الگو:صفحهٔ اصلی/پرسش برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

نمایش تاریخچه به صورت تعاملی

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ ‏۱۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۳۹

آیا انتظار مذهب اعتراض است؟

پاسخ جامع به این پرسش، برگرفته از تمامی پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه اندیشمندان و نویسندگانی است که تصویر آنان در ذیل دیده می‌شود
جعفری
مهدوی‌فرد
دانش
ح‍ی‍دری‌
قائمی

از جمله برداشت‌های ناقص و نادرست از انتظار این است که تنها بخشی از حقیقت انتظار مطرح شود و به دیگر ارکان آن توجهی نباشد؛ برای نمونه یکی از پایه‌های انتظار - مانند: اعتراض به وضع موجود - مساوی با مفهوم انتظار راستین تلقی شود؛ به این معنا که ماهیت و ریشه انتظار چیزی جز اعتراض نیست؛ اعتراض به وضعیت موجود حکومت‌ها یا اعتراض به ظلم و ستم و غیره. به عبارت دیگر، منظور از انتظار آرزوی ظهور بهترین جامعه و کوشش در راه تحقق آنکه کامل‌ترین صورت آن با ظهور حضرت ولی عصر(ع) امکان‌پذیر خواهد بود و باید در نظر گرفت که انتظار عین اعتراض به وضع موجود نیست.
در پاسخ به چنین برداشتی از معنای انتظار باید گفت اعتراض صرف را نمی‌توان به‌عنوان تنها رکن انتظار پنداشت؛ زیرا ارکان دیگری چون آگاهی از وضع مطلوب، اعتقاد به وضع مطلوب و اقدام عملی برای رسیدن وضعیت مطلوب نیز وجود دارند که اعتراض صرف، شامل این موارد نمی‌شود؛ و نیز باید افزود چنین فرضیه‌ای با پرسش‌هایی مواجه است مانند اینکه اولاً، گستره و دامنه این اعتراض تا کجاست؟ ثانیاً: این اعتراض چه باری بر دوش منتظران می‌گذارد و این نفی با چه اثباتی می‌تواند همراه باشد؟ افزون‌بر این پرسش‌ها، این فرضیه ارتباطی با معنای انتظار ندارد؛ زیرا انتظار، امید داشتن به آینده ای است که ظلم،‌ فساد، تباهی و بی عدالتی در آن نباشد و با آمدن رهبری الهی جهان پر از عدل و داد می‌گردد و این هدف با اعتراض صرف حاصل نمی‌شود؛ بلکه باید در نهایت به اقدام و زمینه‌سازی عملی منجر شود؛ بنابراین، فرضیه مسلک اعتراض نمی‌تواند جامع و کامل باشد.

ادامه

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-<div class="boxTitle"><big>'''[[انتظار قلبی به چه معناست؟ و آیا مراد از انتظار تنها انتظار قلبی است؟ (پرسش)|انتظار قلبی به چه معناست؟ و آیا مراد از انتظار تنها انتظار قلبی است؟]]'''</big></div>
+<div class="boxTitle"><big>'''[[تفسیر انتظار امام مهدی به اعتراض صرف چه پیامی دارد؟ آیا این برداشت صحیح است؟ (پرسش)|آیا انتظار مذهب اعتراض است؟]]'''</big></div>
 <gallery mode="packed" widths=90px heights=90px perrow=10 caption="پاسخ جامع به این پرسش، برگرفته از تمامی پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه اندیشمندان و نویسندگانی است که تصویر آنان در ذیل دیده می‌شود">
 {{ستون-شروع|2}}
-پرونده:304464.jpg||95px|''[[سید محمد تقی موسوی اصفهانی|موسوی]]''|link=سید محمد تقی موسوی اصفهانی
+پرونده:11748.jpg||95px|''[[محمد تقی جعفری|جعفری]]''|link=محمد تقی جعفری
-پرونده:مکارم شیرازی.jpg|''[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم]]''|link=ناصر مکارم شیرازی
+پرونده:Pic434.jpg|''[[میرزا عباس مهدوی‌فرد|مهدوی‌فرد]]''|link=میرزا عباس مهدوی‌فرد
-پرونده:3073589.jpg||''[[محسن اراکی|اراکی]]''|link=محسن اراکی
+پرونده:110329798.jpg||''[[اسماعیل دانش|دانش]]''|link=اسماعیل دانش
-پرونده:1379143.jpg||95px|''[[محمد ناصری دولت‌آبادی|ناصری]]''|link=محمد ناصری دولت‌آبادی
+پرونده:Pic1396.jpg||95px|''[[عزیزالله ح‍ی‍دری‌|ح‍ی‍دری‌]]''|link=عزیزالله ح‍ی‍دری
-پرونده:137943.jpg||95px|''[[محمد باقر فقیه ایمانی|فقیه]]''|link=محمد باقر فقیه ایمانی
+پرونده:1130809.jpg||95px|''[[علی قائمی|قائمی]]''|link=علی قائمی
-پرونده:151879.jpg||95px|''[[نصرت‌الله آیتی|آیتی]]''|link=نصرت‌الله آیتی
 {{پایان}}
 </gallery>
-* [[انتظار فرج]] به سه قسم [[انتظار قلبی]]، [[انتظار لفظی|لفظی]] و [[انتظار عملی|عملی]] تقسیم می‌‌شود. مرحلۀ اول این است که ما در [[دل]] [[منتظر]] آن حضرتیم و از نیامدنشان بی‌قراریم. [[انتظار لفظی]] این است که برای [[ظهور]] آن [[حضرت]] [[دعا]] کنیم، ولی [[انتظار عملی]] به [[آمادگی]] خارجی نسبت به آمدن آن [[حضرت]] اطلاق می‌‌شود. [[انتظار عملی]] بسیار مهم است، [[انتظار قلبی]] و [[انتظار لفظی|لفظی]] آسان است و غالباً هم انجام می‌‌شود؛ اما کسی که چنین انتظاری دارد باید هم خود آماده بشود و هم دیگران را از نظر [[روحیات]]، [[ایمان]]، [[اعمال]] و [[عقیده]] آماده کند.
+* از جمله برداشت‌های ناقص و [[نادرست]] از [[انتظار]] این است که تنها بخشی از [[حقیقت انتظار]] مطرح شود و به دیگر [[ارکان انتظار|ارکان]] آن توجهی نباشد؛ برای نمونه یکی از [[پایه‌های انتظار]] - مانند: [[اعتراض به وضع موجود]] - مساوی با مفهوم [[انتظار راستین]] تلقی شود؛ به این معنا که ماهیت و ریشه [[انتظار]] چیزی جز [[اعتراض به وضع موجود|اعتراض]] نیست؛ [[اعتراض به وضعیت موجود]] [[حکومت‌ها]] یا [[اعتراض به ظلم و ستم]] و غیره. به عبارت دیگر، منظور از [[انتظار]] آرزوی [[ظهور]] [[بهترین]] [[جامعه]] و کوشش در راه تحقق آنکه [[کامل‌ترین]] صورت آن با [[ظهور]] [[امام مهدی|حضرت ولی عصر]]{{ع}} امکان‌پذیر خواهد بود و باید در نظر گرفت که [[انتظار]] عین [[اعتراض به وضع موجود]] نیست.
-* [[انتظار]] عبارت است از یک حالت [[قلبی]] و [[روحی]] که از آن آماده شدن برای چیزی که در انتظارش هستی، استفاده می‌‌شود لذا هر [[قدر]] [[انتظار]] شدیدتر باشد، آماده شدن هم بیشتر می‌‌شود. ‌انتظار حالتی [[قلبی]] و [[نفسانی]] است که وقتی شدت یافت و عمق و [[غنا]] پیدا کرد از [[قلب]] به اعضا و جوارح سرازیر می‌‌شود و آثار خود را در عمل نشان می‌دهد و روشن است، [[انتظار]] مورد نظر [[پیشوایان معصوم]] همان [[انتظار]] عمق و [[غنا]] یافته است که موجب تلاش و [[مجاهدت]] [[منتظر]] می‌شود. این را می‌‌توان از پاداش‌هایی که برای [[انتظار]] ذکر شده دریافت. به عنوان نمونه در [[روایات]] چنین وارد شده است، [[منتظران امام مهدی]]{{ع}} همچون [[مجاهدان]] در رکاب [[پیامبر گرامی]] اسلام‌اند روشن است انتظاری که تنها در مرحلۀ [[قلب]] باشد و جز [[تأسف]] و [[اندوه]] [[قلبی]] اثر دیگری نداشته باشد و باعث دست روی دست گذاشتن و [[گوشه‌گیری]] و [[عزلت]] گردد، نسبتی با [[جهاد]] ندارد و نمی‌تواند [[ثواب]] [[مجاهدت]] در رکاب [[پیامبر]] را داشته باشد. اساساً، اصطلاح [[انتظار]]، به معنای عدم [[رضایت]] از وضعیت موجود و [[انتظار عملی]] برای [[تغییر]] آن و حاصل شدن وضعیّتی مناسب است.
+*در پاسخ به چنین برداشتی از [[معنای انتظار]] باید گفت [[اعتراض به وضع موجود|اعتراض]] [[صرف]] را نمی‌توان به‌عنوان تنها [[رکن انتظار]] پنداشت؛ زیرا ارکان دیگری چون [[آگاهی از وضع مطلوب]]، [[اعتقاد به وضع مطلوب]] و [[اقدام عملی برای رسیدن وضعیت مطلوب]] نیز وجود دارند که [[اعتراض به وضع موجود|اعتراض]] [[صرف]]، شامل این موارد نمی‌شود؛ و نیز باید افزود چنین فرضیه‌ای با پرسش‌هایی مواجه است مانند اینکه اولاً،  گستره و دامنه این [[اعتراض به وضع موجود|اعتراض]] تا کجاست؟ ثانیاً: این [[اعتراض به وضع موجود|اعتراض]] چه باری بر دوش [[منتظران]] می‌گذارد و این [[نفی]] با چه اثباتی می‌تواند همراه باشد؟ افزون‌بر این [[پرسش‌ها]]، این فرضیه ارتباطی با [[معنای انتظار]] ندارد؛ زیرا [[انتظار]]، [[امید]] داشتن به [[آینده]] ای است که [[ظلم]]،‌ [[فساد]]، [[تباهی]] و [[بی عدالتی]] در آن نباشد و با آمدن [[رهبری الهی]] [[جهان]] پر از [[عدل و داد]] می‌گردد و این [[هدف]] با [[اعتراض به وضع موجود|اعتراض]] [[صرف]] حاصل نمی‌شود؛ بلکه باید در نهایت به [[اقدام برای تحقق وضع مطلوب|اقدام]] و [[زمینه‌سازی]] عملی منجر شود؛  بنابراین، فرضیه [[مسلک اعتراض]] نمی‌تواند جامع و کامل باشد.
-* [[انتظار قلبی]] دارای درجات سه‌گانه است:
-#درجۀ اول: [[یقین]] داشته باشد [[ظهور]] آن [[حضرت حق]] است و واقع خواهد شد و آن وعدۀ [[الهی]] است که تخلفی در آن نیست، و هر [[قدر]] هم در تحقق آن تأخیر شود، [[مایوس]] و [[ناامید]] نمی‌گردد و منکر اصل آن نمی‌شود. این [[درجه]] [[واجب]] است و [[حقیقت]] [[ایمان]] به آن بستگی دارد و نبود آن در [[باطن]][[ امر]] موجب [[کفر]] و [[ضلالت]] است؛ اگر چه به حسب ظاهر محکوم به [[احکام اسلام]] باشد، زیرا [[انکار]][[ امر]] [[امامت]] است، هر چند در ظاهر [[اقرار]] به [[توحید]] و [[رسالت]] دارد.
-#درجۀ دوم: [[ظهور]] را موقت به وقت خاصی نداند که قبل از آن، [[مأیوس]] از وقوع شود. این [[درجه]] نیز [[واجب]] است، منتها به گونه‌ای که اگر نباشد موجب [[فسق]] است و آن یأسی است که [[حرام]] است و از آن [[نهی]] شده است.
-#درجۀ سوم: بر حسب آنچه در [[روایات]] است: «هر [[صبح و شام]] [[منتظر فرج]] باشید»؛ «او همچون شهاب فروزانی ناگهان خواهد آمد» و امثال اینها؛ در هر حال و هر زمانی باید [[منتظر]] بود، یعنی [[امید]] وقوع آن را داشت. این [[درجه]] مقتضای کمال [[ایمان]] است و نبود آن موجب نقصان در [[ایمان]] است؛ پس لازمۀ کمال [[ایمان]] [[مؤمن]] است.
-* [[انتظار قلبی]] کامل به این حاصل می‌‌شود که شخص [[مؤمن]] در هیچ حالی از حالات و هیچ وقتی از اوقات و هیچ مکانی از مکان‌ها از یاد امامش و [[انتظار]] قدوم مبارکش خالی و فارغ نباشد، بلکه اگر در مجالس و محافل [[مردم]] هم حاضر می‌‌شود و با [[اهل]] عالم [[گفتگو]] می‌‌کند، قلبش پیش [[امام]]{{ع}} باشد و به [[انتظار]] او و [[خیال]] او و [[شوق]] وصال او باشد.
-*بنابراین [[انتظار قلبی]] و لفظی آسان است و غالباً هم انجام می‌‌شود. کسی که چنین انتظاری دارد باید هم آماده بشود و هم آماده بکند. باید از نظر [[روحیات]]، [[ایمان]]، [[اعمال]] و [[عقیده]] هم دیگران را آماده کند.
-*مقصود از [[انتظار]]، صرفاً [[انتظار قلبی]] نیست، بلکه مراد [[انتظار عملی]] است هر چند [[انتظار قلبی]] نیز لازم است، ولی نه به عنوان مقصود اصلی، بلکه به عنوان مقدمۀ [[انتظار عملی]] که مقصود اصلی است. [[انتظار قلبی]] ِصرف، یعنی اینکه [[انسان]] صرفاً [[اعتقاد]] به [[ظهور امام زمان]] و برپایی [[حکومت عدل جهانی]] داشته باشد بدون آنکه این [[اعتقاد]] [[قلبی]] در صحنۀ عمل ظاهر شود که بنابر [[دلایل]] قطعی، مقصود از [[انتظار فرج]] چنین انتظاری نیست.
-<div class="readmoreButton">[[انتظار قلبی به چه معناست؟ و آیا مراد از انتظار تنها انتظار قلبی است؟ (پرسش)|'''ادامه''']]</div>
+<div class="readmoreButton">[[آیا انتظار مذهب اعتراض است؟ (پرسش)|'''ادامه''']]</div>