استدراج در معارف و سیره علوی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
[[رده:استدراج]] | [[رده:استدراج]] | ||
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۲۹
این مدخل زیرشاخهٔ بحث استدراج است. استدراج از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: استدراج در قرآن - استدراج در علوم قرآنی - استدراج در فقه سیاسی - استدراج در کلام اسلامی - استدراج در معارف دعا و زیارات - استدراج در معارف و سیره علوی - استدراج در معارف و سیره سجادی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
برخورداری از نعمت‌های فراوان، همیشه به دلیل شایستگی بنده نیست؛ بلکه گاه به جهت مهلت دادن به بنده گناه‌کار است و بنده هر چه گناه می‌کند، خداوند به او نعمت بیشتری می‌دهد تا شاید از راه نعمت دادن شرم کند و برگردد. استدراج بدین معنا است که خدا او را به حال خود را می‌گذارد تا به عذاب بسیار سخت در دنیا یا آخرت، و یا هم در دنیا و هم آخرت مبتلا شود[۱]. امام علی(ع) درباره استدراج بیانات مختلفی دارند که به یک نمونه آن اشاره می‌کنیم: «هنگامی که خدای سبحان با وجود گناهانت، نعمت‌هایش را پی در پی بر تو می‌فرستد، پس آن برای تو استدراج است»[۲]. همچنین تعبیرهایی نظیر «بسا احسان که همراه استدراج است»[۳] و «برحذر باش از نعمت‌هایی که همراه گناه به تو می‌رسد»[۴] در کلمات حضرت موجود است.[۵]
منابع
پانویس
- ↑ ر.ک: غررالحکم، ج۴، ص۶۸، ح۵۳۱۸ و ص۵۵۰، ح۶۹۴۳؛ ج۳، ص۱۳۲ - ۱۳۳، ح۴۰۴۷.
- ↑ غررالحکم، ج۳، ص۱۳۲، ح۴۰۴۷.
- ↑ غررالحکم، ج۴، ص۵۵۰، ح۶۹۴۳.
- ↑ نهج البلاغه، حکمت ۲۴.
- ↑ یوسفی، احمد علی، مقاله «مبانی فلسفی نظام اقتصادی»، دانشنامه امام علی، ج۷، ص ۵۸.