ابن خزیمه نیشابوری

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

آشنایی اجمالی

ابوبکر محمد بن اسحاق بن خزیمه سلمی نیشابوری مشهور به ابن خزیمه، فقیه و محدثی اهل نیشابور بود[۱] و در سال ۲۲۳ هجری زاده شد. از سنین نوجوانی به فراگیری حدیث پرداخت[۲] و در پی آن به مرو، ری، بغداد، بصره، کوفه، حجاز، شام، جزیره، مصر و واسط سفر کرد و از کسان بسیاری دانش آموخت. اسحاق بن راهویه، علی بن حجر، محمد بن مهران، بشر بن معاذ عقدی و احمد بن منیع از آن جمله‌اند. [۳] بخاری، مسلم، محمد بن عبداللّه بن عبد الحکم و ابوعلی نیشابوری نیز از شاگردان و راویان او به شمار می‌آیند. [۴]

ابن‌خزیمه، پیشوایی اهل سنّت خراسان در روزگار خود بوده و فضایل بسیاری برای او گزارش کرده‌اند [۵].

او از ارادتمندان به امام رضا (ع) بود و به زیارت قبر مطهر ایشان مشرف گردید[۶][۷].

آثار و تألیفات او را بیش ۱۴۰ اثر دانسته‌اند. افزون بر اینها، مجموعه مسائل او صد جزء و فقه حدیث بریره در سه جزء بوده است. [۸] کتاب‌های: تفسیر القرآن، الصحیح (در حدیث)، العوالی، التوحید واثبات الصفات، المسائل المصنعه در حدیث و المسند دیگر آثار اوست. [۹] وی سرانجام در ذی قعده سال ۳۱۱ هجری از دنیا رفت[۱۰][۱۱]

منابع

پانویس

  1. طبقات الفقها (شیرازی)، ص ۱۰۵.
  2. سیر اعلام النبلاء، ج ۱۴، ص ۳۶۵.
  3. المنتظم، ج ۱۳، ص ۲۳۳.
  4. کتاب الثقات، ج ۹، ص ۱۵۶.
  5. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۲ ص۳۹۸.
  6. سیره امام رضا (ع)، ص۱۱۲.
  7. محمدی، حسین، رضانامه ص ۵۰.
  8. تذکره الحفّاظ، ج ۲، ص ۷۲۹.
  9. هدیه العارفین، ج ۲، ص ۲۹.
  10. تاریخ الاسلام، ج ۲۳، ص ۴۲۲.
  11. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۲ ص۳۹۸.