رقیه دختر امام حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۱: خط ۱۱:


==مقدمه==
==مقدمه==
در [[شام]]، شبی [[پدر]] را به [[خواب]] دید و پس از بیدار شدن بسیار گریست و [[بی‌تابی]] کرد و [[پدر]] را خواست. خبر به [[یزید]] رسید. به [[دستور]] او سر [[مطهّر]] [[امام حسین]]{{ع}} را نزد او بردند و او از این منظره بیشتر ناراحت و رنجور شد و همان روزها در خرابۀ [[شام]] (که محل اقامت موقت [[اهل بیت]] بود) [[جان]] داد<ref>کامل بهایی، ص۱۷۹؛ منتهی الآمال، ص۴۳۷.</ref>. البته دربارۀ این دختر و شهادتش، میان مورخین نظر واحدی وجود ندارد.
در [[شام]]، شبی [[پدر]] را به [[خواب]] دید و پس از بیدار شدن بسیار گریست و [[بی‌تابی]] کرد و [[پدر]] را خواست. خبر به [[یزید]] رسید. به [[دستور]] او [[سر مطهّر امام حسین]]{{ع}} را نزد او بردند و او از این منظره بیشتر ناراحت و رنجور شد و همان روزها در [[خرابۀ شام]] (که محل اقامت موقت [[اهل بیت]] بود) [[جان]] داد<ref>کامل بهایی، ص۱۷۹؛ منتهی الآمال، ص۴۳۷.</ref>. البته دربارۀ این دختر و شهادتش، میان مورخین نظر واحدی وجود ندارد.
خردسالی این دختر و عواطفی که نام و یادش و کیفیّت [[جان]] باختنش و [[مدفن]] او بر میانگیزد شگفت است و [[شیعیان]] به او علاقۀ خاصّی دارند. محلّ [[دفن]] او کنار یک بازارچۀ قدیمی و با فاصله از [[مسجد]] [[اموی]] در [[دمشق]] قرار دارد و چندین بار تعمیر شده است. آخرین تعمیر و توسعه در سال ۱۳۶۴ شمسی از سوی [[ایران]] آغاز شد و پس از چند سال به پایان رسید<ref>شام سرزمین خاطره‌ها، ص۱۱۱.</ref>. اینک حرمی بزرگ و با [[شکوه]] برای آن دختر خردسال بزرگوار وجود دارد که [[زیارتگاه]] [[دوستداران]] [[اهل بیت]] است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۲۰۱.</ref>.
خردسالی این دختر و عواطفی که نام و یادش و کیفیّت [[جان]] باختنش و [[مدفن]] او بر میانگیزد شگفت است و [[شیعیان]] به او علاقۀ خاصّی دارند. محلّ [[دفن]] او کنار یک بازارچۀ قدیمی و با فاصله از [[مسجد اموی]] در [[دمشق]] قرار دارد و چندین بار تعمیر شده است. آخرین تعمیر و توسعه در سال ۱۳۶۴ شمسی از سوی [[ایران]] آغاز شد و پس از چند سال به پایان رسید<ref>شام سرزمین خاطره‌ها، ص۱۱۱.</ref>. اینک حرمی بزرگ و با شکوه برای آن دختر خردسال بزرگوار وجود دارد که [[زیارتگاه]] [[دوستداران اهل بیت]] است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۲۰۱.</ref>.


==منابع==
==منابع==

نسخهٔ ‏۱۲ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۱۰

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

رقیه دختر سه چهار سالۀ ابا عبدالله الحسین(ع) که در سفر کربلا همراه اسرای اهل بیت بوده است.

مقدمه

در شام، شبی پدر را به خواب دید و پس از بیدار شدن بسیار گریست و بی‌تابی کرد و پدر را خواست. خبر به یزید رسید. به دستور او سر مطهّر امام حسین(ع) را نزد او بردند و او از این منظره بیشتر ناراحت و رنجور شد و همان روزها در خرابۀ شام (که محل اقامت موقت اهل بیت بود) جان داد[۱]. البته دربارۀ این دختر و شهادتش، میان مورخین نظر واحدی وجود ندارد. خردسالی این دختر و عواطفی که نام و یادش و کیفیّت جان باختنش و مدفن او بر میانگیزد شگفت است و شیعیان به او علاقۀ خاصّی دارند. محلّ دفن او کنار یک بازارچۀ قدیمی و با فاصله از مسجد اموی در دمشق قرار دارد و چندین بار تعمیر شده است. آخرین تعمیر و توسعه در سال ۱۳۶۴ شمسی از سوی ایران آغاز شد و پس از چند سال به پایان رسید[۲]. اینک حرمی بزرگ و با شکوه برای آن دختر خردسال بزرگوار وجود دارد که زیارتگاه دوستداران اهل بیت است[۳].

منابع

پانویس

  1. کامل بهایی، ص۱۷۹؛ منتهی الآمال، ص۴۳۷.
  2. شام سرزمین خاطره‌ها، ص۱۱۱.
  3. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۲۰۱.