عصبه در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==))
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'(.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\sn...)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{امامت}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[عصبه]]''' است. "'''[[عصبه]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
{{مدخل مرتبط
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[عصبه در قرآن]] - [[عصبه در حدیث]] - [[عصبه در فقه سیاسی]] </div>
| موضوع مرتبط = عصبه
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[عصبه (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
| عنوان مدخل = [[عصبه]]
| مداخل مرتبط = [[عصبه در قرآن]] - [[عصبه در حدیث]] - [[عصبه در فقه سیاسی]]  
| پرسش مرتبط  = عصبه (پرسش)
}}


==مقدمه==
==مقدمه==

نسخهٔ ‏۳۱ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۴۹

مقدمه

جماعت متعصب و متعاضد[۱]، جمعیت مرتبط و متحد[۲] و جماعتی بین ده تا چهل نفر [۳].

﴿إِنَّ الَّذِينَ جَاءُوا بِالْإِفْكِ عُصْبَةٌ مِنْكُمْ[۴].

همبستگی و وحدت در ﴿عُصْبَةٌ بسیار شدید است و در قرآن کریم برادران حضرت یوسف(ع) به گروه خود ﴿عُصْبَةٌ گفتند: ﴿قَالُوا لَئِنْ أَكَلَهُ الذِّئْبُ وَنَحْنُ عُصْبَةٌ إِنَّا إِذًا لَخَاسِرُونَ[۵].

﴿عُصْبَةٌ از اصطلاحاتی است که در قرآن کریم برای اشاره به جمعیت‌ها و گروه‌های انسانی وارد شده است[۶]

منابع

پانویس

  1. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۵۶۸.
  2. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۸، ص۱۴۵.
  3. ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۶۰۵.
  4. «کسانی که [به یکی از همسران پیامبر] آن دروغ را (وارد) آوردند دسته‌ای از شمایند» سوره نور، آیه ۱۱.
  5. «گفتند: اگر گرگ او را بخورد با آنکه ما گروهی توانمندیم در آن صورت ما (ناسودمند و) زیانکاریم» سوره یوسف، آیه ۱۴.
  6. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۱۶-۴۱۷.