بت‌شکنی امام علی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*[[امام علی|امیر المؤمنین]]{{ع}}، همچون [[ابراهیم خلیل]]، [[بت‌شکن]] بزرگ [[تاریخ]] است. طبق [[نقل]] منابع، دوبار [[بت‌شکنی]] کرده است، یک‌بار پیش از [[هجرت]] و در دوران حضور در [[مکّه]] در سال‌های آغازین [[بعثت]] به‌صورت [[پنهانی]]، یک‌بار هم در [[سال هشتم هجری]] و هنگام [[فتح]] [[مکّه]] دربار نخست، کنار [[کعبه]] پا بر دوش [[پیامبر خاتم|حضرت رسول]]{{صل}} گذاشت و به بام [[کعبه]] رفت و [[بت]] بزرگ [[قریش]] را که از مس بود و با رشته‌های فلّزی از بام تا [[زمین]] محکم بسته شده بود، [[شکست]] و به [[زمین]] افکند و خورد شد، آنگاه فرود آمد. یک‌بار هم در [[فتح]] [[مکّه]] که وارد [[کعبه]] شد و [[بتها]] را که سیصد و شصت [[بت]] بودند به [[زمین]] ریخت و [[بت]] بزرگ را که هبل نام داشت از بام [[کعبه]] به زیر افکند و آن را [[شکست]] و خود از طرف ناودان پایین پرید.<ref>الغدیر، ج ۷ ص ۹</ref>. | * [[امام علی|امیر المؤمنین]]{{ع}}، همچون [[ابراهیم خلیل]]، [[بت‌شکن]] بزرگ [[تاریخ]] است. طبق [[نقل]] منابع، دوبار [[بت‌شکنی]] کرده است، یک‌بار پیش از [[هجرت]] و در دوران حضور در [[مکّه]] در سال‌های آغازین [[بعثت]] به‌صورت [[پنهانی]]، یک‌بار هم در [[سال هشتم هجری]] و هنگام [[فتح]] [[مکّه]] دربار نخست، کنار [[کعبه]] پا بر دوش [[پیامبر خاتم|حضرت رسول]]{{صل}} گذاشت و به بام [[کعبه]] رفت و [[بت]] بزرگ [[قریش]] را که از مس بود و با رشته‌های فلّزی از بام تا [[زمین]] محکم بسته شده بود، [[شکست]] و به [[زمین]] افکند و خورد شد، آنگاه فرود آمد. یک‌بار هم در [[فتح]] [[مکّه]] که وارد [[کعبه]] شد و [[بتها]] را که سیصد و شصت [[بت]] بودند به [[زمین]] ریخت و [[بت]] بزرگ را که [[هبل]] نام داشت از بام [[کعبه]] به زیر افکند و آن را [[شکست]] و خود از طرف ناودان پایین پرید.<ref>الغدیر، ج ۷ ص ۹</ref>. | ||
* [[بت‌شکنی]] [[امام علی|علی]]{{ع}}، که کعبۀ [[مقدس]] و خانۀ [[توحید]] را از [[بتها]] و مظاهر [[شرک]] پاکسازی کرد، در منابع فراوانی از [[شیعه]] و [[سنی]] آمده است.<ref>علامۀ امینی در منبع فوق، مدارک آن را آورده است</ref> این [[فضیلت]] بزرگ، در زبان [[شاعران]] [[عرب]] و [[عجم]] نیز مورد توجّه بوده است و پا گذاشتن بر دوش [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} برای شکستن بت‌های [[کعبه]]، از افتخارات و فضیلت‌های منحصربه‌فرد [[امام علی|امیر المؤمنین]]{{ع}} است. علاوه بر این مورد، به [[نقل]] تواریخ [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} پس از [[جنگ حنین]]، به سمت [[طائف]] رفت و چند روز آنجا را محاصره کرد و [[امام علی|علی]]{{ع}} را همراه گروهی اعزام کرد که هرجا هربتی دیدند بشکنند. [[حضرت]] پس از درگیری مختصری که با بعضی از [[مشرکین]] داشت، همراه گروهی که با وی بودند پیش رفتند و بتها را شکسته، نزد [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} بازگشتند. [[پیامبر]] [[خدا]] هم بر این [[فتح]] [[عظیم]] [[تکبیر]] گفت و دست [[امام علی|علی]]{{ع}} را گرفته به کناری رفتند و مدّتی به [[تنهایی]] با هم به صحبت نشستند.<ref>ارشاد مفید، ج ۱ ص ۱۵۲. در این زمینه ر. ک: دانشنامۀ امام علی، ج ۱۰ ص ۲۷۲</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۱۲۲.</ref>. | * [[بت‌شکنی]] [[امام علی|علی]]{{ع}}، که کعبۀ [[مقدس]] و خانۀ [[توحید]] را از [[بتها]] و مظاهر [[شرک]] پاکسازی کرد، در منابع فراوانی از [[شیعه]] و [[سنی]] آمده است.<ref>علامۀ امینی در منبع فوق، مدارک آن را آورده است</ref> این [[فضیلت]] بزرگ، در زبان [[شاعران]] [[عرب]] و [[عجم]] نیز مورد توجّه بوده است و پا گذاشتن بر دوش [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} برای شکستن بت‌های [[کعبه]]، از افتخارات و فضیلت‌های منحصربه‌فرد [[امام علی|امیر المؤمنین]]{{ع}} است. علاوه بر این مورد، به [[نقل]] تواریخ [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} پس از [[جنگ حنین]]، به سمت [[طائف]] رفت و چند روز آنجا را محاصره کرد و [[امام علی|علی]]{{ع}} را همراه گروهی اعزام کرد که هرجا هربتی دیدند بشکنند. [[حضرت]] پس از درگیری مختصری که با بعضی از [[مشرکین]] داشت، همراه گروهی که با وی بودند پیش رفتند و بتها را شکسته، نزد [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} بازگشتند. [[پیامبر]] [[خدا]] هم بر این [[فتح]] [[عظیم]] [[تکبیر]] گفت و دست [[امام علی|علی]]{{ع}} را گرفته به کناری رفتند و مدّتی به [[تنهایی]] با هم به صحبت نشستند.<ref>ارشاد مفید، ج ۱ ص ۱۵۲. در این زمینه ر. ک: دانشنامۀ امام علی، ج ۱۰ ص ۲۷۲</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۱۲۲.</ref>. | ||
نسخهٔ ۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۰۳
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل بت‌شکنی امام علی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- امیر المؤمنین(ع)، همچون ابراهیم خلیل، بت‌شکن بزرگ تاریخ است. طبق نقل منابع، دوبار بت‌شکنی کرده است، یک‌بار پیش از هجرت و در دوران حضور در مکّه در سال‌های آغازین بعثت به‌صورت پنهانی، یک‌بار هم در سال هشتم هجری و هنگام فتح مکّه دربار نخست، کنار کعبه پا بر دوش حضرت رسول(ص) گذاشت و به بام کعبه رفت و بت بزرگ قریش را که از مس بود و با رشته‌های فلّزی از بام تا زمین محکم بسته شده بود، شکست و به زمین افکند و خورد شد، آنگاه فرود آمد. یک‌بار هم در فتح مکّه که وارد کعبه شد و بتها را که سیصد و شصت بت بودند به زمین ریخت و بت بزرگ را که هبل نام داشت از بام کعبه به زیر افکند و آن را شکست و خود از طرف ناودان پایین پرید.[۱].
- بت‌شکنی علی(ع)، که کعبۀ مقدس و خانۀ توحید را از بتها و مظاهر شرک پاکسازی کرد، در منابع فراوانی از شیعه و سنی آمده است.[۲] این فضیلت بزرگ، در زبان شاعران عرب و عجم نیز مورد توجّه بوده است و پا گذاشتن بر دوش رسول خدا(ص) برای شکستن بت‌های کعبه، از افتخارات و فضیلت‌های منحصربه‌فرد امیر المؤمنین(ع) است. علاوه بر این مورد، به نقل تواریخ رسول خدا(ص) پس از جنگ حنین، به سمت طائف رفت و چند روز آنجا را محاصره کرد و علی(ع) را همراه گروهی اعزام کرد که هرجا هربتی دیدند بشکنند. حضرت پس از درگیری مختصری که با بعضی از مشرکین داشت، همراه گروهی که با وی بودند پیش رفتند و بتها را شکسته، نزد رسول خدا(ص) بازگشتند. پیامبر خدا هم بر این فتح عظیم تکبیر گفت و دست علی(ع) را گرفته به کناری رفتند و مدّتی به تنهایی با هم به صحبت نشستند.[۳][۴].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ الغدیر، ج ۷ ص ۹
- ↑ علامۀ امینی در منبع فوق، مدارک آن را آورده است
- ↑ ارشاد مفید، ج ۱ ص ۱۵۲. در این زمینه ر. ک: دانشنامۀ امام علی، ج ۱۰ ص ۲۷۲
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۱۲۲.