حارث بن اوس بن معاذ اشهلی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
== آشنایی اجمالی == | == آشنایی اجمالی == | ||
وی فرزند [[اوس بن معاذ بن نعمان بن امرئ القیس]]، از تیره [[بنوعبدالأشهل]]، از [[قبیله اوس]] است<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۴۶.</ref>. برخی تراجم نویسان یک یا دو مدخل با نام [[حارث بن اوس بن معاذ]]<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۴۶؛ ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۱، ص۷۵۳؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۵۸۹؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۵۹.</ref> و [[حارث بن اوس بن نعمان انصاری]] نجاری آورده‌اند<ref>ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۱، ص۷۵۴؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۵۸۹.</ref>. این دو اسم از آن یک نفر است؛ زیرا [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۵۹۰.</ref>، [[سخن]] [[ابن منده]] و [[ابونعیم]] را در انتساب به نجاری درست ندانسته و گفته است این انتساب تصحیف است، دیگر آنکه آن دو (ابن منده و ابونعیم) از نسخه‌ای که [[ناسخ]] به [[اشتباه]] «حارثی» را «نجاری» استنساخ کرده، نقل کرده‌اند. در حقیقت ابونعیم از ابن منده [[پیروی]] کرده و مدخل جداگانه‌ای آورده است<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۵۹۰.</ref>. «ابواوس» [[کنیه]] اوست<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۳، ص۳۳۳ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۴۶.</ref> و وی برادرزاده [[سعد بن معاذ]] است<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۳، ص۳۳۳؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۲، ص۳۴۶؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۵۹.</ref>. [[هند]] دختر [[سماک بن عتیک]]، از بنو عبدالاشهل [[مادر]] اوست و بنا به گفته [[ابن سعد]]، [[رسول خدا]]{{صل}} و میان او و [[عامر بن فهیره]] پیمان [[برادری]] بست<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۳، ص۳۳۳.</ref>. حارث در [[جنگ بدر]] حضور داشت<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۳۴۲؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۳، ص۳۳۳؛ واقدی، المغازی، ج۱، ص۲۴ و ۱۵۷؛ ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۱، ص۷۵۳.</ref> و بنا به نقل برخی که منشأ خلط میان وی و حارث اشهلی است در [[غزوه أحد]]، در ۲۸ سالگی به [[شهادت]] رسید<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۳، ص۳۳۳؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۴۶.</ref>، این در حالی است که ابن منده و ابونعیم او را جزء شهدای اُحد یاد نکرده‌اند، و فقط [[حدیث]] [[عایشه]] را درباره حضور او در [[خندق]] آورده‌اند<ref>ر.ک: ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۵۸۹.</ref>. وی در [[قتل]] [[کعب بن اشرف]] در [[سال دوم هجری]] شرکت داشت و در آن شب با [[شمشیر]] به کعب می‌زد. در این وقت یکی از [[یاران]] با شمشیرش به پای وی زد که زخمی شد و [[خون]] بند نمی‌آمد. یاران حارث وی را به دوش کشیده نزد [[رسول خدا]]{{صل}} آوردند<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۳، ص۵۸ و ۶۰؛ واقدی، المغازی، ج۱، ص۱۸۷؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۳، ص۳۳۴؛ ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۱، ص۷۵۴.</ref>. همین حارث بود که [[سعد بن معاذ]] را [[غسل]] داد<ref>واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۲۷.</ref> و داخل [[قبر]] وی شد<ref>واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۲۹.</ref>. وی در [[سریه]] [[محمد بن مسلمه]] در منطقه ذی القصه شرکت داشت<ref>واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۵۱.</ref>.<ref>[[حسین مرادی نسب|مرادی نسب، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «حارث بن اوس بن معاذ اشهلی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص ۴۴۹-۴۵۰.</ref> | وی فرزند [[اوس بن معاذ بن نعمان بن امرئ القیس]]، از تیره [[بنوعبدالأشهل]]، از [[قبیله اوس]] است<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۴۶.</ref>. برخی تراجم نویسان یک یا دو مدخل با نام [[حارث بن اوس بن معاذ]]<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۴۶؛ ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۱، ص۷۵۳؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۵۸۹؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۵۹.</ref> و [[حارث بن اوس بن نعمان انصاری]] نجاری آورده‌اند<ref>ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۱، ص۷۵۴؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۵۸۹.</ref>. این دو اسم از آن یک نفر است؛ زیرا [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۵۹۰.</ref>، [[سخن]] [[ابن منده]] و [[ابونعیم]] را در انتساب به نجاری درست ندانسته و گفته است این انتساب تصحیف است، دیگر آنکه آن دو (ابن منده و ابونعیم) از نسخه‌ای که [[ناسخ]] به [[اشتباه]] «حارثی» را «نجاری» استنساخ کرده، نقل کرده‌اند. در حقیقت ابونعیم از ابن منده [[پیروی]] کرده و مدخل جداگانه‌ای آورده است<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۵۹۰.</ref>. «ابواوس» [[کنیه]] اوست<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۳، ص۳۳۳ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۴۶.</ref> و وی برادرزاده [[سعد بن معاذ]] است<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۳، ص۳۳۳؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۲، ص۳۴۶؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۵۹.</ref>. [[هند]] دختر [[سماک بن عتیک]]، از بنو عبدالاشهل [[مادر]] اوست و بنا به گفته [[ابن سعد]]، [[رسول خدا]] {{صل}} و میان او و [[عامر بن فهیره]] پیمان [[برادری]] بست<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۳، ص۳۳۳.</ref>. حارث در [[جنگ بدر]] حضور داشت<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۳۴۲؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۳، ص۳۳۳؛ واقدی، المغازی، ج۱، ص۲۴ و ۱۵۷؛ ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۱، ص۷۵۳.</ref> و بنا به نقل برخی که منشأ خلط میان وی و حارث اشهلی است در [[غزوه أحد]]، در ۲۸ سالگی به [[شهادت]] رسید<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۳، ص۳۳۳؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۴۶.</ref>، این در حالی است که ابن منده و ابونعیم او را جزء شهدای اُحد یاد نکرده‌اند، و فقط [[حدیث]] [[عایشه]] را درباره حضور او در [[خندق]] آورده‌اند<ref>ر. ک: ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۵۸۹.</ref>. وی در [[قتل]] [[کعب بن اشرف]] در [[سال دوم هجری]] شرکت داشت و در آن شب با [[شمشیر]] به کعب می‌زد. در این وقت یکی از [[یاران]] با شمشیرش به پای وی زد که زخمی شد و [[خون]] بند نمی‌آمد. یاران حارث وی را به دوش کشیده نزد [[رسول خدا]] {{صل}} آوردند<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۳، ص۵۸ و ۶۰؛ واقدی، المغازی، ج۱، ص۱۸۷؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۳، ص۳۳۴؛ ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۱، ص۷۵۴.</ref>. همین حارث بود که [[سعد بن معاذ]] را [[غسل]] داد<ref>واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۲۷.</ref> و داخل [[قبر]] وی شد<ref>واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۲۹.</ref>. وی در [[سریه]] [[محمد بن مسلمه]] در منطقه ذی القصه شرکت داشت<ref>واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۵۱.</ref>.<ref>[[حسین مرادی نسب|مرادی نسب، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «حارث بن اوس بن معاذ اشهلی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص ۴۴۹-۴۵۰.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۲۹
آشنایی اجمالی
وی فرزند اوس بن معاذ بن نعمان بن امرئ القیس، از تیره بنوعبدالأشهل، از قبیله اوس است[۱]. برخی تراجم نویسان یک یا دو مدخل با نام حارث بن اوس بن معاذ[۲] و حارث بن اوس بن نعمان انصاری نجاری آورده‌اند[۳]. این دو اسم از آن یک نفر است؛ زیرا ابن اثیر[۴]، سخن ابن منده و ابونعیم را در انتساب به نجاری درست ندانسته و گفته است این انتساب تصحیف است، دیگر آنکه آن دو (ابن منده و ابونعیم) از نسخه‌ای که ناسخ به اشتباه «حارثی» را «نجاری» استنساخ کرده، نقل کرده‌اند. در حقیقت ابونعیم از ابن منده پیروی کرده و مدخل جداگانه‌ای آورده است[۵]. «ابواوس» کنیه اوست[۶] و وی برادرزاده سعد بن معاذ است[۷]. هند دختر سماک بن عتیک، از بنو عبدالاشهل مادر اوست و بنا به گفته ابن سعد، رسول خدا (ص) و میان او و عامر بن فهیره پیمان برادری بست[۸]. حارث در جنگ بدر حضور داشت[۹] و بنا به نقل برخی که منشأ خلط میان وی و حارث اشهلی است در غزوه أحد، در ۲۸ سالگی به شهادت رسید[۱۰]، این در حالی است که ابن منده و ابونعیم او را جزء شهدای اُحد یاد نکرده‌اند، و فقط حدیث عایشه را درباره حضور او در خندق آورده‌اند[۱۱]. وی در قتل کعب بن اشرف در سال دوم هجری شرکت داشت و در آن شب با شمشیر به کعب می‌زد. در این وقت یکی از یاران با شمشیرش به پای وی زد که زخمی شد و خون بند نمی‌آمد. یاران حارث وی را به دوش کشیده نزد رسول خدا (ص) آوردند[۱۲]. همین حارث بود که سعد بن معاذ را غسل داد[۱۳] و داخل قبر وی شد[۱۴]. وی در سریه محمد بن مسلمه در منطقه ذی القصه شرکت داشت[۱۵].[۱۶]
جستارهای وابسته
- اوس بن معاذ بن نعمان بن امرئ القیس (پدر)
- بنوعبدالأشهل (قبیله)
- قبیله اوس (قبیله)
- هند بنت سماک بن عتیک (مادر)
منابع
پانویس
- ↑ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۴۶.
- ↑ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۴۶؛ ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۱، ص۷۵۳؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۵۸۹؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۵۹.
- ↑ ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۱، ص۷۵۴؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۵۸۹.
- ↑ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۵۹۰.
- ↑ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۵۹۰.
- ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۳، ص۳۳۳ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۴۶.
- ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۳، ص۳۳۳؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۲، ص۳۴۶؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۵۹.
- ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۳، ص۳۳۳.
- ↑ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۳۴۲؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۳، ص۳۳۳؛ واقدی، المغازی، ج۱، ص۲۴ و ۱۵۷؛ ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۱، ص۷۵۳.
- ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۳، ص۳۳۳؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۴۶.
- ↑ ر. ک: ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۵۸۹.
- ↑ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۳، ص۵۸ و ۶۰؛ واقدی، المغازی، ج۱، ص۱۸۷؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۳، ص۳۳۴؛ ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۱، ص۷۵۴.
- ↑ واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۲۷.
- ↑ واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۲۹.
- ↑ واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۵۱.
- ↑ مرادی نسب، حسین، مقاله «حارث بن اوس بن معاذ اشهلی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۴۴۹-۴۵۰.