باد: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\[\[(.*)\]\](.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(...) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:امام مهدی]] | [[رده:امام مهدی]] | ||
[[رده:باد]] | [[رده:باد]] | ||
[[رده:مدخل فرهنگنامه آخرالزمان]] | [[رده:مدخل فرهنگنامه آخرالزمان]] | ||
[[رده:نیاز به تامل برای عنوان رده]] | [[رده:نیاز به تامل برای عنوان رده]] |
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۰۳
مقدمه
یکی از نشانههای پیش از ظهور بادی زرد رنگ است که از جانب قبله میوزد که دو شب و سه روز تداوم خواهد داشت و به حدی خواهد بود که شب را مانند روز میکند... و اولین نشانهها رعد و برقهای متعدد است و بعد از آن بادی زرد رنگ و سپس بادی دائمی... [۱]. در حدیث دیگری آمده است: زمانی که همجنسگرایی در میان مردان و زنان رواج یابد، آنگاه بادی سرخ رنگ از سوی مشرق میآید که بعضی را به خاطر گناه و گستاخیشان مسخ و بعضی را به زمین فرو میبرد[۲]. رسول خدا(ص) فرمود: زمانی که فاسقان بر مردم حکومت کنند و شرورها به خاطر شرارتشان مورد احترام قرار گیرند و غنا و موسیقی آشکارا نواخته شود... پس منتظر وزیدن باد سرخ باشید[۳]. یکی دیگر از نشانههای آخرالزمان باد سیاه رنگی است که در یک صبح وزیدن میگیرد، پس از آن زلزله روی میدهد و بغداد اکثراً خراب شده و زیر آوار میرود[۴]. در زوراء بادی سرخ رنگ به جنبش میآید که مردم را خواهد ترسانید. آنها به نزد علمای خود پناهنده میشوند، اما میبینند که علمایشان به صورت خوک و بوزینه مسخ شدهاند و صورت آنها سیاه شده و چشمهایشان کبود گشته است[۵][۶].
پرسش مستقیم
منابع
پانویس
- ↑ ملاحم: ص ۱۲۶.
- ↑ سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۲۹۹ و کنز العمال: ص ۱۴، ص ۲۲۶.
- ↑ تحف العقول، ص ۳۱.
- ↑ بحارالانوار: ج ۵۲، ص ۲۲۰.
- ↑ ملاحم، ص ۱۴۳.
- ↑ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص۱۳۱.