رقیه دختر امام حسین: تفاوت میان نسخه‌ها
(←مقدمه) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
[[پرونده:13681362.jpeg|300px|بندانگشتی|]] | [[پرونده:13681362.jpeg|300px|بندانگشتی|رقیه دختر امام حسین]] | ||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | ||
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> | : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> | ||
نسخهٔ ۲۶ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۰۴
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
رقیه دختر سه چهار سالۀ ابا عبدالله الحسین(ع) که در سفر کربلا همراه اسرای اهل بیت بوده است.
مقدمه
در شام، شبی پدر را به خواب دید و پس از بیدار شدن بسیار گریست و بی‌تابی کرد و پدر را خواست. خبر به یزید رسید. به دستور او سر مطهّر امام حسین(ع) را نزد او بردند و او از این منظره بیشتر ناراحت و رنجور شد و همان روزها در خرابۀ شام (که محل اقامت موقت اهل بیت بود) جان داد[۱]. البته دربارۀ این دختر و شهادتش، میان مورخین نظر واحدی وجود ندارد. خردسالی این دختر و عواطفی که نام و یادش و کیفیّت جان باختنش و مدفن او بر میانگیزد شگفت است و شیعیان به او علاقۀ خاصّی دارند. محلّ دفن او کنار یک بازارچۀ قدیمی و با فاصله از مسجد اموی در دمشق قرار دارد و چندین بار تعمیر شده است. آخرین تعمیر و توسعه در سال ۱۳۶۴ شمسی از سوی ایران آغاز شد و پس از چند سال به پایان رسید[۲]. اینک حرمی بزرگ و با شکوه برای آن دختر خردسال بزرگوار وجود دارد که زیارتگاه دوستداران اهل بیت است[۳].
منابع
پانویس
- ↑ کامل بهایی، ص۱۷۹؛ منتهی الآمال، ص۴۳۷.
- ↑ شام سرزمین خاطره‌ها، ص۱۱۱.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۲۰۱.