عطیه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-</div>\n<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> +</div>)) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== {{یادآوری پانویس}} {{پانویس}} +== پانویس == {{پانویس}})) |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
* [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']] | * [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']] | ||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:عطیه]] | [[رده:عطیه]] | ||
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]] | [[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]] | ||
نسخهٔ ۲۵ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۱۶
مقدمه
نام عطیّه، همواره در کنار نام جابر بن عبدالله انصاری مطرح می‌شود که با هم پس از شهادت امام حسین(ع) در اربعین اول به زیارت قبر آن حضرت آمدند و چون جابر نابینا شده بود، عطیّه او را در این زیارت همراهی می‌کرد. بنا به برخی نقل‌ها، هنگام بازگشت اهل بیت از سفر شام، در کربلا با جابر و عطیه برخورد کردند. عطیة بن سعد بن جنادۀ عوفی، از رجال علم و حدیث شیعه بود. وی در زمان خلافت امیرالمؤمنین(ع) در کوفه به دنیا آمد. نام عطیه، به پیشنهاد آن حضرت بر وی نهاده شد. او از راویان موثق شیعه بود که حتّی در کتب رجالی اهل سنّت هم توثیق شده است. وی به جرم تشیّع و هواداری علی(ع) از سوی حجاج بن یوسف تحت تعقیب بود و به فارس گریخت. به دستور حجاج، او را گرفتند و چون حاضر نشد علی(ع) را لعن کند، چهار صد تازیانه بر بدنش زدند و موی سر و ریش او را تراشیدند. از آن پس به خراسان رفت و پس از مدّتی به کوفه بازگشت. در کوفه بود تا در سال ۱۱۱ هجری درگذشت[۱][۲].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ معارف و معاریف، ج۴، ص۱۵۶۷.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۳۴۴.