دشمنان حضرت فاطمه: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۰۴

کیفر دشمنان فاطمه (س)

با توجه به آیات قرآن، خداوند عذاب دردناک و خوارکننده‌ای برای دشمنان آن حضرت وعده می‌دهد، از جمله می‌فرماید: وَالَّذِينَ يُؤْذُونَ رَسُولَ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ^[۱] یا در آیه‌ای دیگر می‌فرماید: إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُهِينًا^[۲].

در روایات متعدد آمده که آزار حضرت فاطمه (س)، آزار و اذیت رسول الله و آزار رسول خدا، اذیت و آزار خداوند متعال است. وعده‌های عذاب درباره آزارکنندگان حضرت فاطمه (س) قطعی است؛ زیرا فاطمه (س) بضعه و پاره تن و جزء پیامبر است و هر حکمی که در کل جاری باشد برای جزء نیز جاری است؛ مانند اینکه وقتی دست زدن بدون وضو به قرآن حرام باشد، چه دست زدن به کل آیات قرآن و یا یک جزء از آن، همان حکم واحد را دارد.

در حدیثی از رسول الله آمده است: «مَنْ مَاتَ عَلَى بُغْضِ آلِ مُحَمَّدٍ (ص) جَاءَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مَكْتُوبٌ بَيْنَ عَيْنَيْهِ هَذَا آيِسٌ مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ أَلَا وَ مَنْ مَاتَ عَلَى بُغْضِ آلِ مُحَمَّدٍ (ص) مَاتَ كَافِراً أَلَا وَ مَنْ مَاتَ عَلَى حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ لَمْ يَشَمَّ رَائِحَةَ الْجَنَّةِ»^[۳]؛ «آگاه باشید کسی که بر بغض و کینه آل محمد (ص) از دنیا برود، روز قیامت وارد صحنه محشر می‌شود، در حالی که میان دو چشم او نوشته است: ناامید از رحمت خدا! آگاه باشید کسی که بر بغض و کینه آل محمد (ص) از دنیا برود، کافر از دنیا رفته است. آگاه باشید کسی که بر بغض و کینه آل محمد (ص) از دنیا برود، هرگز بوی بهشت را استشمام نخواهد کرد».

همچنین در روایتی که از اهل سنت از حضرت سلمان نقل شده، آمده: «يَا سَلْمَانُ وَيْلٌ لِمَنْ يَظْلِمُهَا وَ يَظْلِمُ بَعْلَهَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيّاً (ع) وَ وَيْلٌ لِمَنْ يَظْلِمُ ذُرِّيَّتَهَا وَ شِيعَتَهَا»^[۴]؛ یا سلمان! وای بر کسی که به فاطمه (س) و شوهرش امیرمؤمنان علی (ع) ستم کند! و وای بر آنان که بر فرزندان و شیعیان فاطمه (س) جفا نمایند».^[۵]

منابع

اسحاقی، سید حسین، فرهنگنامه فاطمی ج۱

پانویس

↑ «و برای آن کسان که به فرستاده خداوند آزار می‌رسانند» سوره توبه، آیه ۶۱.
↑ «خداوند آنان را که خداوند و فرستاده او را می‌آزارند در این جهان و جهان بازپسین لعنت می‌کند و برای آنها عذابی خوارساز آماده کرده است» سوره احزاب، آیه ۵۷.
↑ الکشاف، محمد جواد مغنیه، ج۳، ص۸۲.
↑ فرائد السمطین، ابراهیم بن محمد جوینی خراسانی، ج۲، ص۶۷.
↑ اسحاقی، سید حسین، فرهنگنامه فاطمی، ج۱، ص ۳۴۹.

[1] «و برای آن کسان که به فرستاده خداوند آزار می‌رسانند» سوره توبه، آیه ۶۱.

[2] «خداوند آنان را که خداوند و فرستاده او را می‌آزارند در این جهان و جهان بازپسین لعنت می‌کند و برای آنها عذابی خوارساز آماده کرده است» سوره احزاب، آیه ۵۷.

[3] الکشاف، محمد جواد مغنیه، ج۳، ص۸۲.

[4] فرائد السمطین، ابراهیم بن محمد جوینی خراسانی، ج۲، ص۶۷.

[5] اسحاقی، سید حسین، فرهنگنامه فاطمی، ج۱، ص ۳۴۹.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

@@ خط ۶: / خط ۶: @@
 }}
-==[[کیفر]] [[دشمنان]] [[فاطمه]]{{س}}==
+== [[کیفر]] [[دشمنان]] [[فاطمه]] {{س}} ==
 با توجه به [[آیات قرآن]]، [[خداوند]] [[عذاب]] دردناک و خوارکننده‌ای برای دشمنان آن [[حضرت]] [[وعده]] می‌دهد، از جمله می‌فرماید: {{متن قرآن|وَالَّذِينَ يُؤْذُونَ رَسُولَ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ}}<ref>«و برای آن کسان که به فرستاده خداوند آزار می‌رسانند» سوره توبه، آیه ۶۱.</ref> یا در آیه‌ای دیگر می‌فرماید: {{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُهِينًا}}<ref>«خداوند آنان را که خداوند و فرستاده او را می‌آزارند در این جهان و جهان بازپسین لعنت می‌کند و برای آنها عذابی خوارساز آماده کرده است» سوره احزاب، آیه ۵۷.</ref>.
-در [[روایات]] متعدد آمده که [[آزار]] [[حضرت فاطمه]]{{س}}، آزار و [[اذیت]] [[رسول الله]] و [[آزار رسول خدا]]، اذیت و آزار [[خداوند متعال]] است. وعده‌های عذاب درباره آزارکنندگان حضرت فاطمه{{س}} [[قطعی]] است؛ زیرا فاطمه{{س}} بضعه و پاره تن و جزء [[پیامبر]] است و هر حکمی که در کل جاری باشد برای جزء نیز جاری است؛ مانند اینکه وقتی دست زدن بدون [[وضو]] به [[قرآن]] [[حرام]] باشد، چه دست زدن به کل آیات قرآن و یا یک جزء از آن، همان [[حکم]] واحد را دارد.
+در [[روایات]] متعدد آمده که [[آزار]] [[حضرت فاطمه]] {{س}}، آزار و [[اذیت]] [[رسول الله]] و [[آزار رسول خدا]]، اذیت و آزار [[خداوند متعال]] است. وعده‌های عذاب درباره آزارکنندگان حضرت فاطمه {{س}} [[قطعی]] است؛ زیرا فاطمه {{س}} بضعه و پاره تن و جزء [[پیامبر]] است و هر حکمی که در کل جاری باشد برای جزء نیز جاری است؛ مانند اینکه وقتی دست زدن بدون [[وضو]] به [[قرآن]] [[حرام]] باشد، چه دست زدن به کل آیات قرآن و یا یک جزء از آن، همان [[حکم]] واحد را دارد.
-در [[حدیثی]] از رسول الله آمده است: {{متن حدیث|مَنْ مَاتَ عَلَى بُغْضِ آلِ مُحَمَّدٍ{{صل}} جَاءَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مَكْتُوبٌ بَيْنَ عَيْنَيْهِ هَذَا آيِسٌ مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ أَلَا وَ مَنْ مَاتَ عَلَى بُغْضِ آلِ مُحَمَّدٍ{{صل}} مَاتَ كَافِراً أَلَا وَ مَنْ مَاتَ عَلَى حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ لَمْ يَشَمَّ رَائِحَةَ الْجَنَّةِ}}<ref>الکشاف، محمد جواد مغنیه، ج۳، ص۸۲.</ref>؛ «[[آگاه]] باشید کسی که بر [[بغض]] و [[کینه]] [[آل محمد]]{{صل}} از [[دنیا]] برود، [[روز قیامت]] وارد صحنه [[محشر]] می‌شود، در حالی که میان دو چشم او نوشته است: [[ناامید]] از [[رحمت خدا]]! آگاه باشید کسی که بر بغض و کینه آل محمد{{صل}} از دنیا برود، [[کافر]] از دنیا رفته است. آگاه باشید کسی که بر بغض و کینه آل محمد{{صل}} از دنیا برود، هرگز بوی [[بهشت]] را استشمام نخواهد کرد».
+در [[حدیثی]] از رسول الله آمده است: {{متن حدیث|مَنْ مَاتَ عَلَى بُغْضِ آلِ مُحَمَّدٍ {{صل}} جَاءَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مَكْتُوبٌ بَيْنَ عَيْنَيْهِ هَذَا آيِسٌ مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ أَلَا وَ مَنْ مَاتَ عَلَى بُغْضِ آلِ مُحَمَّدٍ {{صل}} مَاتَ كَافِراً أَلَا وَ مَنْ مَاتَ عَلَى حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ لَمْ يَشَمَّ رَائِحَةَ الْجَنَّةِ}}<ref>الکشاف، محمد جواد مغنیه، ج۳، ص۸۲.</ref>؛ «[[آگاه]] باشید کسی که بر [[بغض]] و [[کینه]] [[آل محمد]] {{صل}} از [[دنیا]] برود، [[روز قیامت]] وارد صحنه [[محشر]] می‌شود، در حالی که میان دو چشم او نوشته است: [[ناامید]] از [[رحمت خدا]]! آگاه باشید کسی که بر بغض و کینه آل محمد {{صل}} از دنیا برود، [[کافر]] از دنیا رفته است. آگاه باشید کسی که بر بغض و کینه آل محمد {{صل}} از دنیا برود، هرگز بوی [[بهشت]] را استشمام نخواهد کرد».
-همچنین در روایتی که از [[اهل سنت]] از [[حضرت سلمان]] نقل شده، آمده: {{متن حدیث|يَا سَلْمَانُ وَيْلٌ لِمَنْ يَظْلِمُهَا وَ يَظْلِمُ بَعْلَهَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيّاً{{ع}} وَ وَيْلٌ لِمَنْ يَظْلِمُ ذُرِّيَّتَهَا وَ شِيعَتَهَا}}<ref>فرائد السمطین، ابراهیم بن محمد جوینی خراسانی، ج۲، ص۶۷.</ref>؛ یا [[سلمان]]! وای بر کسی که به [[فاطمه]]{{س}} و شوهرش [[امیرمؤمنان علی]]{{ع}} [[ستم]] کند! و وای بر آنان که بر [[فرزندان]] و [[شیعیان]] فاطمه{{س}} [[جفا]] نمایند».<ref>[[سید حسین اسحاقی|اسحاقی، سید حسین]]، [[فرهنگنامه فاطمی ج۱ (کتاب)|فرهنگنامه فاطمی]]، ج۱، ص ۳۴۹.</ref>
+همچنین در روایتی که از [[اهل سنت]] از [[حضرت سلمان]] نقل شده، آمده: {{متن حدیث|يَا سَلْمَانُ وَيْلٌ لِمَنْ يَظْلِمُهَا وَ يَظْلِمُ بَعْلَهَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيّاً {{ع}} وَ وَيْلٌ لِمَنْ يَظْلِمُ ذُرِّيَّتَهَا وَ شِيعَتَهَا}}<ref>فرائد السمطین، ابراهیم بن محمد جوینی خراسانی، ج۲، ص۶۷.</ref>؛ یا [[سلمان]]! وای بر کسی که به [[فاطمه]] {{س}} و شوهرش [[امیرمؤمنان علی]] {{ع}} [[ستم]] کند! و وای بر آنان که بر [[فرزندان]] و [[شیعیان]] فاطمه {{س}} [[جفا]] نمایند».<ref>[[سید حسین اسحاقی|اسحاقی، سید حسین]]، [[فرهنگنامه فاطمی ج۱ (کتاب)|فرهنگنامه فاطمی]]، ج۱، ص ۳۴۹.</ref>
 == منابع ==