نفی شماتت در معارف و سیره نبوی: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «==سرزنش شماتتگونه== {{اصلی|سرزنش دیگران}} از جمله پستترین حالات آدمی، س...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امامت}} | |||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | |||
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخههای بحث '''[[شماتت]]''' است. "'''شماتت'''" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> | |||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | |||
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[شماتت در قرآن]] - [[شماتت در فقه اسلامی]] - [[شماتت در معارف دعا و زیارات]] - [[نفی شماتت در معارف و سیره سجادی]] - [[نفی شماتت در معارف و سیره نبوی]]</div> | |||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | |||
==سرزنش شماتتگونه== | ==سرزنش شماتتگونه== | ||
{{اصلی|سرزنش دیگران}} | {{اصلی|سرزنش دیگران}} | ||
خط ۴: | خط ۱۱: | ||
از زشتترین اوصاف و حالاتی که ممکن است [[نفس]] [[آدمی]] بدان [[مبتلا]] شود، [[خصلت]] [[زشت]] سرزنش دیگران به سبب گرفتاری و [[مصیبت]] وارد شده به آنان است. در [[سیره رسول خدا]]{{صل}} سررزنش مذمومی گزارش نشده است. [[نقل]] شده است، ایشان از سه چیز به شدت پرهیز داشت: "سرزنش دیگران، جستجوی لغزشهای دیگران و پیگیری [[عیب]] کسی"<ref>سنن النبی، ص۱۷.</ref> هیچ گاه کسی را در حضور آن [[حضرت]] سرزنش نکردند، جز آنکه میفرمود: "رهایش کنید و به او کاری نداشته باشید"<ref>سنن النبی، ص۷۵.</ref><ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم]]، ص ۳۷۹.</ref>.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم]]، ص ۳۷۹.</ref>. | از زشتترین اوصاف و حالاتی که ممکن است [[نفس]] [[آدمی]] بدان [[مبتلا]] شود، [[خصلت]] [[زشت]] سرزنش دیگران به سبب گرفتاری و [[مصیبت]] وارد شده به آنان است. در [[سیره رسول خدا]]{{صل}} سررزنش مذمومی گزارش نشده است. [[نقل]] شده است، ایشان از سه چیز به شدت پرهیز داشت: "سرزنش دیگران، جستجوی لغزشهای دیگران و پیگیری [[عیب]] کسی"<ref>سنن النبی، ص۱۷.</ref> هیچ گاه کسی را در حضور آن [[حضرت]] سرزنش نکردند، جز آنکه میفرمود: "رهایش کنید و به او کاری نداشته باشید"<ref>سنن النبی، ص۷۵.</ref><ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم]]، ص ۳۷۹.</ref>.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم]]، ص ۳۷۹.</ref>. | ||
== جستارهای وابسته == | |||
==منابع== | |||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:152259.jpg|22px]] [[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|'''فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم''']] | |||
# [[پرونده:1100683.jpg|22px]] [[مصطفی دلشاد تهرانی|دلشاد تهرانی]]، [[سیره نبوی ج۲ (کتاب)|'''سیره نبوی ج۲''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | |||
{{پانویس}} | |||
[[رده:شماتت]] | |||
[[رده:مدخل]] |
نسخهٔ ۱۶ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۲۴
- اين مدخل از زیرشاخههای بحث شماتت است. "شماتت" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
سرزنش شماتتگونه
از جمله پستترین حالات آدمی، سرزنش کردن دیگران است به سبب گرفتاری و مصیبتی که به آنان رسیده است. چگونه میتوان مدعی برادری بود و از مصیبتی که به برادری رسیده است شاد بود؟ سرزنش کردن برادران، اسباب کینه و عداوت است و پیوند اخوت را ریشه کن میسازد. اَبان بن عبدالملک[۱] از امام صادق(ع) حدیث کرده است که آن حضرت فرمود: «لَا تُبْدِي الشَّمَاتَةَ لِأَخِيكَ فَيَرْحَمَهُ اللَّهُ وَ يُصَيِّرَهَا بِكَ وَ قَالَ مَنْ شَمِتَ بِمُصِيبَةٍ نَزَلَتْ بِأَخِيهِ لَمْ يَخْرُجْ مِنَ الدُّنْيَا حَتَّى يُفْتَتَنَ»[۲].[۳]
از زشتترین اوصاف و حالاتی که ممکن است نفس آدمی بدان مبتلا شود، خصلت زشت سرزنش دیگران به سبب گرفتاری و مصیبت وارد شده به آنان است. در سیره رسول خدا(ص) سررزنش مذمومی گزارش نشده است. نقل شده است، ایشان از سه چیز به شدت پرهیز داشت: "سرزنش دیگران، جستجوی لغزشهای دیگران و پیگیری عیب کسی"[۴] هیچ گاه کسی را در حضور آن حضرت سرزنش نکردند، جز آنکه میفرمود: "رهایش کنید و به او کاری نداشته باشید"[۵][۶].[۷].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ از اصحاب بزرگوار امام صادق(ع) است. ر.ک: رجال النجاشی، ص۱۴؛ معجم رجال الحدیث، ج۱، ص۱۵۶-۱۵۷؛ قاموس الرجال، ج۱، ص۱۱۱.
- ↑ «در گرفتاری برادر ایمانی خود شماتت و اظهار شادی مکن که خداوند به او رحم میکند و آن گرفتاری را به سوی تو بر میگرداند. [و فرمود:] هر که برادر خود را به مصیبتی که بر او فرود آمده شماتت کند از دنیا نرود تا خود به آن گرفتار شود» الکافی، ج۲، ص۳۵۹؛ وسائل الشیعة، ج۲، ص۹۱۰.
- ↑ دلشاد تهرانی، مصطفی، سیره نبوی، ج۲، ص ۶۱۴.
- ↑ سنن النبی، ص۱۷.
- ↑ سنن النبی، ص۷۵.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۳۷۹.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۳۷۹.