ختم نبوت در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱۰ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۳۳

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید.

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث ختم نبوت است. "ختم نبوت" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل ختم نبوت (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

ختم نبوت یا خاتمیت به معنای پایان‌بخشی سلسله انبیا و شریعت تا روز قیامت است به طوری که انکار ختم نبوت به معنای نفی ضروری دین شمرده می‌‌شود و پیامبر اسلام(ص) را خاتم‌النبیین می‌‌گویند. خاتمیت نبوت به معنای خاتمیت شریعت اسلام در میان شرایع آسمانی و خاتمیت قرآن در میان کتاب‌های آسمانی نیز هست. فلسفه ختم نبوت را باید در جامعیت، جهانی بودن و جاودانگی اسلام و بلوغ مخاطبین آن و راهکارهایی که اسلام برای آینده قرار داده است جستجو کرد.

منابع

جستارهای وابسته

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

@@ خط ۱۰: / خط ۱۰: @@
 '''[[ختم نبوت]]''' یا '''[[خاتمیت]]''' به معنای پایان‌بخشی سلسله [[انبیا]] و [[شریعت]] تا [[روز قیامت]] است به طوری که [[انکار]] [[ختم نبوت]] به معنای [[نفی]] ضروری [[دین]] شمرده می‌‌شود و [[پیامبر اسلام]]{{صل}} را [[خاتم‌النبیین]] می‌‌گویند. [[خاتمیت نبوت]] به معنای [[خاتمیت]] [[شریعت اسلام]] در میان [[شرایع آسمانی]] و [[خاتمیت]] [[قرآن]] در میان [[کتاب‌های آسمانی]] نیز هست. [[فلسفه ختم نبوت]] را باید در [[جامعیت]]، [[جهانی بودن]] و [[جاودانگی اسلام]] و [[بلوغ]] مخاطبین آن و راهکارهایی که [[اسلام]] برای [[آینده]] قرار داده است جستجو کرد.
-==چیستی [[ختم نبوت]]==
-*ختم در لغت به معانی پایان است و آنچه که پایان دهندۀ چیزی باشد را خاتم می‌‌گویند<ref>ر.ک: [[عبدالحسین خسروپناه|خسروپناه، عبدالحسین]]، [[کلام نوین اسلامی (کتاب)|کلام نوین اسلامی]]، ص ۲۷۷ - ۲۷۸. </ref>. در اصطلاح [[دینی]]، [[خاتمیت]] به این معناست که پس از [[اسلام]]، [[نبوت پیامبران]] تمام می‌‌شود و [[پیامبر اسلام]] پایان‌دهندۀ سلسله [[پیامبران]] آسمانی است و پس از او کسی به [[پیامبری]] نمی‌آید.
-* [[خاتمیت]] در نظر [[مسلمانان]]، یک امر قطعی است و به همین [[دلیل]] [[مسلمانان]] در این امر [[شبهه]] ای نداشتند؛ مگر در نیمه دوم قرن ۱۳ ق. که فرقه‌ای بر اساس [[استعمار]]، با نام [[بهائیه]] و [[بابیه]] مدعی نبوتی دیگر شد و بعد از آن، [[غلام احمد قادیانی]] وابسته کمپانی شرقی [[انگلیس]] در [[هند]] نیز [[خاتمیت]] را منکر شد هر چند [[مسلمانان]]  هیچ اعتنایی به او نکردند<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۲۳۲. </ref>.
-* [[ختم نبوت]] به معنای ختم [[شریعت]] نیز هست، زیرا [[نبوت]] عبارت است از [[وحی]] اصول و [[فروع دین]] بر شخص [[نبی]] و این عبارت دیگری از این مطلب است که [[شریعت اسلام]] بر [[پیامبر خاتم]] [[وحی]] شده است، بنابراین معنا ندارد [[نبوت]] ختم شده باشد، اما [[شریعت]] آن اعم از اصول و [[فروع دین]] ختم نشده باشد<ref>ر.ک: [[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[کلام تطبیقی ج۲ (کتاب)|کلام تطبیقی]]، ص ۱۰۶-۱۰۸. </ref>. همچنین [[خاتم النبیین]] به معنای [[خاتم رسولان]] نیز هست، زیرا [[نبوت]]، شرط مقدم بر [[رسالت]] است و با [[ختم نبوت]]، [[رسالت]] نیز ختم می‌شود<ref>ر.ک: [[عبدالحسین خسروپناه|خسروپناه، عبدالحسین]]، [[کلام نوین اسلامی (کتاب)|کلام نوین اسلامی]]، ص ۲۸۳ - ۲۹۲. </ref> و از طرفی نمی‌توان رسولی را فرض کرد که [[نبی]] نباشد زیرا معنا ندارد کسی [[مسئول]] [[ابلاغ]] [[دین]] باشد در حالی که [[شریعت]] به او [[وحی]] نشده است؛ حتی [[پیامبران]] قبل از [[حضرت نوح]] نیز، آنچه برای [[هدایت مردم]] [[نیاز]] داشتند، به آنان [[وحی]] می‌شد، بنابراین پس از [[پیامبر اکرم]]، به کسی [[وحی]] نخواهد شد و [[شریعت]] دیگری هم برای [[بشر]] نخواهد آمد و هیچ‌کس، [[مأموریت]] [[ابلاغ شریعت]] جدیدی را نخواهد داشت<ref>ر.ک: [[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[کلام تطبیقی ج۲ (کتاب)|کلام تطبیقی]]، ص ۱۰۶-۱۰۸. </ref>. البته نباید از این نکته [[غفلت]] کرد که ختم [[رسالت پیامبر]]{{صل}} به این معنی نیست که [[عمل به دستورات]] [[پیامبر]]{{صل}} که بر مبنی [[شرع اسلام]] است به پایان رسیده، بلکه مراد این است که [[شریعت]] [[پیامبر]]{{صل}} همانطوری که بر [[پیامبر]]{{صل}} نازل شد، بدون هیچ کم و [[کاستی]] تا [[قیامت]] ادمه دارد و قابلیت اضافه شدن [[حکم]] [[جدید]] [[شرعی]] را ندارد<ref>مجمع‌البیان، ج ۴، ص۴۳۶ - ۴۳۷؛ ج ۸، ص ۵۶۷؛ المیزان، ج ۱۶، ص ۳۲۵.  </ref>.
 ==منابع==