ابومنصور عبدالرزاق ابیوردی: تفاوت میان نسخه‌ها
(←مقدمه) |
(←مقدمه) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
[[حاکم]] توس و از [[والیان]] [[سلسله]] سامانیان محسوب می‌شد که بعد از [[غلبه]] بر صفاریان، [[حکومت]] [[خراسان]] را در دست گرفت و [[شهر]] بخارا را مقر خویش قرار داد. این [[ایرانی]] نژاد که [[فردوسی]] در شاهنامه خود با [[احترام]] زیاد از وی یاد کرده است، از زمره اولین [[عمران‌گران]] [[مشهد]] [[علی بن موسی الرضا]]{{ع}} بوده است. وی به سفارش | [[حاکم]] توس و از [[والیان]] [[سلسله]] سامانیان محسوب می‌شد که بعد از [[غلبه]] بر صفاریان، [[حکومت]] [[خراسان]] را در دست گرفت و [[شهر]] بخارا را مقر خویش قرار داد. این [[ایرانی]] نژاد که [[فردوسی]] در شاهنامه خود با [[احترام]] زیاد از وی یاد کرده است، از زمره اولین [[عمران‌گران]] [[مشهد]] [[علی بن موسی الرضا]]{{ع}} بوده است. وی به سفارش [[ابو منصور عبد الرزاق توسی]]، برای مشکل گشایی به بارگاه منور [[امام رضا]]{{ع}} مشرف گردید. ابیوردی در این خصوص می‌گوید: | ||
«من به مشهد رفتم و نزد [[حرم امام رضا]]{{ع}}[[ دعا]] کردم تا [[خداوند]] [[فرزندی]] به من بدهد. پس از آن، خداوند فرزند پسری به من [[عنایت]] کرد. به نزد ابو منصور عبدالرزاق توسی آمدم و او را از [[استجابت]] دعای خود [[آگاه]] کردم و گفتم خداوند دعایم را در این بقعه استجابت کرد و مرا [[اکرام]] فرمود»<ref>عیون اخبار الرضا{{ع}}، ج۲، ص۶۸۶ و ۶۸۷.</ref>. | «من به مشهد رفتم و نزد [[حرم امام رضا]]{{ع}}[[ دعا]] کردم تا [[خداوند]] [[فرزندی]] به من بدهد. پس از آن، خداوند فرزند پسری به من [[عنایت]] کرد. به نزد ابو منصور عبدالرزاق توسی آمدم و او را از [[استجابت]] دعای خود [[آگاه]] کردم و گفتم خداوند دعایم را در این بقعه استجابت کرد و مرا [[اکرام]] فرمود»<ref>عیون اخبار الرضا{{ع}}، ج۲، ص۶۸۶ و ۶۸۷.</ref>. | ||
[[شیخ صدوق]] حکایاتی درباره ارادت آن [[امیر]] به مشهد علی بن موسی الرضا{{ع}} نقل کرده است که نشان می‌دهد ابو منصور از زمره ارادتمندان [[حضرت رضا]]{{ع}} و حامی [[زائران]] [[حرم]] ایشان بوده است.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۵۵.</ref> | [[شیخ صدوق]] حکایاتی درباره ارادت آن [[امیر]] به مشهد علی بن موسی الرضا{{ع}} نقل کرده است که نشان می‌دهد ابو منصور از زمره ارادتمندان [[حضرت رضا]]{{ع}} و حامی [[زائران]] [[حرم]] ایشان بوده است.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۵۵.</ref> | ||
نسخهٔ ۲۱ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۵۸
- اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
حاکم توس و از والیان سلسله سامانیان محسوب می‌شد که بعد از غلبه بر صفاریان، حکومت خراسان را در دست گرفت و شهر بخارا را مقر خویش قرار داد. این ایرانی نژاد که فردوسی در شاهنامه خود با احترام زیاد از وی یاد کرده است، از زمره اولین عمران‌گران مشهد علی بن موسی الرضا(ع) بوده است. وی به سفارش ابو منصور عبد الرزاق توسی، برای مشکل گشایی به بارگاه منور امام رضا(ع) مشرف گردید. ابیوردی در این خصوص می‌گوید: «من به مشهد رفتم و نزد حرم امام رضا(ع)دعا کردم تا خداوند فرزندی به من بدهد. پس از آن، خداوند فرزند پسری به من عنایت کرد. به نزد ابو منصور عبدالرزاق توسی آمدم و او را از استجابت دعای خود آگاه کردم و گفتم خداوند دعایم را در این بقعه استجابت کرد و مرا اکرام فرمود»[۱]. شیخ صدوق حکایاتی درباره ارادت آن امیر به مشهد علی بن موسی الرضا(ع) نقل کرده است که نشان می‌دهد ابو منصور از زمره ارادتمندان حضرت رضا(ع) و حامی زائران حرم ایشان بوده است.[۲]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ عیون اخبار الرضا(ع)، ج۲، ص۶۸۶ و ۶۸۷.
- ↑ محمدی، حسین، رضانامه ص ۵۵.