روابط سیاسی در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ': <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">' به '<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">') |
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'(.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\sn...) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = روابط سیاسی | |||
| عنوان مدخل = [[روابط سیاسی]] | |||
| مداخل مرتبط = [[روابط سیاسی در قرآن]] - [[روابط سیاسی در حدیث]] - [[روابط سیاسی در فقه اسلامی]] - [[روابط سیاسی در فقه سیاسی]] | |||
| پرسش مرتبط = روابط سیاسی (پرسش) | |||
}} | |||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
نسخهٔ ۳۱ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۴۶
این مدخل زیرشاخهٔ بحث روابط سیاسی است. روابط سیاسی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: روابط سیاسی در قرآن - روابط سیاسی در حدیث - روابط سیاسی در فقه اسلامی - روابط سیاسی در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
پیامبر اسلام(ص) در همان آغاز رسالت، با استفاده از موسم حج و در مدت زمانی اندک، توانست با قبایل مختلف عرب به صورت فردی و گروهی ارتباط برقرار نماید[۱]. پس از شکل‌گیری حکومت اسلامی در مدینه، رسول خدا(ص) با اعزام نماینده و ارسال پیام و انعقاد قرارداد با سران حکومت‌ها و ملّت‌ها، باب ارتباط را گشود و روابط صلح‌آمیز دولت اسلامی با آنها را گسترش داد؛ مانند ارسال نامه به زمامداران بحرین، پادشاه حمیر، غسّان، یمامه، اسقف روم، نجران، مردم یمن و عمان[۲]. تمامی سران این دولت‌ها، با دولت جدید التأسیس اسلام - علی رغم حساسیت‌های سیاسی دو امپراطوری مقتدر ایران و روم - روابط صلح‌آمیز داشته‌اند و این امر، نشانگر موفقیت رسول خدا(ص) در ایجاد رابطه با این دولت‌ها بوده است[۳][۴].
منابع
پانویس
- ↑ سیره ابن هشام، ج۲، ص۷۳ به بعد؛ الکامل فی التاریخ، ج۱، ص۶۱۰؛ تاریخ طبری، ج۱، ص۵۶۴.
- ↑ مکاتیب الرسول، ج۱، ص۱۰۴ و ۱۸۸.
- ↑ سیره حلبی، ج۱، ص۲۷۷؛ مسند احمد، ج۱، ص۹۶ و ۱۴۵؛ تاریخ تمدن اسلام و عرب، ص۱۶۶.
- ↑ فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۱۱۷.