مهر کربلا: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== مقدمه == | |||
==مقدمه== | مهر، قطعه‌ای کوچک از گل، معمولا به شکل مکعب مستطیل یا استوانه‌ای که نمازگزاران، بر [[زمین]] نهند و به جای [[خاک]]، [[پیشانی]] به هنگام [[سجده]] بر آن گذارند<ref>لغت‌نامه، دهخدا.</ref>. مهر و تسبیحی که از [[تربت]] [[سیدالشهدا]] ساخته شود و بر آن [[نماز]]، یا با آن ذکر گفته شود، [[فضیلت]] بسیار دارد، [[امامان]] و [[اولیاء]] و [[علماء]] چنین می‌کردند. [[امام صادق]] {{ع}} [[سجده]] بر [[تربت امام حسین]] {{ع}} می‌کرد و فرمود: {{متن حدیث|السُّجُودُ عَلَى تُرْبَةِ الْحُسَيْنِ {{ع}} يَخْرِقُ الْحُجُبَ السَّبْعَ}}<ref>بحارالانوار، ج۹۸، ص۱۳۵.</ref>، [[سجده بر تربت]] [[حسینی]]، حجاب‌های هفتگانه را کنار می‌زند. [[صنعت]] مهرسازی و تسبیح‌سازی از [[تربت]] [[حرم]] [[ائمه]]، شغلی [[مقدس]] و محترم و اغلب در انحصار خاندان‌های [[پاک]] و [[سادات]] [[معتقد]] بوده است. حتی در [[کربلا]]، خاندانی برای اینکه این [[افتخار]] و امتیاز را همواره داشته باشد، سالانه مبلغی به [[والی]] [[بغداد]] می‌پرداخته است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۴۷۲.</ref>. | ||
مهر، قطعه‌ای کوچک از گل، معمولا به شکل مکعب مستطیل یا استوانه‌ای که نمازگزاران، بر [[زمین]] نهند و به جای [[خاک]]، [[پیشانی]] به هنگام [[سجده]] بر آن گذارند<ref>لغت‌نامه، دهخدا.</ref>. مهر و تسبیحی که از [[تربت]] [[سیدالشهدا]] ساخته شود و بر آن [[نماز]]، یا با آن ذکر گفته شود، [[فضیلت]] بسیار دارد، [[امامان]] و [[اولیاء]] و [[علماء]] چنین می‌کردند. [[امام صادق]]{{ع}} [[سجده]] بر [[تربت امام حسین]]{{ع}} می‌کرد و فرمود: {{متن حدیث|السُّجُودُ عَلَى تُرْبَةِ الْحُسَيْنِ{{ع}} يَخْرِقُ الْحُجُبَ السَّبْعَ}}<ref>بحارالانوار، ج۹۸، ص۱۳۵.</ref>، [[سجده بر تربت]] [[حسینی]]، حجاب‌های هفتگانه را کنار می‌زند. [[صنعت]] مهرسازی و تسبیح‌سازی از [[تربت]] [[حرم]] [[ائمه]]، شغلی [[مقدس]] و محترم و اغلب در انحصار خاندان‌های [[پاک]] و [[سادات]] [[معتقد]] بوده است. حتی در [[کربلا]]، خاندانی برای اینکه این [[افتخار]] و امتیاز را همواره داشته باشد، سالانه مبلغی به [[والی]] [[بغداد]] می‌پرداخته است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۴۷۲.</ref>. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۴۶
مقدمه
مهر، قطعه‌ای کوچک از گل، معمولا به شکل مکعب مستطیل یا استوانه‌ای که نمازگزاران، بر زمین نهند و به جای خاک، پیشانی به هنگام سجده بر آن گذارند[۱]. مهر و تسبیحی که از تربت سیدالشهدا ساخته شود و بر آن نماز، یا با آن ذکر گفته شود، فضیلت بسیار دارد، امامان و اولیاء و علماء چنین می‌کردند. امام صادق (ع) سجده بر تربت امام حسین (ع) می‌کرد و فرمود: «السُّجُودُ عَلَى تُرْبَةِ الْحُسَيْنِ (ع) يَخْرِقُ الْحُجُبَ السَّبْعَ»[۲]، سجده بر تربت حسینی، حجاب‌های هفتگانه را کنار می‌زند. صنعت مهرسازی و تسبیح‌سازی از تربت حرم ائمه، شغلی مقدس و محترم و اغلب در انحصار خاندان‌های پاک و سادات معتقد بوده است. حتی در کربلا، خاندانی برای اینکه این افتخار و امتیاز را همواره داشته باشد، سالانه مبلغی به والی بغداد می‌پرداخته است[۳].
منابع
پانویس
- ↑ لغت‌نامه، دهخدا.
- ↑ بحارالانوار، ج۹۸، ص۱۳۵.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۴۷۲.