معقل بن قیس ریاحی در نهج البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
معقل بن قیس ریاحی از مردان [[شجاع]] و جنگاور [[کوفه]]، مردی سخنور و از [[سرداران]] [[وفادار]] به [[امام علی]]{{ع}} بود. [[امام علی]]{{ع}} در آغاز [[خلافت ظاهری]]، معقل را بر [[امارت]] [[موصل]] گماشت. معقل نیز برای آماده‌ساختن [[مردم]] شهرهای نواحی [[عراق]] تلاش کرد. او در [[جنگ جمل]]، [[فرمانده سپاه]] [[پیاده‌نظام کوفه]] بود. [[امام]]{{ع}} هنگام عزیمت به [[صفین]]، هنگامی که به [[مدائن]] رسید، سپاهی با سه هزار نیرو برای معقل [[تدارک]] دید و او را برای گردآوری [[سپاه]] به نواحی [[موصل]] و نصیبین فرستاد. معقل در [[جنگ صفین]]، [[فرماندهی]] بخشی از [[قبایل]] [[کوفه]] و گاه [[فرماندهی]] بخشی از [[سپاه امام]] را بر عهده داشت. در [[جنگ نهروان]] نیز [[فرماندهی]] [[جناح چپ]] [[سپاه امام]] بر عهده او بود. | |||
افزون بر حضور مؤثر او در سه [[جنگ]] اصلی [[امام]] با [[قاسطین]]، [[ناکثین]] و [[مارقین]]، در بسیاری از جنگ‌های پراکنده که در اثر تحرکات [[معاویه]] صورت می‌گرفت، در برابر [[شورشیان]] [[ایستادگی]] می‌کرد و بر [[دشمنان]] [[امام]] [[پیروز]] می‌شد. پس از [[جنگ نهروان]]، [[امام]]{{ع}} که برای [[جنگ]] [[معاویه]] آماده می‌شد، [[معقل بن قیس]] را برای فراهم ساختن [[سپاه]] به نواحی مختلف گسیل داشت. اما معقل هنوز بازنگشته بود که خبر [[شهادت امام]] به گوش همگان رسید. [[امام]]{{ع}} ضمن نامه‌ای هنگامی که او را در طلیعه [[سپاه]] خود روانه [[شام]] می‌کند، مورد خطاب و [[نصایح]] خود قرار می‌دهد<ref>نهج البلاغه، نامه ۱۲</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص ۷۳۳.</ref>. | |||
== پرسش‌های وابسته == | == پرسش‌های وابسته == | ||
نسخهٔ ۳ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۵۱
- اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث معقل بن قیس ریاحی است. "معقل بن قیس ریاحی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
معقل بن قیس ریاحی از مردان شجاع و جنگاور کوفه، مردی سخنور و از سرداران وفادار به امام علی(ع) بود. امام علی(ع) در آغاز خلافت ظاهری، معقل را بر امارت موصل گماشت. معقل نیز برای آماده‌ساختن مردم شهرهای نواحی عراق تلاش کرد. او در جنگ جمل، فرمانده سپاه پیاده‌نظام کوفه بود. امام(ع) هنگام عزیمت به صفین، هنگامی که به مدائن رسید، سپاهی با سه هزار نیرو برای معقل تدارک دید و او را برای گردآوری سپاه به نواحی موصل و نصیبین فرستاد. معقل در جنگ صفین، فرماندهی بخشی از قبایل کوفه و گاه فرماندهی بخشی از سپاه امام را بر عهده داشت. در جنگ نهروان نیز فرماندهی جناح چپ سپاه امام بر عهده او بود.
افزون بر حضور مؤثر او در سه جنگ اصلی امام با قاسطین، ناکثین و مارقین، در بسیاری از جنگ‌های پراکنده که در اثر تحرکات معاویه صورت می‌گرفت، در برابر شورشیان ایستادگی می‌کرد و بر دشمنان امام پیروز می‌شد. پس از جنگ نهروان، امام(ع) که برای جنگ معاویه آماده می‌شد، معقل بن قیس را برای فراهم ساختن سپاه به نواحی مختلف گسیل داشت. اما معقل هنوز بازنگشته بود که خبر شهادت امام به گوش همگان رسید. امام(ع) ضمن نامه‌ای هنگامی که او را در طلیعه سپاه خود روانه شام می‌کند، مورد خطاب و نصایح خود قرار می‌دهد[۱][۲].
پرسش‌های وابسته
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ نهج البلاغه، نامه ۱۲
- ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص ۷۳۳.