تکبر در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{ولایت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233)...» ایجاد کرد)
 
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{ویرایش غیرنهایی}} +))
خط ۱: خط ۱:
{{ویرایش غیرنهایی}}
 
{{ولایت}}
{{ولایت}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">

نسخهٔ ‏۲۱ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۰۶


اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث تکبر است. "تکبر" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل تکبر (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

روایات مربوطه

  1. یکی از یاران امام صادق(ع) می‌گوید: از آن حضرت درباره پائین‌ترین مرحله خروج از دین سؤال کردم؛ آن حضرت فرمودند: "پائین‌ترین مرحله آن، کِبر است"[۱]؛
  2. امام باقر(ع) فرمودند: "عزَّت و تکبُّر، دو لباس الهی هستند، از این رو هرکس به یکی از آنها دست دراز کند، خداوند او را با روی صورت به جهنّم می‌اندازد" [۲]؛
  3. امام باقر(ع) فرمودند: "تکبُّر لباس خداوند است، و متکبّر درباره لباس خداوند با او به نزاع برخاسته است" [۳]؛
  4. امام باقر(ع) و امام صادق(ع) هر دو فرمودند: "کسی که در قلبش به اندازه ذرّه‌ای از تکبُّر باشد، به بهشت داخل نخواهد شد" [۴]؛
  5. امام صادق(ع) فرمودند: "در قیامت، متکبّران به‌صورت ذرّه‌هائی ظاهر می‌شوند که مردمان آنان را لگدکوب می‌نمایند؛ تا خداوند از حساب همه فراغت یابد" [۵][۶].

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. « عَنْ حُكَيْمٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ(ع) عَنْ أَدْنَى الْإِلْحَادِ فَقَالَ إِنَّ الْكِبْرَ أَدْنَاهُ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۳۰۹.
  2. « عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ(ع) قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ(ع)‌ الْعِزُّ رِدَاءُ اللَّهِ وَ الْكِبْرُ إِزَارُهُ فَمَنْ تَنَاوَلَ شَيْئاً مِنْهُ أَكَبَّهُ اللَّهُ فِي جَهَنَّمَ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۳۰۹.
  3. « عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ(ع) قَالَ: الْكِبْرُ رِدَاءُ اللَّهِ وَ الْمُتَكَبِّرُ يُنَازِعُ اللَّهَ رِدَاءَهُ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۳۰۹.
  4. « عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ(ع) وَ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ(ع) قَالا لَا يَدْخُلُ الْجَنَّةَ مَنْ فِي قَلْبِهِ مِثْقَالُ ذَرَّةٍ مِنْ كِبْرٍ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۳۱۰.
  5. « عَنْ دَاوُدَ بْنِ فَرْقَدٍ عَنْ أَخِيهِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ(ع) يَقُولُ‌ إِنَّ الْمُتَكَبِّرِينَ يُجْعَلُونَ فِي صُوَرِ الذَّرِّ يَتَوَطَّأُهُمُ النَّاسُ حَتَّى يَفْرُغَ اللَّهُ مِنَ الْحِسَابِ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۳۱۱.
  6. مظاهری، حسین، دانش اخلاق اسلامی، ج۲، ص ۱۷۷-۱۷۸.