تورات در معارف مهدوی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۷: خط ۷:
}}
}}


==[[تورات]] در [[فرهنگنامه]] [[آخرالزمان]]==
== [[تورات]] در [[فرهنگنامه]] [[آخرالزمان]] ==
[[تورات]] [[کتاب آسمانی]] [[قوم یهود]] است که بر [[حضرت موسی]]{{ع}} به صورت لوح‌هایی نازل می‌شد. این [[الواح]] جزو [[میراث]] انبیاست و دست به دست در بین [[انبیا]] و [[اوصیا]] منتقل شده و اکنون نزد [[امام زمان]]{{ع}} است. [[حضرت مهدی]]{{ع}} آنها را در [[زمان ظهور]] از غاری در [[انطاکیه]] خارج می‌کند.  
[[تورات]] [[کتاب آسمانی]] [[قوم یهود]] است که بر [[حضرت موسی]] {{ع}} به صورت لوح‌هایی نازل می‌شد. این [[الواح]] جزو [[میراث]] انبیاست و دست به دست در بین [[انبیا]] و [[اوصیا]] منتقل شده و اکنون نزد [[امام زمان]] {{ع}} است. [[حضرت مهدی]] {{ع}} آنها را در [[زمان ظهور]] از غاری در [[انطاکیه]] خارج می‌کند.  
در [[تورات]] به آمدن [[منجی]] [[آخر الزمان]] و [[حکم‌رانی]] [[صالحان]] و ریشه‌کن شدن [[ظلم]] و [[بیداد]] اشاره شده است. در این [[اخبار]] [[گسترش عدالت]] و [[یاری]] ستمدیدگان را در آن ایام یادآور می‌شود و [[جهان]] برای همیشه [[شاهد]] [[برکت]] و [[راستی]] خواهد بود، و در جای دیگر اشاره به [[حوادث پیش از ظهور]] می‌نماید و حکایت از [[آشوب]] و تزلزل در [[امت‌ها]] دارد و پس از آن به آمدن شخصی [[بشارت]] می‌دهد که [[برترین]] شخص در میان [[امت‌ها]] است<ref>موعود نامه: صص ۲۳۲ - ۲۲۹ با تلخیص.</ref>.  
در [[تورات]] به آمدن [[منجی]] [[آخر الزمان]] و [[حکم‌رانی]] [[صالحان]] و ریشه‌کن شدن [[ظلم]] و [[بیداد]] اشاره شده است. در این [[اخبار]] [[گسترش عدالت]] و [[یاری]] ستمدیدگان را در آن ایام یادآور می‌شود و [[جهان]] برای همیشه [[شاهد]] [[برکت]] و [[راستی]] خواهد بود، و در جای دیگر اشاره به [[حوادث پیش از ظهور]] می‌نماید و حکایت از [[آشوب]] و تزلزل در [[امت‌ها]] دارد و پس از آن به آمدن شخصی [[بشارت]] می‌دهد که [[برترین]] شخص در میان [[امت‌ها]] است<ref>موعود نامه: صص ۲۳۲ - ۲۲۹ با تلخیص.</ref>.  


در [[قرآن کریم]] نیز ما [[شاهد]] آیه‌ای هستیم که [[خداوند]] خبر از [[بشارت ظهور]] در کتاب [[تورات]] می‌دهد: {{متن قرآن|وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ}}<ref>«و در زبور پس از تورات نگاشته‌ایم که بی‌گمان زمین را بندگان شایسته من به ارث خواهند برد» سوره انبیاء، آیه ۱۰۵.</ref>. [[امام صادق]]{{ع}} در [[حدیثی]] فرمود: [[مهدی]]{{ع}} [[قیام]] خواهد نمود... سپس به [[انطاکیه]] رفته و کتاب‌های [[خدا]] (که بر [[پیامبران]] نازل می‌شده) از آن غار خارج خواهد کرد و [[تورات]] و [[انجیل]] و [[زبور]] را بیرون خواهد آورد، و در میان هر ملتی با [[احکام]] [[کتاب آسمانی]] خودشان [[قضاوت]] خواهد نمود... <ref>غیبت نعمانی: ص ۲۳۷ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۵۵۱.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص۱۸۲.</ref>.
در [[قرآن کریم]] نیز ما [[شاهد]] آیه‌ای هستیم که [[خداوند]] خبر از [[بشارت ظهور]] در کتاب [[تورات]] می‌دهد: {{متن قرآن|وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ}}<ref>«و در زبور پس از تورات نگاشته‌ایم که بی‌گمان زمین را بندگان شایسته من به ارث خواهند برد» سوره انبیاء، آیه ۱۰۵.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} در [[حدیثی]] فرمود: [[مهدی]] {{ع}} [[قیام]] خواهد نمود... سپس به [[انطاکیه]] رفته و کتاب‌های [[خدا]] (که بر [[پیامبران]] نازل می‌شده) از آن غار خارج خواهد کرد و [[تورات]] و [[انجیل]] و [[زبور]] را بیرون خواهد آورد، و در میان هر ملتی با [[احکام]] [[کتاب آسمانی]] خودشان [[قضاوت]] خواهد نمود... <ref>غیبت نعمانی: ص ۲۳۷ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۵۵۱.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص۱۸۲.</ref>.
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}

نسخهٔ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۱۱

تورات در فرهنگنامه آخرالزمان

تورات کتاب آسمانی قوم یهود است که بر حضرت موسی (ع) به صورت لوح‌هایی نازل می‌شد. این الواح جزو میراث انبیاست و دست به دست در بین انبیا و اوصیا منتقل شده و اکنون نزد امام زمان (ع) است. حضرت مهدی (ع) آنها را در زمان ظهور از غاری در انطاکیه خارج می‌کند. در تورات به آمدن منجی آخر الزمان و حکم‌رانی صالحان و ریشه‌کن شدن ظلم و بیداد اشاره شده است. در این اخبار گسترش عدالت و یاری ستمدیدگان را در آن ایام یادآور می‌شود و جهان برای همیشه شاهد برکت و راستی خواهد بود، و در جای دیگر اشاره به حوادث پیش از ظهور می‌نماید و حکایت از آشوب و تزلزل در امت‌ها دارد و پس از آن به آمدن شخصی بشارت می‌دهد که برترین شخص در میان امت‌ها است[۱].

در قرآن کریم نیز ما شاهد آیه‌ای هستیم که خداوند خبر از بشارت ظهور در کتاب تورات می‌دهد: ﴿وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ[۲]. امام صادق (ع) در حدیثی فرمود: مهدی (ع) قیام خواهد نمود... سپس به انطاکیه رفته و کتاب‌های خدا (که بر پیامبران نازل می‌شده) از آن غار خارج خواهد کرد و تورات و انجیل و زبور را بیرون خواهد آورد، و در میان هر ملتی با احکام کتاب آسمانی خودشان قضاوت خواهد نمود... [۳][۴].

منابع

پانویس

  1. موعود نامه: صص ۲۳۲ - ۲۲۹ با تلخیص.
  2. «و در زبور پس از تورات نگاشته‌ایم که بی‌گمان زمین را بندگان شایسته من به ارث خواهند برد» سوره انبیاء، آیه ۱۰۵.
  3. غیبت نعمانی: ص ۲۳۷ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۵۵۱.
  4. حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص۱۸۲.

]