ابن خزیمه نیشابوری: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> ابن خزیمه نیشابوری در تاریخ اسلامی</div> == مقدمه == ابوبکر محمد بن اس...» ایجاد کرد) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
(←مقدمه) |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[ابوبکر محمد بن اسحاق بن خزیمه سلمی نیشابوری]] مشهور به [[ابن خزیمه]] [[فقیه]] و محدثی [[اهل]] [[نیشابور]] بود<ref>طبقات الفقها (شیرازی) ۱۰۵.</ref> و در [[سال ۲۲۳ هجری]] زاده شد. از سنین [[نوجوانی]] به فراگیری [[حدیث]] پرداخت<ref>سیر اعلام النبلاء ۱۴ / ۳۶۵.</ref> و در پی آن به [[مرو]]، [[ری]]، [[بغداد]]، [[بصره]]، [[کوفه]]، [[حجاز]]، [[شام]]، جزیره، [[مصر]] و واسط [[سفر]] کرد و از کسان بسیاری [[دانش]] آموخت. [[اسحاق بن راهویه]]، [[علی بن حجر]]، [[محمد بن مهران]]، [[بشر بن معاذ عقدی]] و [[احمد بن منیع]] از آن جمله‌اند. <ref>المنتظم ۱۳ / ۲۳۳.</ref> [[بخاری]]، [[مسلم]]، [[محمد بن عبداللّه بن عبد الحکم]] و [[ابوعلی نیشابوری]] نیز از [[شاگردان]] و [[راویان]] او به شمار می‌آیند. <ref>کتاب الثقات ۹ / ۱۵۶.</ref> | [[ابوبکر محمد بن اسحاق بن خزیمه سلمی نیشابوری]] مشهور به [[ابن خزیمه]]، [[فقیه]] و محدثی [[اهل]] [[نیشابور]] بود<ref>طبقات الفقها (شیرازی) ۱۰۵.</ref> و در [[سال ۲۲۳ هجری]] زاده شد. از سنین [[نوجوانی]] به فراگیری [[حدیث]] پرداخت<ref>سیر اعلام النبلاء ۱۴ / ۳۶۵.</ref> و در پی آن به [[مرو]]، [[ری]]، [[بغداد]]، [[بصره]]، [[کوفه]]، [[حجاز]]، [[شام]]، جزیره، [[مصر]] و واسط [[سفر]] کرد و از کسان بسیاری [[دانش]] آموخت. [[اسحاق بن راهویه]]، [[علی بن حجر]]، [[محمد بن مهران]]، [[بشر بن معاذ عقدی]] و [[احمد بن منیع]] از آن جمله‌اند. <ref>المنتظم ۱۳ / ۲۳۳.</ref> [[بخاری]]، [[مسلم]]، [[محمد بن عبداللّه بن عبد الحکم]] و [[ابوعلی نیشابوری]] نیز از [[شاگردان]] و [[راویان]] او به شمار می‌آیند. <ref>کتاب الثقات ۹ / ۱۵۶.</ref> | ||
ابن خزیمه، پیشوانی [[اهل سنّت]] [[خراسان]] در [[روزگار]] خود بوده و [[فضایل]] بسیاری برای او گزارش کرده‌اند. [[حاکم]] نیشابور مجموعه بزرگی از فضایل او را داشته است. همچنین آثار و تألیفات او را بیش ۱۴۰ اثر دانسته‌اند. افزون بر اینها، مجموعه مسائل او صد جزء و [[فقه]] حدیث بریره در سه جزء بوده است. <ref>تذکره الحفّاظ ۲ / ۷۲۹.</ref> کتاب‌های: تفسیرالقرآن، الصحیح (در حدیث)، العوالی، التوحید واثبات الصفات، المسائل المصنعه در حدیث و المسند دیگر آثار اوست. <ref>هدیه العارفین ۲ / ۲۹.</ref> وی سرانجام در [[ذی قعده]] [[سال ۳۱۱ هجری]] از [[دنیا]] رفت<ref> تاریخ الاسلام ۲۳ / ۴۲۲.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۲ ص۳۹۸.</ref> | ابن خزیمه، پیشوانی [[اهل سنّت]] [[خراسان]] در [[روزگار]] خود بوده و [[فضایل]] بسیاری برای او گزارش کرده‌اند. [[حاکم]] نیشابور مجموعه بزرگی از فضایل او را داشته است. همچنین آثار و تألیفات او را بیش ۱۴۰ اثر دانسته‌اند. افزون بر اینها، مجموعه مسائل او صد جزء و [[فقه]] حدیث بریره در سه جزء بوده است. <ref>تذکره الحفّاظ ۲ / ۷۲۹.</ref> کتاب‌های: تفسیرالقرآن، الصحیح (در حدیث)، العوالی، التوحید واثبات الصفات، المسائل المصنعه در حدیث و المسند دیگر آثار اوست. <ref>هدیه العارفین ۲ / ۲۹.</ref> وی سرانجام در [[ذی قعده]] [[سال ۳۱۱ هجری]] از [[دنیا]] رفت<ref> تاریخ الاسلام ۲۳ / ۴۲۲.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۲ ص۳۹۸.</ref> | ||
نسخهٔ ۲۴ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۲۲
مقدمه
ابوبکر محمد بن اسحاق بن خزیمه سلمی نیشابوری مشهور به ابن خزیمه، فقیه و محدثی اهل نیشابور بود[۱] و در سال ۲۲۳ هجری زاده شد. از سنین نوجوانی به فراگیری حدیث پرداخت[۲] و در پی آن به مرو، ری، بغداد، بصره، کوفه، حجاز، شام، جزیره، مصر و واسط سفر کرد و از کسان بسیاری دانش آموخت. اسحاق بن راهویه، علی بن حجر، محمد بن مهران، بشر بن معاذ عقدی و احمد بن منیع از آن جمله‌اند. [۳] بخاری، مسلم، محمد بن عبداللّه بن عبد الحکم و ابوعلی نیشابوری نیز از شاگردان و راویان او به شمار می‌آیند. [۴]
ابن خزیمه، پیشوانی اهل سنّت خراسان در روزگار خود بوده و فضایل بسیاری برای او گزارش کرده‌اند. حاکم نیشابور مجموعه بزرگی از فضایل او را داشته است. همچنین آثار و تألیفات او را بیش ۱۴۰ اثر دانسته‌اند. افزون بر اینها، مجموعه مسائل او صد جزء و فقه حدیث بریره در سه جزء بوده است. [۵] کتاب‌های: تفسیرالقرآن، الصحیح (در حدیث)، العوالی، التوحید واثبات الصفات، المسائل المصنعه در حدیث و المسند دیگر آثار اوست. [۶] وی سرانجام در ذی قعده سال ۳۱۱ هجری از دنیا رفت[۷].[۸]
