اضاعه در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==)) |
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'(.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\sn...) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = اضاعه | |||
| عنوان مدخل = [[اضاعه]] | |||
| مداخل مرتبط = [[اضاعه در قرآن]] - [[اضاعه در حدیث]] - [[اضاعه در فقه سیاسی]] | |||
| پرسش مرتبط = اضاعه (پرسش) | |||
}} | |||
==مقدمه== | ==مقدمه== |
نسخهٔ ۳۱ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۲۶
مقدمه
- اضاعه: مهمل گذاشتن (اهمال)[۱]، ضایع کردن[۲]، بیاجر و پاداش گذاشتن. اصل آن "ضیع" به معنای فوت، ازبین رفتن و هلاکت چیزی[۳] یا محو شدن صورت نظم در چیزی و بیتأثیر شدن آن[۴]. گفته شده، ضایع کردن از لحاظ مرتبه پایینتر از تلف کردن است؛ زیرا بیتأثیر گذاشتن یا بیاثر کردن چیزی نسبت به هلاک کردن یا نابودی آن مرتبه پایینتری دارد.
- ﴿فَاسْتَجَابَ لَهُمْ رَبُّهُمْ أَنِّي لَا أُضِيعُ عَمَلَ عَامِلٍ مِنْكُمْ﴾[۵].
- طبق این آیه، خداوند در قرآن کریم وعده داده است که هیچ عملی از اعمال صالح، ولو بسیار کوچک (ذرّه)، بیپاداش و مهمل نخواهد ماند. تضییع اعمال عبادی بسیار نکوهیده است: ﴿فَخَلَفَ مِنْ بَعْدِهِمْ خَلْفٌ أَضَاعُوا الصَّلَاةَ وَاتَّبَعُوا الشَّهَوَاتِ﴾[۶].
- ضایع کردن عمل افراد مصداق بارز ظلم است و از هیچکس پذیرفته نیست. آیات بسیاری این مسئله را از خداوند کریم نفی کرده است و انسان خداگونه نیز همچون خدای خود، باعث تضییع عمل و حق دیگران نمیگردد[۷].
منابع
پانویس
- ↑ ابنمنظور، لسان العرب، ج۸، ص۲۳۱.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۵۱۳.
- ↑ ابنفارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۳۸۰.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۵۳.
- ↑ «آنگاه پروردگارشان به آنان پاسخ داد که: من پاداش انجامدهنده هیچ کاری را از شما تباه نمیگردانم» سوره آل عمران، آیه ۱۹۵.
- ↑ «و از پس آنان جانشینانی جایگزین شدند که نماز را تباه کردند و شهوتها را پی گرفتند» سوره مریم، آیه ۵۹.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۰۴.