ابراهیم بن ابی‌عمیر: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
ابراهیم بن | ابواسحاق ابراهیم بن عمر یمانی صنعانی]]. از [[محدثان]] بزرگ [[شیعه]]<ref>رجال النجاشی ۱/۹۸.</ref> و از [[اصحاب امام باقر]]، [[امام صادق]]<ref>رجال الطوسی ۱۰۳ و ۱۴۵.</ref> و [[امام کاظم]]{{ع}} بود<ref>رجال البرقی ۴۷.</ref> و از [[امام باقر]] و امام صادق({{ع}}) [[روایت]] نقل کرده است.<ref>رجال النجاشی ۱/۹۸.</ref> [[ابن نهیک]]، [[قاسم بن اسماعیل قرشی]]،<ref>الفهرست (طوسی) ۹.</ref> [[علی بن حکم]]، [[سیف بن عمیره]]، [[محمد بن علی بن محبوب]] و [[حسن بن علی بن ابی حمزه]] از جمله [[شاگردان]] او به حساب می‌‌آیند.<ref>جامع الرواة ۱/۲۹.</ref> | ||
ابواسحاق از افراد [[موثق]] و مورد [[اعتماد]] بود.<ref>رجال النجاشی ۱/۹۸.</ref> [[علامه]] در کتاب خلاصه می‌‌گوید: [[غضائری]] وی را به طور جدی [[تضعیف]] کرده، ولی از نظر من [[روایات]] او مورد قبول است.<ref>خلاصة الاقوال ۶.</ref> [[مامقانی]] نیز به [[دلایل]] مختلف توثیق [[نجاشی]] را درباره این شخص، بر تضعیف غضائری مقدم داشته است.<ref>تنقیح المقال ۱/۲۸.</ref> | |||
تألیف [[یمانی]] اصل می‌‌باشد.<ref>الفهرست (طوسی) ۹.</ref> این کتاب از اصول مشهور و مورد استناد بوده و [[شیخ صدوق]] [[حکم]] به [[صحت]] آن کرده و [[احادیث]] کتاب خود را از آن استخراج نموده است<ref>مستدرکات علم رجال الحدیث ۱ / ۱۸۰.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص ۸۸.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده: | # [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
نسخهٔ ۷ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۱۴
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
ابواسحاق ابراهیم بن عمر یمانی صنعانی]]. از محدثان بزرگ شیعه[۱] و از اصحاب امام باقر، امام صادق[۲] و امام کاظم(ع) بود[۳] و از امام باقر و امام صادق((ع)) روایت نقل کرده است.[۴] ابن نهیک، قاسم بن اسماعیل قرشی،[۵] علی بن حکم، سیف بن عمیره، محمد بن علی بن محبوب و حسن بن علی بن ابی حمزه از جمله شاگردان او به حساب می‌‌آیند.[۶]
ابواسحاق از افراد موثق و مورد اعتماد بود.[۷] علامه در کتاب خلاصه می‌‌گوید: غضائری وی را به طور جدی تضعیف کرده، ولی از نظر من روایات او مورد قبول است.[۸] مامقانی نیز به دلایل مختلف توثیق نجاشی را درباره این شخص، بر تضعیف غضائری مقدم داشته است.[۹]
تألیف یمانی اصل می‌‌باشد.[۱۰] این کتاب از اصول مشهور و مورد استناد بوده و شیخ صدوق حکم به صحت آن کرده و احادیث کتاب خود را از آن استخراج نموده است[۱۱].[۱۲]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
