حنظلة بن اسعد شبامی: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '</div> <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">' به '</div>') |
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == ==' به '==') |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
حنظلة بن اسعد شبامی [[کوفی]] است و [[شبام]]، نام طایفهای از [[همدانیان]] است<ref>انصار الحسین، ص ۷۱.</ref>. حنظله از چهرههای [[شیعی]] در [[کوفه]] و زبان آور، [[شجاع]] و معلّم [[قرآن]] بود. چون [[سید الشهدا]]{{ع}} به [[کربلا]] رسید، وی به آن [[حضرت]] پیوست. وی جزء شهدایی است که تا اواخر زنده بود و از [[جان]] [[حسین بن علی]]{{ع}} در مقابل تیرها و نیزههای [[دشمن]] محافظت میکرد و گاهی هم با سخنانش به [[سپاه کوفه]] هشدار میداد و [[موعظه]] میکرد<ref>عنصر شجاعت، ج ۲، ص ۱۰۰.</ref>. [[روز عاشورا]]، پس از [[شهادت]] جمعی از [[یاران]]، از [[امام]] [[رخصت]] طلبید و به میدان رفت و [[جان]] خود را فدای [[راه خدا]] کرد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۱۶۶.</ref>. | حنظلة بن اسعد شبامی [[کوفی]] است و [[شبام]]، نام طایفهای از [[همدانیان]] است<ref>انصار الحسین، ص ۷۱.</ref>. حنظله از چهرههای [[شیعی]] در [[کوفه]] و زبان آور، [[شجاع]] و معلّم [[قرآن]] بود. چون [[سید الشهدا]]{{ع}} به [[کربلا]] رسید، وی به آن [[حضرت]] پیوست. وی جزء شهدایی است که تا اواخر زنده بود و از [[جان]] [[حسین بن علی]]{{ع}} در مقابل تیرها و نیزههای [[دشمن]] محافظت میکرد و گاهی هم با سخنانش به [[سپاه کوفه]] هشدار میداد و [[موعظه]] میکرد<ref>عنصر شجاعت، ج ۲، ص ۱۰۰.</ref>. [[روز عاشورا]]، پس از [[شهادت]] جمعی از [[یاران]]، از [[امام]] [[رخصت]] طلبید و به میدان رفت و [[جان]] خود را فدای [[راه خدا]] کرد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۱۶۶.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۵۴
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
حنظلة بن اسعد شبامی[۱] از شهدای کربلاست و نامش در زیارت ناحیه مقدسه آمده است.
مقدمه
حنظلة بن اسعد شبامی کوفی است و شبام، نام طایفهای از همدانیان است[۲]. حنظله از چهرههای شیعی در کوفه و زبان آور، شجاع و معلّم قرآن بود. چون سید الشهدا(ع) به کربلا رسید، وی به آن حضرت پیوست. وی جزء شهدایی است که تا اواخر زنده بود و از جان حسین بن علی(ع) در مقابل تیرها و نیزههای دشمن محافظت میکرد و گاهی هم با سخنانش به سپاه کوفه هشدار میداد و موعظه میکرد[۳]. روز عاشورا، پس از شهادت جمعی از یاران، از امام رخصت طلبید و به میدان رفت و جان خود را فدای راه خدا کرد[۴].
منابع
پانویس
- ↑ شبامی، منسوب به شبام نام شهری است در یمن. (الانساب، ج۳، ص۳۹۵) نیز گفتهاند؛ شبام، نام طایفهای در کوفه و کوهی در یمن است. (معجم البلدان، ج۳، ص۳۱۸) او، حنظله شامی (لهوف، ص۴۷، چاپ منشورات رضی؛ ریاض الشهادة، ج۲، ص۱۵۵، اسرار الشهادة، ج۲، ص۳۹۵) و عجلی نیز نامیده شده است. (روضة الشهدا، ص۳۰۹، کتابفروشی الاسلامیة) ولی مامقانی، شامی بودن وی را رد میکند. (تنقیح المقال، ج۱، ص۳۸۲)
- ↑ انصار الحسین، ص ۷۱.
- ↑ عنصر شجاعت، ج ۲، ص ۱۰۰.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۱۶۶.