الگو:صفحهٔ اصلی/مدخل برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۱: خط ۱:
<div class="boxTitle">'''[[عید فطر| عید فطر]]'''</div>
<div class="boxTitle">'''[[حمزة بن عبدالمطلب| حمزة بن عبدالمطلب]]'''</div>
فِطر در اصل به معنای شکافتن است، [[افطار]] [[روزه‌دار]] را نیز از آن جهت افطار گفته‌اند که روزه‌دار با خوردن و آشامیدن روزه‌اش را به پایان می‌برد یا می‌شکند. عید فطر نیز [[روز]] افطار و [[روزه]] گشودن در پایان یک ماه [[روزه‌داری]] است.
[[حمزة بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبدمناف]] فرزند [[عبدالمطلب]] و [[عموی پیامبر]]{{صل}} و [[امیرمؤمنان علی]]{{ع}} است و مادر او [[هاله]] دختر [[وهیب بن عبدمناف]] و دختر عموی [[آمنه بنت وهب]] مادر [[رسول خدا]]{{صل}} است. حمزه در [[جوانی]] همراه با [[پیامبر اکرم]] {{صل}} در [[پیمان]] حلف‌الفضول شرکت داشت. همچنین از او در [[همراهی]] با [[ابوطالب]] و [[پیامبر]] در خواستگاری از [[خدیجه]] نام برده‌اند. حمزه، زمانی که روزگار بر [[ابوطالب]] تنگ آمده بود، [[سرپرستی]] [[جعفر]] را برعهده گرفت. حمزه در [[سال سوم بعثت]] به [[دین اسلام]] مشرف شد.


عید فِطر روز اول ماه [[شوال]] از [[ماه‌های قمری]] و یکی از بزرگ‌ترین اعیاد اسلامی است. عید فطر، به دنبال یک ماه [[روزه]] گرفتن در [[ماه رمضان]] است و مسلمانانی که در این مدت، [[فرمان خدا]] را [[اطاعت]] کرده و [[روزه]] گرفته‌اند و بر [[تمایلات نفسانی]] خویش مهار زده‌اند، پایان یافتن ماه [[روزه]] را [[عید]] می‌گیرند.
در [[سال اول هجری]] در حالی که بیش از هفت ماه از [[هجرت]] رسول خدا{{صل}} نگذشته بود، آن حضرت، حمزه عموی خود را همراه با سی نفر سواره از [[مهاجرین]] با پرچمی سفید [[مأمور]] حمله به کاروان [[اقتصادی]] قریش که از [[شام]] به مکه می‌رفت کرد و حمزه با [[ابوجهل]] و سیصد نفر از همراهانش مواجه شد ولی براثر [[میانجیگری]] مجدی بن [[عمرو]] جهنی [[جنگی]] در نگرفت. در جنگ بدر هم پس از شروع [[جنگ]] [[فرزندان عبدالمطلب]] که حمزه از آنان بود پیشقدم شدند.


از برنامه‌های روز عید فطر، یکی پرداختن "زکاتِ فطره" به [[نیازمندان]] است، همچنین برپایی [[نماز]] پرشکوه [[عید]].
[[مسلمانان]] مخصوصاً حمزه و [[امیرمؤمنان علی]]{{ع}} در [[روز]] جنگ اُحد چنان مردانه جنگیدند که مشرکان [[مکه]] مجبور به فرار شده و چنان فراری شدند که سران لشکر [[قریش]] به هیچ قیمتی نمی‌توانستند آنها را برگردانند. [[کفار]] بیش از همه از [[امیرمؤمنان]] و [[حمزه]] ناراحت بودند، زیرا با آنکه حمزه در [[روز]] [[اُحد]] [[روزه‌دار]] بود، [[متجاوز]] از سی نفر را کشت. از این رو هند به وحشی که از بردگان [[جبیر بن مطعم]] بود پیشنهاد کرد اگر [[محمد]] یا [[علی]] و یا حمزه را بکشی هر چه بخواهی انجام می‌شود و حاجتت را برآورده می‌کنم و وحشی ایشان را به شهادت رساند.


پرداختِ فطریه به [[مستمندان]]، کمک بزرگی به آنان است. در این روز، هم [[فقرا]] شادمانند، هم آنان که [[توفیق]] یافته‌اند به [[فرمان خدا]] [[روزه]] بگیرند و یک ماه برنامه [[تربیتی]] و عبادی [[روزه]] را اجرا کنند.
پس از آنکه [[مسلمانان]] از [[جنگ]] خلاص شدند و بنا شد بر [[شهدا]] نماز بخوانند و دفن کنند، [[پیامبر اکرم]] {{صل}} هفتاد بار بر حمزه نماز خواند، به این ترتیب که اول بر حمزه نماز خواند و سپس هر یک از کشته‌ها را می‌آوردند و در جلو بدن حمزه می‌گذاشتند و پیامبر{{صل}} بر هر دو نماز می‌خواند، سپس آن جنازه را برمی‌داشتند و جنازه حمزه باقی بود تا دیگری را آورده و در کنارش بگذارند و نماز بخوانند، به این ترتیب هفتاد بار بر حمزه نماز خوانده شد.


[[امام سجاد]]{{ع}} در یکی از دعاهای خویش از [[خدای متعال]] درخواست می‌کند روز عید فطر را برای [[مسلمانان]] روز [[مبارک]] و [[مغفرت]] و [[توبه]] قرار دهد: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ... وَ بَارِكْ‏ لَنَا فِي‏ يَوْمِ‏ عِيدِنَا وَ فِطْرِنَا...}}، «بار خدایا [[درود]] بفرست بر [[محمد]] و [[خاندان]] او... و این روز [[عید]] و روزه گشودن را بر ما مبارک گردان، چنان کن که روز عید از شمار [[بهترین]] روزهایی باشد که بر ما گذشته و [[عفو]] تو را به سوی ما آورده و [[گناه]] را از ما زدوده است... ای [[خداوند]]، ما در این روز عید فطر، روز عید و [[شادمانی]] [[مؤمنین]]... توبه می‌کنیم... بار خدایا چنین توبه‌ای را از ما بپذیر و از ما [[خشنود]] شو و ما را در آن توبه [[ثابت قدم]] گردان».
<div class="readmoreButton">[[حمزة بن عبدالمطلب|'''ادامه''']]</div>
 
<div class="readmoreButton">[[عید فطر|'''ادامه''']]</div>

نسخهٔ ‏۷ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۱۰

حمزة بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبدمناف فرزند عبدالمطلب و عموی پیامبر(ص) و امیرمؤمنان علی(ع) است و مادر او هاله دختر وهیب بن عبدمناف و دختر عموی آمنه بنت وهب مادر رسول خدا(ص) است. حمزه در جوانی همراه با پیامبر اکرم (ص) در پیمان حلف‌الفضول شرکت داشت. همچنین از او در همراهی با ابوطالب و پیامبر در خواستگاری از خدیجه نام برده‌اند. حمزه، زمانی که روزگار بر ابوطالب تنگ آمده بود، سرپرستی جعفر را برعهده گرفت. حمزه در سال سوم بعثت به دین اسلام مشرف شد.

در سال اول هجری در حالی که بیش از هفت ماه از هجرت رسول خدا(ص) نگذشته بود، آن حضرت، حمزه عموی خود را همراه با سی نفر سواره از مهاجرین با پرچمی سفید مأمور حمله به کاروان اقتصادی قریش که از شام به مکه می‌رفت کرد و حمزه با ابوجهل و سیصد نفر از همراهانش مواجه شد ولی براثر میانجیگری مجدی بن عمرو جهنی جنگی در نگرفت. در جنگ بدر هم پس از شروع جنگ فرزندان عبدالمطلب که حمزه از آنان بود پیشقدم شدند.

مسلمانان مخصوصاً حمزه و امیرمؤمنان علی(ع) در روز جنگ اُحد چنان مردانه جنگیدند که مشرکان مکه مجبور به فرار شده و چنان فراری شدند که سران لشکر قریش به هیچ قیمتی نمی‌توانستند آنها را برگردانند. کفار بیش از همه از امیرمؤمنان و حمزه ناراحت بودند، زیرا با آنکه حمزه در روز اُحد روزه‌دار بود، متجاوز از سی نفر را کشت. از این رو هند به وحشی که از بردگان جبیر بن مطعم بود پیشنهاد کرد اگر محمد یا علی و یا حمزه را بکشی هر چه بخواهی انجام می‌شود و حاجتت را برآورده می‌کنم و وحشی ایشان را به شهادت رساند.

پس از آنکه مسلمانان از جنگ خلاص شدند و بنا شد بر شهدا نماز بخوانند و دفن کنند، پیامبر اکرم (ص) هفتاد بار بر حمزه نماز خواند، به این ترتیب که اول بر حمزه نماز خواند و سپس هر یک از کشته‌ها را می‌آوردند و در جلو بدن حمزه می‌گذاشتند و پیامبر(ص) بر هر دو نماز می‌خواند، سپس آن جنازه را برمی‌داشتند و جنازه حمزه باقی بود تا دیگری را آورده و در کنارش بگذارند و نماز بخوانند، به این ترتیب هفتاد بار بر حمزه نماز خوانده شد.