امت: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۹: خط ۹:
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">


*'''[[امّت]]:''' گروهی همسان در [[دین]]، [[آیین]]، زمان، مکان و...<ref>[[علی نصیری|نصیری، علی]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۴ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۴، ص ۲۵۴ - ۲۶۵.</ref>.
'''[[امّت]]:''' گروهی همسان در [[دین]]، [[آیین]]، زمان، مکان و...<ref>[[علی نصیری|نصیری، علی]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۴ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۴، ص ۲۵۴ - ۲۶۵.</ref>.


==واژه‌شناسی لغوی==
==واژه‌شناسی لغوی==
* [[امّت]] بر وزن فُعْلَه، از ریشه "أ ـ م ـ م" که به معنای قصد مخصوص است اشتقاق یافته و به گروهی گفته می‌شود که مورد قصد و توجّه مخصوص دیگران واقع شده<ref>التحقیق، ج ۱، ص ۱۳۵، «امم».</ref> و در یک ویژگی چون [[دین]]، زمان، مکان، نوع یا صنف مشترک و همسان باشند. این ویژگی می‌تواند اختیاری یا غیر اختیاری باشد، بر این اساس به [[پیروان]] یک [[دین]] و [[آیین]] بر اثر همسانی در [[دین]] [[امّت]] می‌گویند و به مردمی که همزمان با یکدیگر در یک قرن یا در منطقه‌ای از [[زمین]] [[زندگی]] می‌کنند یا گروهی از [[مردم]] که دارای عملکرد یکسان‌اند، [[امّت]] اطلاق می‌شود<ref>مفردات، ص ۸۶؛ مجمع‌البحرین، ج ۱، ص ۱۰۸؛ ترتیب‌العین، ص ۵۴، «امم».</ref> برخی [[امت]] را به معنای قرن و [[نسل]] [[انسانی]] دانسته‌اند<ref>لسان العرب، ج ۱، ص ۲۱۵، «امم».</ref>. این واژه ۶۵ بار در [[قرآن]] آمده است که ۵۲ مورد آن به صورت مفرد "[[امّت]]" و ۱۳ مورد به صورت جمع  "اُمَم" است.
* [[امّت]] بر وزن فُعْلَه، از ریشه "أ ـ م ـ م" که به معنای قصد مخصوص است اشتقاق یافته و به گروهی گفته می‌شود که مورد قصد و توجّه مخصوص دیگران واقع شده<ref>التحقیق، ج ۱، ص ۱۳۵، «امم».</ref> و در یک ویژگی چون [[دین]]، زمان، مکان، نوع یا صنف مشترک و همسان باشند. این ویژگی می‌تواند اختیاری یا غیر اختیاری باشد، بر این اساس به [[پیروان]] یک [[دین]] و [[آیین]] بر اثر همسانی در [[دین]] [[امّت]] می‌گویند و به مردمی که همزمان با یکدیگر در یک قرن یا در منطقه‌ای از [[زمین]] [[زندگی]] می‌کنند یا گروهی از [[مردم]] که دارای عملکرد یکسان‌اند، [[امّت]] اطلاق می‌شود<ref>مفردات، ص ۸۶؛ مجمع‌البحرین، ج ۱، ص ۱۰۸؛ ترتیب‌العین، ص ۵۴، «امم».</ref> برخی امت را به معنای قرن و [[نسل]] [[انسانی]] دانسته‌اند<ref>لسان العرب، ج ۱، ص ۲۱۵، «امم».</ref>. این واژه ۶۵ بار در [[قرآن]] آمده است که ۵۲ مورد آن به صورت مفرد "[[امّت]]" و ۱۳ مورد به صورت جمع  "اُمَم" است.


==[[امت]] در [[قرآن]]==
==امت در [[قرآن]]==


==[[هویت امت]]==
==[[هویت امت]]==


==[[وحدت]] یا تکثر [[امت]]==
==[[وحدت]] یا تکثر امت==


==تشابه [[امت‌ها]]==
==تشابه [[امت‌ها]]==
خط ۳۸: خط ۳۸:
===[[تغییر]] [[سرنوشت]] [[امّت‌ها]] بر اثر عملکرد خود===
===[[تغییر]] [[سرنوشت]] [[امّت‌ها]] بر اثر عملکرد خود===


==[[امت]] [[برتر]]==
==امت [[برتر]]==


==فرجام [[امّت‌ها]] در [[قیامت]]==
==فرجام [[امّت‌ها]] در [[قیامت]]==

نسخهٔ ‏۲۱ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۸:۲۷

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امت (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

امّت: گروهی همسان در دین، آیین، زمان، مکان و...[۱].

واژه‌شناسی لغوی

  • امّت بر وزن فُعْلَه، از ریشه "أ ـ م ـ م" که به معنای قصد مخصوص است اشتقاق یافته و به گروهی گفته می‌شود که مورد قصد و توجّه مخصوص دیگران واقع شده[۲] و در یک ویژگی چون دین، زمان، مکان، نوع یا صنف مشترک و همسان باشند. این ویژگی می‌تواند اختیاری یا غیر اختیاری باشد، بر این اساس به پیروان یک دین و آیین بر اثر همسانی در دین امّت می‌گویند و به مردمی که همزمان با یکدیگر در یک قرن یا در منطقه‌ای از زمین زندگی می‌کنند یا گروهی از مردم که دارای عملکرد یکسان‌اند، امّت اطلاق می‌شود[۳] برخی امت را به معنای قرن و نسل انسانی دانسته‌اند[۴]. این واژه ۶۵ بار در قرآن آمده است که ۵۲ مورد آن به صورت مفرد "امّت" و ۱۳ مورد به صورت جمع "اُمَم" است.

امت در قرآن

هویت امت

وحدت یا تکثر امت

تشابه امت‌ها

هدایت امت

دین و شریعت امت‌ها

مکنت و قدرت در امّت‌های پیشین

سنت‌های الهی درباره امت‌ها

ارسال پیامبران(ع)

تعذیب و هلاک ساختن امّت‌ها پس از اتمام حجت الهی

هلاکت امّت‌ها بر اثر ستم و ناسپاسی

تغییر سرنوشت امّت‌ها بر اثر عملکرد خود

امت برتر

فرجام امّت‌ها در قیامت

امت در فرهنگ مطهر

کلمه امت، مساوی است با آنچه امروز جامعه می‌گوئیم[۵]. امت به اصطلاح امروز ملت است[۶]. [به عبارت دیگر] اُمّت، یعنی جامعه که مرکّب است از گروه‌ها و احیاناً از طبقات مختلف و به هیچ وجه به معنی توده مردم نیست[۷].[۸]

منابع

  1. نصیری، علی، دائرةالمعارف قرآن کریم ج۴
  2. زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر

پانویس

  1. نصیری، علی، دائرةالمعارف قرآن کریم، ج۴، ص ۲۵۴ - ۲۶۵.
  2. التحقیق، ج ۱، ص ۱۳۵، «امم».
  3. مفردات، ص ۸۶؛ مجمع‌البحرین، ج ۱، ص ۱۰۸؛ ترتیب‌العین، ص ۵۴، «امم».
  4. لسان العرب، ج ۱، ص ۲۱۵، «امم».
  5. جمهوری اسلامی، ص۸۲.
  6. اسلام و مقتضیات زمان، جلد دوم، ص۲۱۴.
  7. مجموعه آثار، ج۲، ص۴۵۴.
  8. زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر، ص ۱۱۷.