مرگ در معارف و سیره علوی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\[\[(.*)\]\](.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\>\n\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\>\n\n' به '{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = $2 | عنوان مدخل = $4 | مداخل مرتبط = $6 | پرسش مرتبط = }} ')
خط ۹: خط ۹:
==مقدمه==
==مقدمه==
[[یاد مرگ]] از ابزارهای کارآمد در [[اخلاق تربیتی]] [[اسلام]] و از عوامل تأثیرگذار در جهت‌گیری ما نسبت به [[آینده]] است. پیشتازان راه [[فضیلت]]، تجارب [[ارزشمندی]] را از [[کارآمدی]] آن گزارش کرده‌اند؛ زیرا [[باور]] به بهره‌مندی از عمری طولانی، بنیان [[آرزوهای دراز]] و در نتیجه [[محبت به دنیا]] و [[غفلت]] از فردا است. بنابراین [[تذکر]] دایمی درباره [[مرگ]] و ناگهانی بودن آن، ضمن تصحیح [[انتظار]] ما از [[زندگی]] فردا، [[رفتار]] ما را نسبت به امروز نیز [[اصلاح]] می‌کند؛ چنان‌که [[امام علی]]{{ع}} فرمود: «آن‌گاه که نفس‌هایتان شما را به سوی خواهش‌ها و [[شهوات]] می‌کشاند، مرگ را فراوان یاد کنید که مرگ بهترین [[واعظ]] است»<ref> شیخ طوسی، الامالی، ص۲۸، ح۳۱.</ref>.<ref>[[احمد دیلمی|دیلمی، احمد]]، [[مبانی و نظام اخلاق (مقاله)| مقاله «مبانی و نظام اخلاق»]]، [[دانشنامه امام علی ج۴ (کتاب)|دانشنامه امام علی]]، ج۴، ص ۱۵۱.</ref>
[[یاد مرگ]] از ابزارهای کارآمد در [[اخلاق تربیتی]] [[اسلام]] و از عوامل تأثیرگذار در جهت‌گیری ما نسبت به [[آینده]] است. پیشتازان راه [[فضیلت]]، تجارب [[ارزشمندی]] را از [[کارآمدی]] آن گزارش کرده‌اند؛ زیرا [[باور]] به بهره‌مندی از عمری طولانی، بنیان [[آرزوهای دراز]] و در نتیجه [[محبت به دنیا]] و [[غفلت]] از فردا است. بنابراین [[تذکر]] دایمی درباره [[مرگ]] و ناگهانی بودن آن، ضمن تصحیح [[انتظار]] ما از [[زندگی]] فردا، [[رفتار]] ما را نسبت به امروز نیز [[اصلاح]] می‌کند؛ چنان‌که [[امام علی]]{{ع}} فرمود: «آن‌گاه که نفس‌هایتان شما را به سوی خواهش‌ها و [[شهوات]] می‌کشاند، مرگ را فراوان یاد کنید که مرگ بهترین [[واعظ]] است»<ref> شیخ طوسی، الامالی، ص۲۸، ح۳۱.</ref>.<ref>[[احمد دیلمی|دیلمی، احمد]]، [[مبانی و نظام اخلاق (مقاله)| مقاله «مبانی و نظام اخلاق»]]، [[دانشنامه امام علی ج۴ (کتاب)|دانشنامه امام علی]]، ج۴، ص ۱۵۱.</ref>
== جستارهای وابسته ==


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
#[[پرونده:1368102.jpg|22px]] [[احمد دیلمی|دیلمی، احمد]]، [[مبانی و نظام اخلاق (مقاله)| مقاله «مبانی و نظام اخلاق»]]، [[دانشنامه امام علی ج۴ (کتاب)|'''دانشنامه امام علی ج۴''']]
# [[پرونده:1368102.jpg|22px]] [[احمد دیلمی|دیلمی، احمد]]، [[مبانی و نظام اخلاق (مقاله)| مقاله «مبانی و نظام اخلاق»]]، [[دانشنامه امام علی ج۴ (کتاب)|'''دانشنامه امام علی ج۴''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۲۱: خط ۱۹:


[[رده:مرگ]]
[[رده:مرگ]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۲۳

مقدمه

یاد مرگ از ابزارهای کارآمد در اخلاق تربیتی اسلام و از عوامل تأثیرگذار در جهت‌گیری ما نسبت به آینده است. پیشتازان راه فضیلت، تجارب ارزشمندی را از کارآمدی آن گزارش کرده‌اند؛ زیرا باور به بهره‌مندی از عمری طولانی، بنیان آرزوهای دراز و در نتیجه محبت به دنیا و غفلت از فردا است. بنابراین تذکر دایمی درباره مرگ و ناگهانی بودن آن، ضمن تصحیح انتظار ما از زندگی فردا، رفتار ما را نسبت به امروز نیز اصلاح می‌کند؛ چنان‌که امام علی(ع) فرمود: «آن‌گاه که نفس‌هایتان شما را به سوی خواهش‌ها و شهوات می‌کشاند، مرگ را فراوان یاد کنید که مرگ بهترین واعظ است»[۱].[۲]

منابع

پانویس

  1. شیخ طوسی، الامالی، ص۲۸، ح۳۱.
  2. دیلمی، احمد، مقاله «مبانی و نظام اخلاق»، دانشنامه امام علی، ج۴، ص ۱۵۱.