تفرقه در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۱۸: خط ۱۸:
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:1100697.jpg|22px]] [[مصطفی ملکوتیان|ملکوتیان، مصطفی]] و [[محمد باقر ولدان|ولدان، محمد باقر]]، [[استبداد - ملکوتیان (مقاله)| مقاله «استبداد»]]، [[مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی (کتاب)|'''مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی‌''']]
# [[پرونده:1100697.jpg|22px]] [[مصطفی ملکوتیان|ملکوتیان، مصطفی]] و [[محمد باقر ولدان|ولدان، محمد باقر]]، [[استبداد - ملکوتیان (مقاله)| مقاله «استبداد»]]، [[مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی (کتاب)|'''مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی‌''']]
#[[پرونده:1100697.jpg|22px]] [[منصور میراحمدی|میراحمدی، منصور]] و [[رجبعلی اسفندیار|اسفندیار، رجبعلی]]، [[آزادی - میراحمدی (مقاله)| مقاله «آزادی»]]، [[مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی (کتاب)|'''مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی‌''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}



نسخهٔ ‏۲۹ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۰۷

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث تفرقه است. "تفرقه" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

تفرقه عامل حکومت استبداد

اختلاف و فقدان وحدت میان امت اسلامی عامل تحقق‌بخشی استبداد است[۱]. دشمن از طریق اختلاف‌افکنی، سخنان تفرقه‌آمیز خود را طرح می‌کند[۲] و هر زمانی که امت اسلامی بخواهد متحد شود، ایادی استکباری با ایجاد اختلاف میان دسته‌جات مختلف و فاصله‌اندازی میان اصناف[۳]، چماق استبداد را به سر امت اسلامی می‌کوبند؛ چنانکه استعمارگران در ماجرای مشروطیت از طریق ایجاد اختلاف، سایه سیاه استبداد را بر سر مردم ایران نگاه داشتند[۴].

تفرقه به بهانه آزادی

یکی از آسیب‌های آزادی، مخدوش شدن وحدت جامعه و پیدایش تفرقه در آن جامعه است. به همین دلیل، آزادی در حکومت اسلامی نباید به وحدت جامعه آسیب برساند چرا که رمز پیروزی ملت ما، اتکال به خدا و وحدت کلمه بود[۵]. در این اندیشه، وجود آزادی ممکن است سوء استفاده‌هایی نیز به همراه داشته باشد[۶]. یکی از این سوء استفاده‌ها، "دنبال کردن خط ایجاد اختلاف و تفرقه" در جامعه است[۷] و به همین دلیل، ممکن است به نام آزادی بین مردم اختلاف انداخته شود[۸]؛ چرا که در صورت ایجاد تفرقه و اختلاف در بین مردم، اعتماد ملت به عنوان بزرگ‌ترین سرمایه جمهوری اسلامی شکسته می‌شود[۹].[۱۰].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. امام خمینی، صحیفه امام، ج۶، ص۳۸۳.
  2. آیت الله خامنه‌ای، ۲/۳/۱۳۹۴.
  3. ر.ک: امام خمینی، صحیفه امام، ج۶، ص۳۴۵؛ ج۱۱، ص۲۹۰؛ ج۱۸، ص۴۱۰-۴۱۱.
  4. ر.ک: نائینی، محمد حسین، تنبیه الأمة وتنزیه الملة، تحقیق جواد ورعی، ص۱۴۱-۱۵۸؛ امام خمینی، صحیفه امام، ج۱۸، ص۴۱۰-۴۱۱.
  5. امام خمینی، صحیفه امام، ج۶، ص۳۳۷؛ امام خمینی، ولایت فقیه، ص۳۶-۳۷.
  6. امام خمینی، صحیفه امام، ج۱۴، ص۳۴۱، ۳۴۳.
  7. حسینی خامنه‌ای، سید علی، بیانات، ۲۷/۱/۱۳۷۷.
  8. حسینی خامنه‌ای، سید علی، بیانات، ۱/۱/۱۳۷۸.
  9. حسینی خامنه‌ای، سید علی، بیانات، ۲۹/۳/۱۳۸۸.
  10. میراحمدی، منصور و اسفندیار، رجبعلی، مقاله «آزادی»، مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی‌، ص ۲۵.