عجب در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{ولایت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233)...» ایجاد کرد) |
|||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
#[[امام صادق]]{{ع}} طلا فرمودند: "[[خداوند]] بر آن است که برای [[مؤمنان]] [[گناه]] بهتر از عُجب می‌باشد؛ و اگر چنین نبود هیچ [[مؤمنین]] هیچگاه به گناهی آلوده نمی‌شد" <ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} قَالَ: إِنَّ اللَّهَ عَلِمَ أَنَّ الذَّنْبَ خَيْرٌ لِلْمُؤْمِنِ مِنَ الْعُجْبِ وَ لَوْ لَا ذَلِكَ مَا ابْتُلِيَ مُؤْمِنٌ بِذَنْبٍ أَبَداً}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۳۱۳.</ref>؛ | #[[امام صادق]]{{ع}} طلا فرمودند: "[[خداوند]] بر آن است که برای [[مؤمنان]] [[گناه]] بهتر از عُجب می‌باشد؛ و اگر چنین نبود هیچ [[مؤمنین]] هیچگاه به گناهی آلوده نمی‌شد" <ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} قَالَ: إِنَّ اللَّهَ عَلِمَ أَنَّ الذَّنْبَ خَيْرٌ لِلْمُؤْمِنِ مِنَ الْعُجْبِ وَ لَوْ لَا ذَلِكَ مَا ابْتُلِيَ مُؤْمِنٌ بِذَنْبٍ أَبَداً}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۳۱۳.</ref>؛ | ||
#[[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: "هرکس که عُجب به وجودش داخل شود، هلاک می‌شود" <ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} قَالَ: مَنْ دَخَلَهُ الْعُجْبُ هَلَكَ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۳۱۳.</ref>؛ | #[[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: "هرکس که عُجب به وجودش داخل شود، هلاک می‌شود" <ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} قَالَ: مَنْ دَخَلَهُ الْعُجْبُ هَلَكَ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۳۱۳.</ref>؛ | ||
#[[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: "عالِمی به نزد عابدی آمد و از او پرسید: [[نماز]] تو چگونه است؟ آن عابد پاسخ داد: آیا از عابدی همچون من درباره نمازش سؤال می‌شود در حالی که من از فلان وقت تاکنون به [[عبادت]] [[حضرت | #[[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: "عالِمی به نزد عابدی آمد و از او پرسید: [[نماز]] تو چگونه است؟ آن عابد پاسخ داد: آیا از عابدی همچون من درباره نمازش سؤال می‌شود در حالی که من از فلان وقت تاکنون به [[عبادت]] [[حضرت حق]] مشغولم! آن عالِم باز پرسید: [[گریه]] تو چگونه است؟ عابد گفت: آنقدر می‌گریم که [[خون]] از چشمم جاری می‌شود.!. عالِم پاسخش داد: خنده تو در حالی که از عمل خود ترسانی، [[برتر]] از [[گریه]] تو در حالی است که به آن ناز می‌کنی، چه از خودشیفتگانی که به‌واسطه عمل خود فخر می‌فروشند هیچ عملی به سوی [[آسمان]] بالا نمی‌رود!" <ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} قَالَ: أَتَى عَالِمٌ عَابِداً فَقَالَ لَهُ كَيْفَ صَلَاتُكَ فَقَالَ مِثْلِي يُسْأَلُ عَنْ صَلَاتِهِ وَ أَنَا أَعْبُدُ اللَّهَ مُنْذُ كَذَا وَ كَذَا قَالَ فَكَيْفَ بُكَاؤُكَ قَالَ أَبْكِي حَتَّى تَجْرِيَ دُمُوعِي فَقَالَ لَهُ الْعَالِمُ فَإِنَّ ضَحِكَكَ وَ أَنْتَ خَائِفٌ أَفْضَلُ مِنْ بُكَائِكَ وَ أَنْتَ مُدِلٌّ إِنَّ الْمُدِلَّ لَا يَصْعَدُ مِنْ عَمَلِهِ شَيْ‌ءٌ }}؛ اصول کافی، ج۲، ص۳۱۴.</ref>؛ | ||
#[[عبدالرحمن بن حجاج]] گوید: به [[امام صادق]]{{ع}} عرض کردم: [[انسان]] گاه کاری را انجام می‌دهد که به‌واسطه آن خائف و ترسان است، و گاه کاری انجام می‌دهد که به‌واسطه آن چیزی عُجب او را فرا می‌گیرد؛ کدام یک از این دو [[برتر]] هستند؟ آن [[حضرت]] فرمودند: این [[انسان]] در حالت اوّل که ترسان است، [[برتر]] از حالت دوّم که عُجب به او راه یافته، می‌باشد" <ref>{{متن حدیث| عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ الْحَجَّاجِ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} الرَّجُلُ يَعْمَلُ الْعَمَلَ وَ هُوَ خَائِفٌ مُشْفِقٌ ثُمَّ يَعْمَلُ شَيْئاً مِنَ الْبِرِّ فَيَدْخُلُهُ شِبْهُ الْعُجْبِ بِهِ فَقَالَ هُوَ فِي حَالِهِ الْأُولَى وَ هُوَ خَائِفٌ أَحْسَنُ حَالًا مِنْهُ فِي حَالِ عُجْبِهِ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۳۱۴.</ref><ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۲، ص ۱۸۴-۱۸۶.</ref>. | #[[عبدالرحمن بن حجاج]] گوید: به [[امام صادق]]{{ع}} عرض کردم: [[انسان]] گاه کاری را انجام می‌دهد که به‌واسطه آن خائف و ترسان است، و گاه کاری انجام می‌دهد که به‌واسطه آن چیزی عُجب او را فرا می‌گیرد؛ کدام یک از این دو [[برتر]] هستند؟ آن [[حضرت]] فرمودند: این [[انسان]] در حالت اوّل که ترسان است، [[برتر]] از حالت دوّم که عُجب به او راه یافته، می‌باشد" <ref>{{متن حدیث| عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ الْحَجَّاجِ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} الرَّجُلُ يَعْمَلُ الْعَمَلَ وَ هُوَ خَائِفٌ مُشْفِقٌ ثُمَّ يَعْمَلُ شَيْئاً مِنَ الْبِرِّ فَيَدْخُلُهُ شِبْهُ الْعُجْبِ بِهِ فَقَالَ هُوَ فِي حَالِهِ الْأُولَى وَ هُوَ خَائِفٌ أَحْسَنُ حَالًا مِنْهُ فِي حَالِ عُجْبِهِ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۳۱۴.</ref><ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۲، ص ۱۸۴-۱۸۶.</ref>. | ||
نسخهٔ ۲۸ فوریهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۴:۳۶
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل عجب (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
روایات مربوطه
- امام صادق(ع) طلا فرمودند: "خداوند بر آن است که برای مؤمنان گناه بهتر از عُجب می‌باشد؛ و اگر چنین نبود هیچ مؤمنین هیچگاه به گناهی آلوده نمی‌شد" [۱]؛
- امام صادق(ع) فرمودند: "هرکس که عُجب به وجودش داخل شود، هلاک می‌شود" [۲]؛
- امام صادق(ع) فرمودند: "عالِمی به نزد عابدی آمد و از او پرسید: نماز تو چگونه است؟ آن عابد پاسخ داد: آیا از عابدی همچون من درباره نمازش سؤال می‌شود در حالی که من از فلان وقت تاکنون به عبادت حضرت حق مشغولم! آن عالِم باز پرسید: گریه تو چگونه است؟ عابد گفت: آنقدر می‌گریم که خون از چشمم جاری می‌شود.!. عالِم پاسخش داد: خنده تو در حالی که از عمل خود ترسانی، برتر از گریه تو در حالی است که به آن ناز می‌کنی، چه از خودشیفتگانی که به‌واسطه عمل خود فخر می‌فروشند هیچ عملی به سوی آسمان بالا نمی‌رود!" [۳]؛
- عبدالرحمن بن حجاج گوید: به امام صادق(ع) عرض کردم: انسان گاه کاری را انجام می‌دهد که به‌واسطه آن خائف و ترسان است، و گاه کاری انجام می‌دهد که به‌واسطه آن چیزی عُجب او را فرا می‌گیرد؛ کدام یک از این دو برتر هستند؟ آن حضرت فرمودند: این انسان در حالت اوّل که ترسان است، برتر از حالت دوّم که عُجب به او راه یافته، می‌باشد" [۴][۵].
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ « عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ(ع) قَالَ: إِنَّ اللَّهَ عَلِمَ أَنَّ الذَّنْبَ خَيْرٌ لِلْمُؤْمِنِ مِنَ الْعُجْبِ وَ لَوْ لَا ذَلِكَ مَا ابْتُلِيَ مُؤْمِنٌ بِذَنْبٍ أَبَداً»؛ اصول کافی، ج۲، ص۳۱۳.
- ↑ « عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ(ع) قَالَ: مَنْ دَخَلَهُ الْعُجْبُ هَلَكَ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۳۱۳.
- ↑ « عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ(ع) قَالَ: أَتَى عَالِمٌ عَابِداً فَقَالَ لَهُ كَيْفَ صَلَاتُكَ فَقَالَ مِثْلِي يُسْأَلُ عَنْ صَلَاتِهِ وَ أَنَا أَعْبُدُ اللَّهَ مُنْذُ كَذَا وَ كَذَا قَالَ فَكَيْفَ بُكَاؤُكَ قَالَ أَبْكِي حَتَّى تَجْرِيَ دُمُوعِي فَقَالَ لَهُ الْعَالِمُ فَإِنَّ ضَحِكَكَ وَ أَنْتَ خَائِفٌ أَفْضَلُ مِنْ بُكَائِكَ وَ أَنْتَ مُدِلٌّ إِنَّ الْمُدِلَّ لَا يَصْعَدُ مِنْ عَمَلِهِ شَيْ‌ءٌ »؛ اصول کافی، ج۲، ص۳۱۴.
- ↑ « عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ الْحَجَّاجِ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ(ع) الرَّجُلُ يَعْمَلُ الْعَمَلَ وَ هُوَ خَائِفٌ مُشْفِقٌ ثُمَّ يَعْمَلُ شَيْئاً مِنَ الْبِرِّ فَيَدْخُلُهُ شِبْهُ الْعُجْبِ بِهِ فَقَالَ هُوَ فِي حَالِهِ الْأُولَى وَ هُوَ خَائِفٌ أَحْسَنُ حَالًا مِنْهُ فِي حَالِ عُجْبِهِ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۳۱۴.
- ↑ مظاهری، حسین، دانش اخلاق اسلامی، ج۲، ص ۱۸۴-۱۸۶.