نصرت اهل بیت: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-]]== {{فهرست اثر}} {{ستون-شروع|3}} * رده: +== {{منبعشناسی جامع}} * [[:رده:)) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== *[[ +==منابع== {{منابع}} * [[)) |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
*[[پرونده:34532.jpg|22px]] [[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[وظایف امت نسبت به قرآن و عترت (کتاب)|'''وظایف امت نسبت به قرآن و عترت''']] | {{منابع}} | ||
* [[پرونده:34532.jpg|22px]] [[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[وظایف امت نسبت به قرآن و عترت (کتاب)|'''وظایف امت نسبت به قرآن و عترت''']] | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == |
نسخهٔ ۱۶ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۰۴
این مدخل از زیرشاخههای بحث اهل بیت و وظایف رفتاری و عملی امت نسبت به اهل بیت است. "نصرت اهل بیت" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
نصرت اهل بیت در قرآن - نصرت اهل بیت در حدیث - نصرت اهل بیت در کلام اسلامی - نصرت اهل بیت در گفتگوهای بینالمذاهب
در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل نصرت اهل بیت (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- یاری و نصرت اهل بیت عصمت و طهارت(ع) در همه حالات؛ چه در هنگام یارخواهی آنان[۱] و چه در سکوتشان بر همه مسلمین واجب است. در زیارت جامعه کبیره اقرار میکنیم که خواست شما را بر مطالبات، نیازها و اراده خودم، در هر حالی که باشم، مقدم میکنم [۲].
- همه مؤمنان باید آماده نصرت اهل بیت(ع) باشند. این آمادگی را هم در قلب، هم در اراده و هم در میدان عمل پدید آورند و ابراز کنند[۳].
- در دعای عهد از خدا میخواهیم که ما را از انصار و اعوان امام زمان قرار دهد[۴][۵].
منابع
جستارهای وابسته
منبعشناسی جامع اهل بیت
پانویس
- ↑ «وَ أَمَّا حَقِّي عَلَيْكُمْ... وَ الْإِجَابَةُ حِينَ أَدْعُوكُمْ»؛ بحارالأنوار، ج۳۴، ص۴۸.
- ↑ «وَ مُقَدِّمُكُمْ أَمَامَ طَلِبَتِي وَ حَوَائِجِي وَ إِرَادَتِي فِي كُلِّ أَحْوَالِي وَ أُمُورِي»؛ مفاتیح الجنان، زیارت جامعه کبیره.
- ↑ «وَ قَلْبِي لَكُمْ سِلْمٌ وَ رَأْيِي لَكُمْ تَبَعٌ وَ نُصْرَتِي لَكُمْ مُعَدَّةٌ»؛ مفاتیح الجنان، زیارت جامعه کبیره.
- ↑ «اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي مِنْ أَنْصَارِهِ وَ أَعْوَانِهِ وَ الذَّابِّينَ عَنْهُ وَ الْمُسَارِعِينَ إِلَيْهِ فِي قَضَاءِ حَوَائِجِهِ»؛ مفاتیح الجنان، دعای عهد.
- ↑ مقامی، مهدی، وظایف امت نسبت به قرآن و عترت، ص ۱۰۲.