بحث:تقوا: تفاوت میان نسخه‌ها

Page contents not supported in other languages.
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «==نویسنده: آقای قاضی زاده== '''تقوا''' به معنای خویشتن داری در برابر خواهش‌ها...» ایجاد کرد)
 
جز (جایگزینی متن - 'فراگیری' به 'فراگیری')
خط ۸: خط ۸:
==تقوا در [[قرآن]]==
==تقوا در [[قرآن]]==


==[[قلبی]] بودن تقوا و [[فراگیری]] حوزه‌های آن==
==[[قلبی]] بودن تقوا و فراگیری حوزه‌های آن==


==عوامل تقوا==
==عوامل تقوا==

نسخهٔ ‏۲۲ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۰۵

نویسنده: آقای قاضی زاده

تقوا به معنای خویشتن داری در برابر خواهش‌های نفسانی، حفظ خود از آلودگی‌های اخلاقی و گناه، پرهیز از موجبات خشم خداوند و در نتیجه، خداترسی، وارستگی و پرهیزگاری است. به کسی که این صفت والا را داشته باشد، "متّقی" گویند. خداوند متقین را دوست می‌دارد و آنان را به بهشت می‌برد و در قرآن کریم، گرامی‌ترین افراد نزد خدا، باتقواترین ایشان معرفی شده است: ﴿إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ[۱]. تقوا حالتی درونی است و نوعی تسلط بر خویش و مهار بر تمایلات نفسانی است که نتیجه ایمان به خدا و یقین به قیامت و حساب و کتاب است و ثمره آن تسلّط بر خویش و مهار بر تمایلات نفسانی است. ایمان به خدا و یقین به قیامت و حساب و کتاب عامل پیدایش تقوا است و ثمره آن در رفتار انسان و دوری از گناه آشکار می‌شود. متّقی کسی است که خودنگهدار، خداترس و مسلّط بر هوای نفس خویش باشد. در نهج البلاغه، در خطبه ۱۸۴ و موارد دیگر اوصاف متّقین بیان شده است. تقوا سبب می‌شود که انسان در گفتار، در اظهار نظر، در رفت و آمد، در کسب و درآمد، در خوردن و آشامیدن و گوش دادن و نگاه کردن و همه کارها خدا را در نظر داشته باشد و از مرز حلال به محدوده حرام وارد نشود. آنچه تقوا می‌آورد، یکی ترس از عقوبت الهی است، یکی امید به پاداش خداوند، یکی هم محبّت و عشق به خدا که انسان را از ارتکاب هرچه او نهی کرده است، باز می‌دارد[۲].

واژه‌شناسی لغوی

تقوا در قرآن

قلبی بودن تقوا و فراگیری حوزه‌های آن

عوامل تقوا

مراتب و درجات تقوا

آثار تقوا

ویژگی‌های متقیان

دین و تقوا

تقوا یکی از اسباب رستگاری

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. بی‌گمان گرامی‌ترین شما نزد خداوند پرهیزگارترین شماست؛ سوره حجرات، آیه ۱۳.
  2. خراسانی، محمد مهدی، دائره المعارف قرآن کریم، ج۸، ص۴۴۵ -۴۵۸؛ محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۵۶.
  3. لسان العرب، ج ۱۵، ص ۳۷۸؛ المصباح، ص ۶۶۹، «وقی».
  4. مفردات، ص ۸۸۱، «وقی».
  5. مفردات، ص ۸۸۱.
  6. مجمع البیان، ج ۱، ص ۱۱۹؛ مستدرک الوسایل، ج ۱۱، ص ۲۶۷.
  7. خراسانی، محمد مهدی، دائره المعارف قرآن کریم، ج۸، ص۴۴۵ -۴۵۸.
  8. المحیط الاعظم، ج ۱، ص ۲۷۸؛ التقوی فی القرآن، ص ۲۸.
  9. التحقیق، ج ۱۳، ص ۱۸۴، «وقی».
  10. التحقیق، ج ۱۳، ص ۱۸۵ - ۱۸۶، «وقی».
  11. خراسانی، محمد مهدی، دائره المعارف قرآن کریم، ج۸، ص۴۴۵ -۴۵۸.