جحد در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'(.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\sn...) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = جحد | | موضوع مرتبط = جحد | ||
| خط ۸: | خط ۷: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*[[انکار]] کردن با [[علم]] به [[حقانیت]]، نفیِ [[یقین]] [[قلبی]]<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۸۷.</ref>، در مقابل [[اقرار]]<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۳، ص۷۲.</ref>. در اصل به معنای قلّت خیر<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۱، ص۴۲۵.</ref>. | * [[انکار]] کردن با [[علم]] به [[حقانیت]]، نفیِ [[یقین]] [[قلبی]]<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۸۷.</ref>، در مقابل [[اقرار]]<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۳، ص۷۲.</ref>. در اصل به معنای قلّت خیر<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۱، ص۴۲۵.</ref>. | ||
*{{متن قرآن|وَجَحَدُوا بِهَا وَاسْتَيْقَنَتْهَا أَنْفُسُهُمْ ظُلْمًا وَعُلُوًّا}}<ref>«و از سر ستم و گردنکشی، با آنکه در دل باور داشتند آن را انکار کردند» سوره نمل، آیه ۱۴.</ref>. | *{{متن قرآن|وَجَحَدُوا بِهَا وَاسْتَيْقَنَتْهَا أَنْفُسُهُمْ ظُلْمًا وَعُلُوًّا}}<ref>«و از سر ستم و گردنکشی، با آنکه در دل باور داشتند آن را انکار کردند» سوره نمل، آیه ۱۴.</ref>. | ||
*[[انکار]] به معنای به رسمیت نشناختن در [[فرهنگ]] [[سیاسی]] از راهبردهای مبارزاتی به شمار می‌آید. [[مشرکان]] [[مکه]] این [[سیاست]] را در عصر تنزیل در برابر [[دعوت پیامبر]]{{صل}} و [[رسالت]] آن [[حضرت]] در پیش گرفتند. | * [[انکار]] به معنای به رسمیت نشناختن در [[فرهنگ]] [[سیاسی]] از راهبردهای مبارزاتی به شمار می‌آید. [[مشرکان]] [[مکه]] این [[سیاست]] را در عصر تنزیل در برابر [[دعوت پیامبر]]{{صل}} و [[رسالت]] آن [[حضرت]] در پیش گرفتند. | ||
*امروزه به رسمیت نشناختن برخی کشورها (مانند رسمیت نشناختن [[اسرائیل]] از سوی [[جمهوری اسلامی]] و برخی کشورها و [[احزاب]] [[اسلامی]]) و فرقه‌های [[دینی]] (مانند [[بهائیت]] در [[ایران]]) از راهبردهای مهم در عرصه [[سیاست]] داخلی و خارجی کشورهاست<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۲۰۷-۲۰۸.</ref>. | *امروزه به رسمیت نشناختن برخی کشورها (مانند رسمیت نشناختن [[اسرائیل]] از سوی [[جمهوری اسلامی]] و برخی کشورها و [[احزاب]] [[اسلامی]]) و فرقه‌های [[دینی]] (مانند [[بهائیت]] در [[ایران]]) از راهبردهای مهم در عرصه [[سیاست]] داخلی و خارجی کشورهاست<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۲۰۷-۲۰۸.</ref>. | ||
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۴۲
این مدخل زیرشاخهٔ بحث جحد است. جحد از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: جحد در قرآن - جحد در حدیث - جحد در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
- انکار کردن با علم به حقانیت، نفیِ یقین قلبی[۱]، در مقابل اقرار[۲]. در اصل به معنای قلّت خیر[۳].
- ﴿وَجَحَدُوا بِهَا وَاسْتَيْقَنَتْهَا أَنْفُسُهُمْ ظُلْمًا وَعُلُوًّا﴾[۴].
- انکار به معنای به رسمیت نشناختن در فرهنگ سیاسی از راهبردهای مبارزاتی به شمار می‌آید. مشرکان مکه این سیاست را در عصر تنزیل در برابر دعوت پیامبر(ص) و رسالت آن حضرت در پیش گرفتند.
- امروزه به رسمیت نشناختن برخی کشورها (مانند رسمیت نشناختن اسرائیل از سوی جمهوری اسلامی و برخی کشورها و احزاب اسلامی) و فرقه‌های دینی (مانند بهائیت در ایران) از راهبردهای مهم در عرصه سیاست داخلی و خارجی کشورهاست[۵].
منابع
پانویس
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۸۷.
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۳، ص۷۲.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۱، ص۴۲۵.
- ↑ «و از سر ستم و گردنکشی، با آنکه در دل باور داشتند آن را انکار کردند» سوره نمل، آیه ۱۴.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۲۰۷-۲۰۸.