قسطنطنیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\[\[(.*)\]\](.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(...)
جز (جایگزینی متن - '== پرسش‌های وابسته == ==' به '==')
خط ۲۱: خط ۲۱:
*‌[[آیا فتح قسطنطنیه از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)]]  
*‌[[آیا فتح قسطنطنیه از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)]]  
*‌[[چه ارتباطی بین دجال و فتح قسطنطنیه وجود دارد؟ (پرسش)]]
*‌[[چه ارتباطی بین دجال و فتح قسطنطنیه وجود دارد؟ (پرسش)]]
== پرسش‌های وابسته ==
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}

نسخهٔ ‏۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۴۵

مقدمه

  • در تعدادی از روایات آمده که حضرت پس از ظهور، قسطنطنیه را فتح می‌کند. قسطنطنیه نام قدیم شهر استانبول ترکیه است که در قرن هفتم قبل از میلاد ساخته شده و مدتی پایتخت امپراتوری روم بوده است[۱]. امام صادق (ع) می‌فرمایند: هنگامی که حضرت قائم قیام می‌کند... لشکری به قسطنطنیه می‌فرستد. چون آنان به خلیج می‌رسند، جمله‌ای بر روی پاهای خود می‌نویسند و از روی آب می‌گذرند[۲].
  • رسول خدا (ص) نیز می‌فرمایند: اگر از دنیا جز یک روز نماند، به‌طور حتم، خداوند مردی از عترت مرا می‌فرستد که همنام من است و پیشانی او می‌درخشد، او قسطنطنیه و جبل دیلم را می‌گشاید[۳]. امام باقر (ع) نیز می‌فرمایند: هنگامی که حضرت قائم قیام کند، قسطنطنیه، چین و کوه‌های دیلم را گشوده، مدت هفت سال فرمانروایی می‌کند[۴]. امام باقر (ع) در روایت دیگری می‌فرمایند: حضرت قائم، سه پرچم را برای عملیات در سه نقطه آماده می‌سازد، پرچمی را به قسطنطنیه گسیل می‌دارد و خداوند آن‌جا را برای او می‌گشاید، پرچم دیگری را[۵]...[۶].

قسطنطنیه در فرهنگنامه آخرالزمان

پرسش مستقیم

منابع

پانویس

  1. معجم البلدان، ج ۴، ص ۳۴۷.
  2. بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۶۵.
  3. احقاق الحق، ج ۱۳، ص ۲۲۹.
  4. بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۹؛ احقاق الحق، ج ۱۳، ص ۳۵۲.
  5. بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۸۸؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۸۵.
  6. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۶۳.
  7. یأتی، ص ۵۷۳.
  8. همان.
  9. ملاحم، ص ۸۲.
  10. یأتی، ص ۵۷۴.
  11. همان.
  12. حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان. ص ۴۹۹.