شماتت در فقه اسلامی: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\[\[(.*)\]\](.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\>\n\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\>\n\n' به '{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = $2 | عنوان مدخل = $4 | مداخل مرتبط = $6 | پرسش مرتبط = }} ') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = شماتت | | موضوع مرتبط = شماتت | ||
خط ۲۳: | خط ۲۲: | ||
[[رده:شماتت]] | [[رده:شماتت]] | ||
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۳۴
مقدمه
شماتت: خشنودی از اتفاق ناخوشایند رخ داده برای دیگری.
اظهار شادمانی از بلایی که برای برادر دینی (مؤمن) رخ داده حرام است. [۱] در حدیثی از امام صادق(ع) آمده است: "کسی که برادر دینی خود را بر گرفتاری ایکه برایش پیش آمده شماتت کند، از دنیا نمیرود، مگر آنکه بدان گرفتاری مبتلا شود". و در حدیثی دیگر از رسول خدا(ص) آمده است: "نسبت به برادر دینی خود اظهار شماتت مکن که (اگر چنین کنی) خداوند او را مورد لطف و مرحمت خود قرار داده و تو را مبتلا میگرداند"[۲]
شماتت کردن مسلمان موجب تعزیر است[۳].[۴]
منابع
پانویس
- ↑ جواهر الکلام، ج۴۱، ص:۵۸
- ↑ وسائل الشیعة، ج۳، ص:۲۶۶
- ↑ کتاب السرائر، ج۳، ص:۵۳۰.
- ↑ هاشمی شاهرودی، سید محمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت ج۴، صفحه ۷۲۳.