آدم بن اسحاق: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۴: خط ۴:
[[آدم بن اسحاق بن آدم قمی اشعری]]. منسوب به [[قبیله]] اشعری است که ابتدا در [[یمن]] بودند و پس از [[فتوحات اسلامی]] و در [[زمان]] [[حجاج بن یوسف]]، عده‌ای از آنها به [[قم]] [[مهاجرت]] کرده و مقیم شدند.
[[آدم بن اسحاق بن آدم قمی اشعری]]. منسوب به [[قبیله]] اشعری است که ابتدا در [[یمن]] بودند و پس از [[فتوحات اسلامی]] و در [[زمان]] [[حجاج بن یوسف]]، عده‌ای از آنها به [[قم]] [[مهاجرت]] کرده و مقیم شدند.


جد او آدم از [[اصحاب امام صادق]]{{ع}} بود. وی از [[راویان حدیث]] در اواخر [[قرن سوم]]<ref>اعیان الشیعه ۲/۸۵.</ref> و مردی [[زاهد]] و [[خاشع]] بود و از راویانی چون [[یونس بن یعقوب]] و [[عبیدالله بن محمد جعفی]] [[روایت]] دارد. [[ابراهیم بن هاشم قمی]]، [[احمد برقی]]<ref>لسان المیزان ۱/۳۳۵.</ref> و [[محمد بن عبدالجبار]] از آدم روایت نقل کرده‌اند.
جد او آدم از [[اصحاب امام صادق]] {{ع}} بود. وی از [[راویان حدیث]] در اواخر [[قرن سوم]]<ref>اعیان الشیعه ۲/۸۵.</ref> و مردی [[زاهد]] و [[خاشع]] بود و از راویانی چون [[یونس بن یعقوب]] و [[عبیدالله بن محمد جعفی]] [[روایت]] دارد. [[ابراهیم بن هاشم قمی]]، [[احمد برقی]]<ref>لسان المیزان ۱/۳۳۵.</ref> و [[محمد بن عبدالجبار]] از آدم روایت نقل کرده‌اند.


[[نجاشی]] وی را توثیق کرده است.<ref>رجال النجاشی ۱/۲۶۲.</ref> اثر وی کتاب الحدیث می‌‌باشد.<ref>الذریعه ۶/۳۰۳.</ref> [[تاریخ]] وفاتش به دست نیامد، ولی پیش از سال ۲۰۳ هـ<ref>معجم المؤلفین ۲/۲۱۹.</ref> و اواخر قرن سوم[[حیات]] داشت.<ref>اعیان الشیعه ۲/۸۵.</ref> [[مقبره]] وی در [[قبرستان]] شیخان قم است.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص 60.</ref>
[[نجاشی]] وی را توثیق کرده است.<ref>رجال النجاشی ۱/۲۶۲.</ref> اثر وی کتاب الحدیث می‌‌باشد.<ref>الذریعه ۶/۳۰۳.</ref> [[تاریخ]] وفاتش به دست نیامد، ولی پیش از سال ۲۰۳ هـ<ref>معجم المؤلفین ۲/۲۱۹.</ref> و اواخر قرن سوم[[حیات]] داشت.<ref>اعیان الشیعه ۲/۸۵.</ref> [[مقبره]] وی در [[قبرستان]] شیخان قم است.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص 60.</ref>

نسخهٔ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۲۳

مقدمه

آدم بن اسحاق بن آدم قمی اشعری. منسوب به قبیله اشعری است که ابتدا در یمن بودند و پس از فتوحات اسلامی و در زمان حجاج بن یوسف، عده‌ای از آنها به قم مهاجرت کرده و مقیم شدند.

جد او آدم از اصحاب امام صادق (ع) بود. وی از راویان حدیث در اواخر قرن سوم[۱] و مردی زاهد و خاشع بود و از راویانی چون یونس بن یعقوب و عبیدالله بن محمد جعفی روایت دارد. ابراهیم بن هاشم قمی، احمد برقی[۲] و محمد بن عبدالجبار از آدم روایت نقل کرده‌اند.

نجاشی وی را توثیق کرده است.[۳] اثر وی کتاب الحدیث می‌‌باشد.[۴] تاریخ وفاتش به دست نیامد، ولی پیش از سال ۲۰۳ هـ[۵] و اواخر قرن سومحیات داشت.[۶] مقبره وی در قبرستان شیخان قم است.[۷]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. اعیان الشیعه ۲/۸۵.
  2. لسان المیزان ۱/۳۳۵.
  3. رجال النجاشی ۱/۲۶۲.
  4. الذریعه ۶/۳۰۳.
  5. معجم المؤلفین ۲/۲۱۹.
  6. اعیان الشیعه ۲/۸۵.
  7. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص 60.