عبدالله بن محمد بن ابی‌شیبه صدوق: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۱: خط ۱:
{{مهدویت}}
{{مهدویت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[عبدالله بن محمد بن ابی‌شیبه صدوق در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[عبدالله بن محمد بن ابی‌شیبه صدوق در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط  = }}


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[ابوبکر عبدالله بن محمد بن ابراهیم عبسی کوفی]]، مشهور به [[ابن ابی‌شیبه]] در سال ۱۵۹ هـ در [[شهر کوفه]] به [[دنیا]] آمد و [[رشد]] یافت و به تحصیل [[علوم]] پرداخت. برای [[فراگیری علوم]] بیشتر، به [[بصره]] و [[بغداد]] [[مسافرت]] کرد و از محضر [[فقها]] و علمای عصر خویش بهره برد و در علومی چون [[فقه]] [[تاریخ]]، [[تفسیر]]، [[حدیث]] و [[قرآن]] ماهر و استاد شد و در همه این زمینه‌ها تألیفاتی نوشت.<ref>تاریخ بغداد ۱۰/۶۶ ـ ۷۱ الطبقات الکبری ۶/۴۱۳.</ref>
[[ابوبکر عبدالله بن محمد بن ابراهیم عبسی کوفی]]، مشهور به [[ابن ابی‌شیبه]] در سال ۱۵۹ هـ در [[شهر کوفه]] به [[دنیا]] آمد و [[رشد]] یافت و به تحصیل [[علوم]] پرداخت. برای [[فراگیری علوم]] بیشتر، به [[بصره]] و [[بغداد]] [[مسافرت]] کرد و از محضر [[فقها]] و علمای عصر خویش بهره برد و در علومی چون [[فقه]] [[تاریخ]]، [[تفسیر]]، [[حدیث]] و [[قرآن]] ماهر و استاد شد و در همه این زمینه‌ها تألیفاتی نوشت.<ref>تاریخ بغداد ۱۰/۶۶ ـ ۷۱ الطبقات الکبری ۶/۴۱۳.</ref>



نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۳۴

مقدمه

ابوبکر عبدالله بن محمد بن ابراهیم عبسی کوفی، مشهور به ابن ابی‌شیبه در سال ۱۵۹ هـ در شهر کوفه به دنیا آمد و رشد یافت و به تحصیل علوم پرداخت. برای فراگیری علوم بیشتر، به بصره و بغداد مسافرت کرد و از محضر فقها و علمای عصر خویش بهره برد و در علومی چون فقه تاریخ، تفسیر، حدیث و قرآن ماهر و استاد شد و در همه این زمینه‌ها تألیفاتی نوشت.[۱]

وی از کوفه به بغداد رفت و در مسجد رصافه بغداد بر کرسی نقل حدیث نشست و نیز در زمره محدثانی قرار گرفت که به دستور متوکل عباسی با نحله‌های مختلف فکری مانند معتزله و جهمیّه مناظره می‌‌کردند و احادیثی در ردّ بر آنها نقل می‌‌کردند.[۲] علمای رجال اهل سنت وی را حافظ حدیث، ثقه و مورد اعتماد می‌‌دانند.

وی از شریک بن عبدالله قاضی، عبدالله بن مبارک، علی بن مسهّر، سفیان بن عیینه، عبّاد بن عوام، عبدالله بن ادریس، عمرو بن عبید و دیگران حدیث شنیده و کسانی مثل احمد بن حنبل، عبدالله بن احمد بن حنبل، محمد بن اسحاق صاغانی و ابوالقاسم بغوی از او حدیث نقل کرده‌اند.[۳]

عبسی در سال ۲۳۵ هـ در شهر کوفه از دنیا رفت.[۴]

آثار او عبارت‌اند از: السنن فی الفقه الفتن الفتوح التفسیر التاریخ المسند فی الحدیث الجمل صفین[۵] المصنف فی الحدیث الاحکام[۶] ثواب القرآن الرد علی من ردّ علی ابی حنیفه[۷] و الایمان[۸].[۹]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. تاریخ بغداد ۱۰/۶۶ ـ ۷۱ الطبقات الکبری ۶/۴۱۳.
  2. تاریخ الاسلام ۱۷/۲۳۰.
  3. تاریخ بغداد ۱۰/۶۶.
  4. تاریخ بغداد ۱۰/۶۶.
  5. الفهرست (الندیم) ۲۸۵.
  6. تاریخ الاسلام ۱۷/۲۳۰.
  7. هدیة العارفین ۱/۴۴۰.
  8. المستدرک علی معجم المؤلفین ۴۳۲.
  9. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص ۴۸۰.