معقل بن قیس ریاحی در نهج البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\[\[(.*)\]\](.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\>\n\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\>\n\n' به '{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = $2 | عنوان مدخل = $4 | مداخل مرتبط = $6 | پرسش مرتبط = }} ') |
جز (جایگزینی متن - '== پرسش‌های وابسته == ==' به '==') |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
افزون بر حضور مؤثر او در سه [[جنگ]] اصلی [[امام]] با [[قاسطین]]، [[ناکثین]] و [[مارقین]]، در بسیاری از جنگ‌های پراکنده که در اثر تحرکات [[معاویه]] صورت می‌گرفت، در برابر [[شورشیان]] [[ایستادگی]] می‌کرد و بر [[دشمنان]] [[امام]] [[پیروز]] می‌شد. پس از [[جنگ نهروان]]، [[امام]]{{ع}} که برای [[جنگ]] [[معاویه]] آماده می‌شد، [[معقل بن قیس]] را برای فراهم ساختن [[سپاه]] به نواحی مختلف گسیل داشت. اما معقل هنوز بازنگشته بود که خبر [[شهادت امام]] به گوش همگان رسید. [[امام]]{{ع}} ضمن نامه‌ای هنگامی که او را در طلیعه [[سپاه]] خود روانه [[شام]] می‌کند، مورد خطاب و [[نصایح]] خود قرار می‌دهد<ref>نهج البلاغه، نامه ۱۲</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص ۷۳۳.</ref>. | افزون بر حضور مؤثر او در سه [[جنگ]] اصلی [[امام]] با [[قاسطین]]، [[ناکثین]] و [[مارقین]]، در بسیاری از جنگ‌های پراکنده که در اثر تحرکات [[معاویه]] صورت می‌گرفت، در برابر [[شورشیان]] [[ایستادگی]] می‌کرد و بر [[دشمنان]] [[امام]] [[پیروز]] می‌شد. پس از [[جنگ نهروان]]، [[امام]]{{ع}} که برای [[جنگ]] [[معاویه]] آماده می‌شد، [[معقل بن قیس]] را برای فراهم ساختن [[سپاه]] به نواحی مختلف گسیل داشت. اما معقل هنوز بازنگشته بود که خبر [[شهادت امام]] به گوش همگان رسید. [[امام]]{{ع}} ضمن نامه‌ای هنگامی که او را در طلیعه [[سپاه]] خود روانه [[شام]] می‌کند، مورد خطاب و [[نصایح]] خود قرار می‌دهد<ref>نهج البلاغه، نامه ۱۲</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص ۷۳۳.</ref>. | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ ۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۴۴
این مدخل زیرشاخهٔ بحث معقل بن قیس ریاحی است. معقل بن قیس ریاحی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: معقل بن قیس ریاحی در تاریخ اسلامی - معقل بن قیس ریاحی در تراجم و رجال - معقل بن قیس ریاحی در نهج البلاغه - پرسش مرتبط نداردمقدمه
معقل بن قیس ریاحی از مردان شجاع و جنگاور کوفه، مردی سخنور و از سرداران وفادار به امام علی(ع) بود. امام علی(ع) در آغاز خلافت ظاهری، معقل را بر امارت موصل گماشت. معقل نیز برای آماده‌ساختن مردم شهرهای نواحی عراق تلاش کرد. او در جنگ جمل، فرمانده سپاه پیاده‌نظام کوفه بود. امام(ع) هنگام عزیمت به صفین، هنگامی که به مدائن رسید، سپاهی با سه هزار نیرو برای معقل تدارک دید و او را برای گردآوری سپاه به نواحی موصل و نصیبین فرستاد. معقل در جنگ صفین، فرماندهی بخشی از قبایل کوفه و گاه فرماندهی بخشی از سپاه امام را بر عهده داشت. در جنگ نهروان نیز فرماندهی جناح چپ سپاه امام بر عهده او بود.
افزون بر حضور مؤثر او در سه جنگ اصلی امام با قاسطین، ناکثین و مارقین، در بسیاری از جنگ‌های پراکنده که در اثر تحرکات معاویه صورت می‌گرفت، در برابر شورشیان ایستادگی می‌کرد و بر دشمنان امام پیروز می‌شد. پس از جنگ نهروان، امام(ع) که برای جنگ معاویه آماده می‌شد، معقل بن قیس را برای فراهم ساختن سپاه به نواحی مختلف گسیل داشت. اما معقل هنوز بازنگشته بود که خبر شهادت امام به گوش همگان رسید. امام(ع) ضمن نامه‌ای هنگامی که او را در طلیعه سپاه خود روانه شام می‌کند، مورد خطاب و نصایح خود قرار می‌دهد[۱][۲].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ نهج البلاغه، نامه ۱۲
- ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص ۷۳۳.