اثبات: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*[[اثبات]]: زندانی‌کردن و دربندکشیدن<ref>فخرالدین طریحی، مجمع البحرین، ج۲، ص۱۹۶. محمد طوسی، تبیان، ج۵، ص۱۰۹. سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۶۶. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۶۹۹.</ref>، جراحتی واردکردن که نتواند از جای برخیزد<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۲، ص۲۰.</ref>، تحت فشار قراردادن و منصرف‌کردن. اصل آن "ثَبات" به معنای [[استواری]] و [[پایداری]] ضد زوال<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۷۱.</ref>. {{متن قرآن|وَإِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ أَوْ يُخْرِجُوكَ}}<ref>«و (یاد کن) آنگاه را که کافران با تو نیرنگ می‌باختند تا تو را بازداشت کنند یا بکشند یا بیرون رانند، آنان نیرنگ می‌باختند و خداوند تدبیر می‌کرد و خداوند بهترین تدبیر کنندگان است» سوره انفال، آیه ۳۰.</ref>. | *[[اثبات]]: زندانی‌کردن و دربندکشیدن<ref>فخرالدین طریحی، مجمع البحرین، ج۲، ص۱۹۶. محمد طوسی، تبیان، ج۵، ص۱۰۹. سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۶۶. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۶۹۹.</ref>، جراحتی واردکردن که نتواند از جای برخیزد<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۲، ص۲۰.</ref>، تحت فشار قراردادن و منصرف‌کردن. اصل آن "ثَبات" به معنای [[استواری]] و [[پایداری]] ضد زوال<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۷۱.</ref>. {{متن قرآن|وَإِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ أَوْ يُخْرِجُوكَ}}<ref>«و (یاد کن) آنگاه را که کافران با تو نیرنگ می‌باختند تا تو را بازداشت کنند یا بکشند یا بیرون رانند، آنان نیرنگ می‌باختند و خداوند تدبیر می‌کرد و خداوند بهترین تدبیر کنندگان است» سوره انفال، آیه ۳۰.</ref>. | ||
*سران [[مشرکان]] [[قریش]] در جلسه مشورتی در [[دارالندوه]] برای ازبین‌بردن [[اسلام]] و [[رسول خدا]]{{صل}} سه راه پیشنهاد دادند: | *سران [[مشرکان]] [[قریش]] در جلسه مشورتی در [[دارالندوه]] برای ازبین‌بردن [[اسلام]] و [[رسول خدا]]{{صل}} سه راه پیشنهاد دادند: زندانی کردن، کشتن و اخراج و [[تبعید]] کردن [[پیامبر اکرم]]{{صل}}. آیۀ {{متن قرآن|وَإِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ أَوْ يُخْرِجُوكَ}} به این سه راه پیشنهادی آنان اشاره دارد. [[تصمیم]] نهایی آنان کشتن آن [[حضرت]] شد. واقعه [[لیلة المبیت]] مربوط به همین زمان است که [[حضرت علی]]{{ع}} به جای [[پیامبر]] خوابید و آن [[حضرت]] شبانه از [[مکه]] خارج و در [[غار]] مخفی شد و پس از آن به [[مدینه]] [[هجرت]] کرد<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۷۷.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۴۳.</ref>. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
نسخهٔ ۱۵ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۴۴
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
مقدمه
- اثبات: زندانی‌کردن و دربندکشیدن[۱]، جراحتی واردکردن که نتواند از جای برخیزد[۲]، تحت فشار قراردادن و منصرف‌کردن. اصل آن "ثَبات" به معنای استواری و پایداری ضد زوال[۳].
وَإِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ أَوْ يُخْرِجُوكَ
[۴]. - سران مشرکان قریش در جلسه مشورتی در دارالندوه برای ازبین‌بردن اسلام و رسول خدا(ص) سه راه پیشنهاد دادند: زندانی کردن، کشتن و اخراج و تبعید کردن پیامبر اکرم(ص). آیۀ وَإِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ أَوْ يُخْرِجُوكَ به این سه راه پیشنهادی آنان اشاره دارد. تصمیم نهایی آنان کشتن آن حضرت شد. واقعه لیلة المبیت مربوط به همین زمان است که حضرت علی(ع) به جای پیامبر خوابید و آن حضرت شبانه از مکه خارج و در غار مخفی شد و پس از آن به مدینه هجرت کرد[۵][۶].
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ فخرالدین طریحی، مجمع البحرین، ج۲، ص۱۹۶. محمد طوسی، تبیان، ج۵، ص۱۰۹. سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۶۶. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۶۹۹.
- ↑ ابن‌منظور، لسان العرب، ج۲، ص۲۰.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۷۱.
- ↑ «و (یاد کن) آنگاه را که کافران با تو نیرنگ می‌باختند تا تو را بازداشت کنند یا بکشند یا بیرون رانند، آنان نیرنگ می‌باختند و خداوند تدبیر می‌کرد و خداوند بهترین تدبیر کنندگان است» سوره انفال، آیه ۳۰.
- ↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۷۷.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۴۳.