ایثار در معارف و سیره نبوی: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۱) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = ایثار| عنوان مدخل = [[ایثار]]| مداخل مرتبط = [[ایثار در قرآن]] - [[ایثار در حدیث]] - [[ایثار در اخلاق اسلامی]] - [[ایثار در معارف و سیره حسینی]] - [[ایثار در معارف و سیره نبوی]] - [[ایثار در جامعهشناسی اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | |||
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | ||
نسخهٔ ۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۵۷
مقدمه
ابوقتاده انصاری نقل کرده است که با پیامبر در سفری بودیم. آب وضوی آن حضرت نزد من بود. وقتی پیامبر وضو گرفت، مقداری آب در محل وضو زیاد آمد. هنگامی که روز گرم شد و تشنگی بر همسفران چیره شد، افراد به سوی رسول خدا شتافتند و میگفتند: آب، آب. پیامبر همه آنان را با مازاد آب وضو که در محل وضو باقی مانده بود سیراب کرد. آنگاه فرمود: ابوقتاده، آب بیاشام. گفتم: خیر شما بفرمایید. پیامبر فرمود: تو بیاشام؛ زیرا ساقی قوم آن است که آخر همه بیاشامد. پس من خوردم و سپس رسول خدا آب آشامید[۱].
در سیره پیامبر(ص) آمده است که حضرت تا آخر عمر شریفش سه روز متوالی شکمش از غذا سیر نبود و اگر میخواست، میتوانست این کار را بکند، اما دیگران را بر خود مقدم میداشت: ما شَبِعَ رَسولُ اللَّـهِ(ص) ثَلاثَةَ أيّام حَتّى فارَقَ الدُّنيا، و لَو شاءَ لَشَبِعَ، و لكِنَّهُ كانَ يُؤثِرُ عَلى نَفسِهِ[۲][۳]
پرسش مستقیم
منابع
پانویس
- ↑ سیره نبوی، ج۳، ص۲۷۶.
- ↑ منتخب میزان الحکمه، حدیث ۱۰.
- ↑ برهانی، محمد جواد، سیره اجتماعی پیامبر اعظم ص ۷۸.