مال در معارف و سیره سجادی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۶: خط ۶:
}}
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[ثروت]] در لغت به معنای فراوانی [[مردم]] و [[مال]] آمده است. در واقع دو نوع ثروت داریم؛ نیروی [[انسانی]] و امکانات [[مالی]].
[[ثروت]] در لغت به معنای فراوانی [[مردم]] و [[مال]] آمده است. در واقع دو نوع ثروت داریم؛ نیروی [[انسانی]] و امکانات [[مالی]].
[[قرآن کریم]] مال را مایه قوام [[زندگی]]<ref>{{متن قرآن|وَلَا تُؤْتُوا السُّفَهَاءَ أَمْوَالَكُمُ الَّتِي جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ قِيَامًا وَارْزُقُوهُمْ فِيهَا وَاكْسُوهُمْ وَقُولُوا لَهُمْ قَوْلًا مَعْرُوفًا}} «و دارایی‌هایتان را که خداوند (مایه) پایداری (زندگی) شما گردانیده است به کم‌خردان نسپارید و از در آمد آن، آنان را روزی و پوشاک رسانید و با آنان با زبانی شایسته سخن گویید» سوره نساء، آیه ۵.</ref> و [[زینت]] [[زندگی دنیا]]<ref>{{متن قرآن|الْمَالُ وَالْبَنُونَ زِينَةُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَالْبَاقِيَاتُ الصَّالِحَاتُ خَيْرٌ عِنْدَ رَبِّكَ ثَوَابًا وَخَيْرٌ أَمَلًا}} «دارایی و پسران زیور زندگی دنیایند و کارهای ماندگار شایسته در نزد پروردگارت در پاداش و امید (به آینده) بهتر است» سوره کهف، آیه ۴۶.</ref> و [[آزمون الهی]]<ref>{{متن قرآن|وَاعْلَمُوا أَنَّمَا أَمْوَالُكُمْ وَأَوْلَادُكُمْ فِتْنَةٌ وَأَنَّ اللَّهَ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ}} «و بدانید که دارایی‌ها و فرزندانتان مایه آزمونند و اینکه خداوند است که پاداشی سترگ نزد اوست» سوره انفال، آیه ۲۸.</ref> دانسته و [[دلبستگی]] و [[محبت]] بسیار به مال را نکوهیده است<ref>{{متن قرآن|وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا}} «و دارایی را بسیار دوست می‌دارید،» سوره فجر، آیه ۲۰.</ref>.
[[قرآن کریم]] مال را مایه قوام [[زندگی]]<ref>{{متن قرآن|وَلَا تُؤْتُوا السُّفَهَاءَ أَمْوَالَكُمُ الَّتِي جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ قِيَامًا وَارْزُقُوهُمْ فِيهَا وَاكْسُوهُمْ وَقُولُوا لَهُمْ قَوْلًا مَعْرُوفًا}} «و دارایی‌هایتان را که خداوند (مایه) پایداری (زندگی) شما گردانیده است به کم‌خردان نسپارید و از در آمد آن، آنان را روزی و پوشاک رسانید و با آنان با زبانی شایسته سخن گویید» سوره نساء، آیه ۵.</ref> و [[زینت]] [[زندگی دنیا]]<ref>{{متن قرآن|الْمَالُ وَالْبَنُونَ زِينَةُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَالْبَاقِيَاتُ الصَّالِحَاتُ خَيْرٌ عِنْدَ رَبِّكَ ثَوَابًا وَخَيْرٌ أَمَلًا}} «دارایی و پسران زیور زندگی دنیایند و کارهای ماندگار شایسته در نزد پروردگارت در پاداش و امید (به آینده) بهتر است» سوره کهف، آیه ۴۶.</ref> و [[آزمون الهی]]<ref>{{متن قرآن|وَاعْلَمُوا أَنَّمَا أَمْوَالُكُمْ وَأَوْلَادُكُمْ فِتْنَةٌ وَأَنَّ اللَّهَ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ}} «و بدانید که دارایی‌ها و فرزندانتان مایه آزمونند و اینکه خداوند است که پاداشی سترگ نزد اوست» سوره انفال، آیه ۲۸.</ref> دانسته و [[دلبستگی]] و [[محبت]] بسیار به مال را نکوهیده است<ref>{{متن قرآن|وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا}} «و دارایی را بسیار دوست می‌دارید،» سوره فجر، آیه ۲۰.</ref>.


[[امام سجاد]]{{ع}} از [[خدای متعال]] ثروت تمام‌نشدنی را درخواست می‌فرماید: {{متن حدیث|وَ مَتِّعْنَا بِثَرْوَةٍ لَا تَنْفَدُ}}<ref>دعای ۳۵.</ref>. مقصود [[امام]] یا ثروت در [[دنیا]] است که [[برکت]] داشته باشد و یا ثروت در [[آخرت]] است که فناناپذیر است. بیشتر آن را ناظر به [[عمل صالح]] و باقیات الصّالحات دانسته‌اند: {{متن قرآن|مَا عِنْدَكُمْ يَنْفَدُ وَمَا عِنْدَ اللَّهِ بَاقٍ}}<ref>«آنچه نزد شماست پایان می‌یابد و آنچه نزد خداوند است پایاست» سوره نحل، آیه ۹۶.</ref>. امام{{ع}} [[فقر]] و ثروت را ملاک [[ارزش]] نمی‌داند و از [[خدای بزرگ]] می‌خواهد که او را از چنین [[ظن]] و گمانی مصون دارد: «و مرا نگاه‌دار از این که تھی‌دستی را بی‌ارج پندارم یا [[ثروتمندی]] را صاحب [[فضل]] و [[برتری]] شمارم»<ref>نیایش سی‌و‌پنجم.</ref>.
[[امام سجاد]] {{ع}} از [[خدای متعال]] ثروت تمام‌نشدنی را درخواست می‌فرماید: {{متن حدیث|وَ مَتِّعْنَا بِثَرْوَةٍ لَا تَنْفَدُ}}<ref>دعای ۳۵.</ref>. مقصود [[امام]] یا ثروت در [[دنیا]] است که [[برکت]] داشته باشد و یا ثروت در [[آخرت]] است که فناناپذیر است. بیشتر آن را ناظر به [[عمل صالح]] و باقیات الصّالحات دانسته‌اند: {{متن قرآن|مَا عِنْدَكُمْ يَنْفَدُ وَمَا عِنْدَ اللَّهِ بَاقٍ}}<ref>«آنچه نزد شماست پایان می‌یابد و آنچه نزد خداوند است پایاست» سوره نحل، آیه ۹۶.</ref>. امام {{ع}} [[فقر]] و ثروت را ملاک [[ارزش]] نمی‌داند و از [[خدای بزرگ]] می‌خواهد که او را از چنین [[ظن]] و گمانی مصون دارد: «و مرا نگاه‌دار از این که تھی‌دستی را بی‌ارج پندارم یا [[ثروتمندی]] را صاحب [[فضل]] و [[برتری]] شمارم»<ref>نیایش سی‌و‌پنجم.</ref>.


آن [[حضرت]] [[طلب]] ثروت (و [[عزت]]) را از غیرخدا [[طلب]] محتاجی از محتاج دیگر و آن را عین [[سفاهت]] و [[بی‌خردی]] شمرده‌اند: «و بر آنم که درخواست [[نیازمندی]] از [[نیازمند]] دیگر سفاهت [[رأی]] است و [[ضلالت]] [[عقل]]. چه بسا - ای [[خداوند]] من – دیده‌ام کسانی را که... جز از [[خزانه]] [[فضل]] تو [[توانگری]] جسته‌اند و بینوا شده‌اند»<ref>نیایش بیست‌و‌هشتم.</ref>.<ref>التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، حسن مصطفوی، دارالکتب العلمیة، بیروت، ۱۴۲۰، چاپ سوم؛ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم.</ref>.<ref>[[فضل‌الله خالقیان|خالقیان، فضل‌الله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «ثروت»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۱۶۹.</ref>.
آن [[حضرت]] [[طلب]] ثروت (و [[عزت]]) را از غیرخدا [[طلب]] محتاجی از محتاج دیگر و آن را عین [[سفاهت]] و [[بی‌خردی]] شمرده‌اند: «و بر آنم که درخواست [[نیازمندی]] از [[نیازمند]] دیگر سفاهت [[رأی]] است و [[ضلالت]] [[عقل]]. چه بسا - ای [[خداوند]] من – دیده‌ام کسانی را که... جز از [[خزانه]] [[فضل]] تو [[توانگری]] جسته‌اند و بینوا شده‌اند»<ref>نیایش بیست‌و‌هشتم.</ref>.<ref>التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، حسن مصطفوی، دارالکتب العلمیة، بیروت، ۱۴۲۰، چاپ سوم؛ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم.</ref>.<ref>[[فضل‌الله خالقیان|خالقیان، فضل‌الله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «ثروت»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۱۶۹.</ref>.

نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۱۶

مقدمه

ثروت در لغت به معنای فراوانی مردم و مال آمده است. در واقع دو نوع ثروت داریم؛ نیروی انسانی و امکانات مالی. قرآن کریم مال را مایه قوام زندگی[۱] و زینت زندگی دنیا[۲] و آزمون الهی[۳] دانسته و دلبستگی و محبت بسیار به مال را نکوهیده است[۴].

امام سجاد (ع) از خدای متعال ثروت تمام‌نشدنی را درخواست می‌فرماید: «وَ مَتِّعْنَا بِثَرْوَةٍ لَا تَنْفَدُ»[۵]. مقصود امام یا ثروت در دنیا است که برکت داشته باشد و یا ثروت در آخرت است که فناناپذیر است. بیشتر آن را ناظر به عمل صالح و باقیات الصّالحات دانسته‌اند: مَا عِنْدَكُمْ يَنْفَدُ وَمَا عِنْدَ اللَّهِ بَاقٍ[۶]. امام (ع) فقر و ثروت را ملاک ارزش نمی‌داند و از خدای بزرگ می‌خواهد که او را از چنین ظن و گمانی مصون دارد: «و مرا نگاه‌دار از این که تھی‌دستی را بی‌ارج پندارم یا ثروتمندی را صاحب فضل و برتری شمارم»[۷].

آن حضرت طلب ثروت (و عزت) را از غیرخدا طلب محتاجی از محتاج دیگر و آن را عین سفاهت و بی‌خردی شمرده‌اند: «و بر آنم که درخواست نیازمندی از نیازمند دیگر سفاهت رأی است و ضلالت عقل. چه بسا - ای خداوند من – دیده‌ام کسانی را که... جز از خزانه فضل تو توانگری جسته‌اند و بینوا شده‌اند»[۸].[۹].[۱۰].

منابع

پانویس

  1. وَلَا تُؤْتُوا السُّفَهَاءَ أَمْوَالَكُمُ الَّتِي جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ قِيَامًا وَارْزُقُوهُمْ فِيهَا وَاكْسُوهُمْ وَقُولُوا لَهُمْ قَوْلًا مَعْرُوفًا «و دارایی‌هایتان را که خداوند (مایه) پایداری (زندگی) شما گردانیده است به کم‌خردان نسپارید و از در آمد آن، آنان را روزی و پوشاک رسانید و با آنان با زبانی شایسته سخن گویید» سوره نساء، آیه ۵.
  2. الْمَالُ وَالْبَنُونَ زِينَةُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَالْبَاقِيَاتُ الصَّالِحَاتُ خَيْرٌ عِنْدَ رَبِّكَ ثَوَابًا وَخَيْرٌ أَمَلًا «دارایی و پسران زیور زندگی دنیایند و کارهای ماندگار شایسته در نزد پروردگارت در پاداش و امید (به آینده) بهتر است» سوره کهف، آیه ۴۶.
  3. وَاعْلَمُوا أَنَّمَا أَمْوَالُكُمْ وَأَوْلَادُكُمْ فِتْنَةٌ وَأَنَّ اللَّهَ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ «و بدانید که دارایی‌ها و فرزندانتان مایه آزمونند و اینکه خداوند است که پاداشی سترگ نزد اوست» سوره انفال، آیه ۲۸.
  4. وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا «و دارایی را بسیار دوست می‌دارید،» سوره فجر، آیه ۲۰.
  5. دعای ۳۵.
  6. «آنچه نزد شماست پایان می‌یابد و آنچه نزد خداوند است پایاست» سوره نحل، آیه ۹۶.
  7. نیایش سی‌و‌پنجم.
  8. نیایش بیست‌و‌هشتم.
  9. التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، حسن مصطفوی، دارالکتب العلمیة، بیروت، ۱۴۲۰، چاپ سوم؛ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم.
  10. خالقیان، فضل‌الله، مقاله «ثروت»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۱۶۹.