نیمه شعبان: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته ==↵{{:فرهنگنامه مهدویت (نمایه)}}' به '') |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
بر اساس روایتهای بسیاری که از [[شیعه]] و برخی [[اهل سنت]] [[نقل]] شده، میلاد [[خجسته]] [[امام مهدی|امام عصر]] {{ع}} در [[شب نیمه شعبان]] ۲۵۵ ق واقع و باعث کامل شدن [[فضیلت]] این شب مبارک شده است<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۵۱۴؛ [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ص ۴۲۴؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۱۴۷</ref>.<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص ۴۵۹ – ۴۶۰؛ [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۷۵۰.</ref> | بر اساس روایتهای بسیاری که از [[شیعه]] و برخی [[اهل سنت]] [[نقل]] شده، میلاد [[خجسته]] [[امام مهدی|امام عصر]] {{ع}} در [[شب نیمه شعبان]] ۲۵۵ ق واقع و باعث کامل شدن [[فضیلت]] این شب مبارک شده است<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۵۱۴؛ [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ص ۴۲۴؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۱۴۷</ref>.<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص ۴۵۹ – ۴۶۰؛ [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۷۵۰.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۳ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۳۳
نیمه شعبان سالروز تولد حضرت مهدی (ع) بوده و شب و روز آن دارای فضیلت بسیاری است و اعمالی برای آن بیان شده است.
فضیلت نیمه شعبان
نیمه شعبان سالروز تولد حضرت مهدی (ع)، امام دوازدهم مسلمانان است و اگرچه شرافت این شب به هم دلیل است اما در تقویم عبادی اهل ایمان نیز از جایگاه و مرتبه والایی برخوردار است. در روایاتی که از طریق شیعه و اهل سنت نقل شده[۱]، فضیلتهای بسیاری برای عبادت و راز و نیاز در شب و روز خجسته نیمه شعبان بیان شده است:
- رسول گرامی اسلام (ص) فرمود: "هرکس شب عید و شب نیمه شعبان را با عبادت زنده بدارد، روزی که قلبها همه بمیرند، قلب او نخواهد مرد"[۲].
- از امام صادق (ع) روایت شده است که پدر بزرگوارش ـ در پاسخ کسی که از فضیلت شب نیمه شعبان پرسیده بود ـ فرمود: "این شب، برترین شبها پس از شب قدر است. خداوند سبحانه و تعالی در این شب، فضلش را بر بندگان جاری میسازد و از منت خویش، گناهان آنان را میبخشد، پس بکوشید در این شب به خداوند سبحانه و تعالی نزدیک شوید. همانا این شب، شبی است که خداوند سبحانه و تعالی به وجود خود سوگند خورده است که در آن، درخواست کنندهای را ـ تا آنگاه که درخواست گناه نداشته باشد ـ از درگاه خود نراند. این شب، شبی است که خداوند سبحانه و تعالی آن را برای ما خاندان قرار داده است؛ همچنانکه شب قدر را برای پیامبر (ص) قرار داده است؛ پس بر دعا و ثنای خداوند تعالی بکوشید، که هرکس در این شب صد بار او را تسبیح گوید، و صد بار حمد الهی را بر زبان جاری سازد و صد بار زبان به تکبیر گشاید و صد بار بگوید: «لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ»، خداوند سبحانه و تعالی از سر فضل و احسانی که بر بندگان دارد، همه گناهان او را بیامرزد و درخواستهای دنیایی و آخرتی او را برآورده سازد؛ چه درخواستهایی که بر خداوند سبحانه و تعالی اظهار کرده و چه درخواستهایی که اظهار نکرده و خداوند سبحانه و تعالی با علم خود بر آنها آگاه است"[۳].
در شب نیمه شعبان، خواندن دعایی سفارش شده است که آغاز آن چنین است: «اللَّهُمَّ بِحَقِّ لَيْلَتِنَا هَذِهِ وَ مَوْلُودِهَا وَ حُجَّتِكَ وَ مَوْعُودِهَا الَّتِي قَرَنْتَ إِلَى فَضْلِهَا فَضْلًا فَتَمَّتْ كَلِمَتُكَ صِدْقاً وَ عَدْلًا...»[۴]
بر اساس روایتهای بسیاری که از شیعه و برخی اهل سنت نقل شده، میلاد خجسته امام عصر (ع) در شب نیمه شعبان ۲۵۵ ق واقع و باعث کامل شدن فضیلت این شب مبارک شده است[۵].[۶]
منابع
پانویس
- ↑ ر. ک: متقی هندی، کنز العمال، ج ۳، ص ۴۶۴، ح ۷۴۵۰، ۷۴۵۱، ۷۴۶۱؛ تفسیر القرطبی، ج ۱۲، ص ۱۶۷ و
- ↑ «مَنْ أَحْيَا لَيْلَةَ الْعِيدِ وَ لَيْلَةَ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ لَمْ يَمُتْ قَلْبُهُ يَوْمَ تَمُوتُ الْقُلُوبُ »، حر عاملی، وسائل الشیعة، ج ۷، ص ۴۷۸، ح ۹۹۰۳
- ↑ محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۹۴، ص ۸۵، ح ۵؛ همچنین سیوطی، الدر المنثور، ج ۶، ص ۲۷
- ↑ نجم الثاقب، باب یازدهم.
- ↑ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۵۱۴؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ص ۴۲۴؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۱۴۷
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص ۴۵۹ – ۴۶۰؛ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۷۵۰.