عثمان بن ابی‌شیبه عبسی: تفاوت میان نسخه‌ها
(←مقدمه) |
(←مقدمه) |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
[[ابوالحسن عثمان بن محمد بن ابراهیم عبسی کوفی]]، ملقب به [[ابن ابی‌شیبه]] از نام جد بزرگش (خواستی) روشن است که وی اصالتاً [[ایرانی]] و از [[موالی]] بنوعبس بود.<ref>سیر اعلام النبلاء ۱۱/۱۵۲.</ref> در سال ۱۵۰ﻫ در [[شهر کوفه]] به [[دنیا]] آمد و سفرهایی به شهرهای [[مکه]]، [[ری]]، [[بصره]]، [[شام]] و [[بغداد]] کرد و در [[علوم]] [[حدیث]]، [[فقه]]، [[تفسیر]] و [[قرآن]] [[مهارت]] یافت. علمای [[اهل سنت]] او را توثیق کرده‌اند.<ref>تاریخ الاسلام ۱۷/۲۷۱.</ref> وی از [[شریک]]، [[ابوالأحوص]]، [[جریر بن عبدالحمید]]، [[هشیم بن بشیر]]، [[سفیان بن عیینه]]، [[علی بن مسهر]]، [[وکیع]]، [[یحیی بن آدم]] و دیگران حدیث شنید و افرادی چون [[بخاری]]، [[مسلم]]، [[ابوداود]]، [[ابن ماجه]]، [[ابوحاتم]]، [[ابوبکر | [[ابوالحسن عثمان بن محمد بن ابراهیم عبسی کوفی]]، ملقب به [[ابن ابی‌شیبه]] از نام جد بزرگش (خواستی) روشن است که وی اصالتاً [[ایرانی]] و از [[موالی]] بنوعبس بود.<ref>سیر اعلام النبلاء ۱۱/۱۵۲.</ref> در سال ۱۵۰ﻫ در [[شهر کوفه]] به [[دنیا]] آمد و سفرهایی به شهرهای [[مکه]]، [[ری]]، [[بصره]]، [[شام]] و [[بغداد]] کرد و در [[علوم]] [[حدیث]]، [[فقه]]، [[تفسیر]] و [[قرآن]] [[مهارت]] یافت. علمای [[اهل سنت]] او را توثیق کرده‌اند.<ref>تاریخ الاسلام ۱۷/۲۷۱.</ref> وی از [[شریک]]، [[ابوالأحوص]]، [[جریر بن عبدالحمید]]، [[هشیم بن بشیر]]، [[سفیان بن عیینه]]، [[علی بن مسهر]]، [[وکیع]]، [[یحیی بن آدم]] و دیگران حدیث شنید و افرادی چون [[بخاری]]، [[مسلم]]، [[ابوداود]]، [[ابن ماجه]]، [[ابوحاتم]]، [[ابوبکر مروزی]] و [[بغوی]] از او حدیث نقل کرده‌اند. عثمان به خاطر نقل دو حدیث از [[جریر ضبی]]، مورد [[غضب]] [[احمد حنبل]] قرار گرفت. همچنین نظرات خاصی از جمله تصحیف قرآن داشت.<ref>سیر اعلام النبلاء ۱۱/۱۵۲.</ref> | ||
عبسی در حدود ۲۳۹ﻫ در [[شهر]] بغداد از دنیا رفت. | |||
آثار او عبارت‌اند از: السنن فی الفقه المسند فی الحدیث الفتن و التفسیر القرآن <ref> الفهرست (الندیم) ۲۸۵.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص ۵۱۳.</ref> | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ ۲۷ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۰
مقدمه
ابوالحسن عثمان بن محمد بن ابراهیم عبسی کوفی، ملقب به ابن ابی‌شیبه از نام جد بزرگش (خواستی) روشن است که وی اصالتاً ایرانی و از موالی بنوعبس بود.[۱] در سال ۱۵۰ﻫ در شهر کوفه به دنیا آمد و سفرهایی به شهرهای مکه، ری، بصره، شام و بغداد کرد و در علوم حدیث، فقه، تفسیر و قرآن مهارت یافت. علمای اهل سنت او را توثیق کرده‌اند.[۲] وی از شریک، ابوالأحوص، جریر بن عبدالحمید، هشیم بن بشیر، سفیان بن عیینه، علی بن مسهر، وکیع، یحیی بن آدم و دیگران حدیث شنید و افرادی چون بخاری، مسلم، ابوداود، ابن ماجه، ابوحاتم، ابوبکر مروزی و بغوی از او حدیث نقل کرده‌اند. عثمان به خاطر نقل دو حدیث از جریر ضبی، مورد غضب احمد حنبل قرار گرفت. همچنین نظرات خاصی از جمله تصحیف قرآن داشت.[۳]
عبسی در حدود ۲۳۹ﻫ در شهر بغداد از دنیا رفت.
آثار او عبارت‌اند از: السنن فی الفقه المسند فی الحدیث الفتن و التفسیر القرآن [۴].[۵]
جستارهای وابسته
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
