی که دیده می‌شد، یا مطلبی که در بیداری یا خواب در قلب پیامبر {{صل}} یا امام {{ع}} القاء می‌گردید، از جانب خدا و فرشتهٔ الهی نباشد، چگونه این احتمال دفع می‌شد؟ آیا اصولا چنین احتمالی برای پیامبر و امام پدید نمی‌آمد، یا این که با دلیل قطعی و روشن برطرف می‌شد؟ احتمال دیگری که دراین‌باره قابل طرح است این است که اصولا آنچه دیده یا شنیده می‌شد، هیچ‌گونه واقعیت خارجی نداشت و زاییدهٔ قوهٔ تخیل پیامبر یا امام بود؟ آیا برای پیامبر و امام چنین احتمالی رخ نمی‌داد، یا رخ می‌داد، ولی با دلیل قطعی و روشن برطرف می‌گشت؟ در هر صورت، تبیین و تحلیل آن چیست؟ مقالهٔ حاضر عهده‌دار تبیین این موضوع مهم می‌باشد».<ref name=p1></ref>
* نویسنده در ادامه چکیده مقاله خود می‌نویسد:«در همه این موراد سؤال این است که با وجود این احتمال که صدایی که شنیده می‌شد، یا موجودی که دیده می‌شد، یا مطلبی که در [[بیداری]] یا [[خواب]] در [[قلب]] [[پیامبر]] {{صل}} یا [[امام]] {{ع}} [[القاء]] می‌گردید، از جانب [[خدا]] و فرشتهٔ [[الهی]] نباشد، چگونه این احتمال دفع می‌شد؟ آیا اصولا چنین احتمالی برای [[پیامبر]] و [[امام]] پدید نمی‌آمد، یا این که با [[دلیل قطعی]] و روشن برطرف می‌شد؟ احتمال دیگری که دراین‌باره قابل طرح است این است که اصولا آنچه دیده یا شنیده می‌شد، هیچ‌گونه واقعیت خارجی نداشت و زاییدهٔ قوهٔ تخیل [[پیامبر]] یا [[امام]] بود؟ آیا برای [[پیامبر]] و [[امام]] چنین احتمالی رخ نمی‌داد، یا رخ می‌داد، ولی با [[دلیل قطعی]] و روشن برطرف می‌گشت؟ در هر صورت، [[تبیین]] و تحلیل آن چیست؟ مقالهٔ حاضر عهده‌دار [[تبیین]] این موضوع مهم می‌باشد».<ref name=p1></ref>


== فهرست مقاله ==
== فهرست مقاله ==
* چکیده؛
* چکیده؛
* مقدمه؛
* مقدمه؛
* تبیین مسأله در روایات:
* [[تبیین]] مسأله در [[روایات]]:
** توفیق الهی؛
** [[توفیق]] [[الهی]]؛
** سکینه و وقار؛
** سکینه و [[وقار]]؛
** نور الهی؛
** [[نور الهی]]؛
** کشف غطاء؛
** [[کشف]] غطاء؛
* تحلیل مسأله از نگاه متفکران:
* تحلیل مسأله از نگاه متفکران:
** معجزهٔ الهی:
** معجزهٔ [[الهی]]:
*** ارزیابی؛
*** ارزیابی؛
** آگاهی از اسباب وحی:
** [[آگاهی]] از اسباب [[وحی]]:
*** ارزیابی؛
*** ارزیابی؛
** علم پیامبران به لوح محفوظ؛
** [[علم]] [[پیامبران]] به [[لوح محفوظ]]؛
** تعلیم و تعلم پیامبران و فرشتگان؛
** [[تعلیم و تعلم]] [[پیامبران]] و [[فرشتگان]]؛
** علم حضوری؛
** [[علم حضوری]]؛
** نقد؛
** نقد؛
** تجرد شیطان وهمی است نه عقلی:
** تجرد [[شیطان]] وهمی است نه [[عقلی]]:
*** ارزیابی؛
*** ارزیابی؛
*تحلیل مسأله در دو مرحله؛
*تحلیل مسأله در دو مرحله؛

نسخهٔ ‏۲۱ نوامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۶:۳۷

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
علم پیامبران به حقانیت وحی
رتبه علمیعلمی پژوهشی
زبانفارسی
نویسندهعلی ربانی گلپایگانی
موضوعوحی، علم پیامبر
مذهبشیعه
منتشر شده درفصلنامه کلام اسلامی
وابسته بهمؤسسه تحقیقاتی و تعلیماتی امام صادق (ع)
محل نشرقم، ایران
تاریخ نشرزمستان ۱۳۹۰
شماره۸۰
ناشر الکترونیکپایگاه مجلات تخصصی نور

علم پیامبران به حقانیت وحی عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی پدیده وحی و علم پیامبران به آن می‌پردازد. این مقالهٔ ۱۹ صفحه‌ای به قلم علی ربانی گلپایگانی نگاشته شده و در فصلنامه کلام اسلامی (شماره ۸۰، زمستان ۱۳۹۰) منتشر گشته است.[۱]

چکیده مقاله

  • نویسنده در ادامه چکیده مقاله خود می‌نویسد:«در همه این موراد سؤال این است که با وجود این احتمال که صدایی که شنیده می‌شد، یا موجودی که دیده می‌شد، یا مطلبی که در بیداری یا خواب در قلب پیامبر (ص) یا امام (ع) القاء می‌گردید، از جانب خدا و فرشتهٔ الهی نباشد، چگونه این احتمال دفع می‌شد؟ آیا اصولا چنین احتمالی برای پیامبر و امام پدید نمی‌آمد، یا این که با دلیل قطعی و روشن برطرف می‌شد؟ احتمال دیگری که دراین‌باره قابل طرح است این است که اصولا آنچه دیده یا شنیده می‌شد، هیچ‌گونه واقعیت خارجی نداشت و زاییدهٔ قوهٔ تخیل پیامبر یا امام بود؟ آیا برای پیامبر و امام چنین احتمالی رخ نمی‌داد، یا رخ می‌داد، ولی با دلیل قطعی و روشن برطرف می‌گشت؟ در هر صورت، تبیین و تحلیل آن چیست؟ مقالهٔ حاضر عهده‌دار تبیین این موضوع مهم می‌باشد».[۱]

فهرست مقاله

درباره پدیدآورنده

علی ربانی گلپایگانی

حجت الاسلام و المسلمین علی ربانی گلپایگانی، (متولد ۱۳۳۴ ش، گلپایگان)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: جواد تبریزی، جعفر سبحانی، حسن حسن‌زاده آملی، حسین نوری همدانی، یحیی انصاری شیرازی و حسین مظاهری پیگیری کرد.[۲] پژوهشگر نشریات کیهان اندیشه، نور علم، کلام اسلامی و پیام حوزه از جمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر تدریس در حوزه‏‌هاى علمیه، تا کنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر در آورده است. «امامت در بینش اسلامی»، «وحی نبوی»، «بازاندیشی نقش پیامبر در پدیده وحی»، «چگونگی وحی نبوت از دیدگاه قرآن و روایات»، «عصمت امام از نگاه خرد»، «مبانی حجیت روایات اهل بیت (ع)» و «هدایت و ضلالت از دیدگاه امام علی (ع)» برخی از این آثار است.[۳]





پانویس

دریافت متن