اصحاب المشئمة در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==)) |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:مدخل]] | [[رده:مدخل]] | ||
[[رده:اصحاب المشئمة]] | [[رده:اصحاب المشئمة]] | ||
نسخهٔ ۱۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۰:۰۸
اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث اصحاب المشئمة است. "اصحاب المشئمة" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل اصحاب المشئمة (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- اصحاب المشئمة: دست‌چپی‌ها، شقاوت‌مندان، شومان، نگون‌بختان[۱].
- ﴿وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا هُمْ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ﴾[۲].
- اصل مشئمه "شأم" به معنای "یسار" (چپ) در مقابل "یمین" (راست) است[۳]. شؤم به معنای "پستی و حقارت" همراه با ضعف است؛ بدین‌رو به دست چپ "مشأمه" اطلاق شده؛ زیرا نسبت به دست راست ضعیف‌تر است[۴].
- خداوند تعالی گمراهان، دشمنان رسولان و منحرفان از طریق هدایت الهی را اصحاب مشئمه یا اصحاب شمال لقب داده است؛ چرا که آنان از نظر نورانیت قلب و باطن و روحانیت و ایمان در مقامی ضعیف‌تر از بندگان مؤمن و هدایت یافته که اصحاب الیمین یا اصحاب المیمنه هستند، قرار دارند. در عرصه سیاسی همه منحرفان از خط مستقیم ولایت اصحاب المشئمه هستند؛ چه به آنان جناح راست گفته شود، چه جناح چپ[۵].
منابع
پانویس
- ↑ فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان، ج۹، ص۳۲۴ و ج۱۰، ص۷۵۱. ر.ک: مسعود انصاری، "اصحاب المشئمه"، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۱، ص۲۳۹.
- ↑ «و آنان که به آیات ما، کفر ورزیدند، ناخجستگانند» سوره بلد، آیه ۱۹.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۲۴۹.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۸.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۰۰.