خبث: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف')
 
خط ۲: خط ۲:


== مقدمه ==
== مقدمه ==
* [[پلیدی]]، [[ناپاکی]]<ref>سیدعلی‌اکبر قرشی، قاموس قرآن، ج۲، ص۲۱۸.</ref> [[مخالف]] [[طیب]]<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۴، ص۱۰.</ref>، [[وصف]] هر چیز [[فاسد]]<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۴، ص۲۴۹.</ref> و هر چیزی که به [[دلیل]] [[پلیدی]] و [[پستی]] مورد [[کراهت]] باشد؛ اعم از معقولات نظیر [[اعتقاد]] [[باطل]] و [[دروغگویی]] و [[محسوسات]] مانند [[فحشا]] و [[افعال]] [[پلید]] و [[فاسد]]<ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۵۵۷.</ref>.
* [[پلیدی]]، [[ناپاکی]]<ref>سیدعلی‌اکبر قرشی، قاموس قرآن، ج۲، ص۲۱۸.</ref> [[مخالف]] [[طیب]]<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۴، ص۱۰.</ref>، وصف هر چیز [[فاسد]]<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۴، ص۲۴۹.</ref> و هر چیزی که به [[دلیل]] [[پلیدی]] و [[پستی]] مورد [[کراهت]] باشد؛ اعم از معقولات نظیر [[اعتقاد]] [[باطل]] و [[دروغگویی]] و [[محسوسات]] مانند [[فحشا]] و [[افعال]] [[پلید]] و [[فاسد]]<ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۵۵۷.</ref>.
*{{متن قرآن|قُلْ لَا يَسْتَوِي الْخَبِيثُ وَالطَّيِّبُ وَلَوْ أَعْجَبَكَ كَثْرَةُ الْخَبِيثِ}}<ref>«بگو ناپاک و پاک برابر نیستند حتی اگر بسیاری ناپاک، تو را به شگفتی آورد پس ای خردمندان! از خداوند پروا کنید، باشد که رستگار گردید» سوره مائده، آیه ۱۰۰.</ref>.
*{{متن قرآن|قُلْ لَا يَسْتَوِي الْخَبِيثُ وَالطَّيِّبُ وَلَوْ أَعْجَبَكَ كَثْرَةُ الْخَبِيثِ}}<ref>«بگو ناپاک و پاک برابر نیستند حتی اگر بسیاری ناپاک، تو را به شگفتی آورد پس ای خردمندان! از خداوند پروا کنید، باشد که رستگار گردید» سوره مائده، آیه ۱۰۰.</ref>.
* [[آیه شریفه]] ضرب‌المثلی است برای بیان این نکته که [[قواعد]] و [[آموزه‌های دینی]] بر [[صفات]] [[تکوینی]] از [[پاکی]] و [[پلیدی]] که مؤثر در مسیر [[سعادت]] و [[شقاوت انسان]] هستند، [[استوار]] گشته است. در این مسئله [[کثرت]] یا قلت [[تابعان]] تأثیری ندارد. [[پاکان]] [[پاک]] هستند، هرچند کم باشند و پلیدان پلیدند، گرچه زیاد باشند<ref>سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۶، ص۱۵۰.</ref>.
* [[آیه شریفه]] ضرب‌المثلی است برای بیان این نکته که [[قواعد]] و [[آموزه‌های دینی]] بر [[صفات]] [[تکوینی]] از [[پاکی]] و [[پلیدی]] که مؤثر در مسیر [[سعادت]] و [[شقاوت انسان]] هستند، [[استوار]] گشته است. در این مسئله [[کثرت]] یا قلت [[تابعان]] تأثیری ندارد. [[پاکان]] [[پاک]] هستند، هرچند کم باشند و پلیدان پلیدند، گرچه زیاد باشند<ref>سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۶، ص۱۵۰.</ref>.

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۰۳

مقدمه

منابع

پانویس

  1. سیدعلی‌اکبر قرشی، قاموس قرآن، ج۲، ص۲۱۸.
  2. ابن‌منظور، لسان العرب، ج۴، ص۱۰.
  3. خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۴، ص۲۴۹.
  4. احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۵۵۷.
  5. «بگو ناپاک و پاک برابر نیستند حتی اگر بسیاری ناپاک، تو را به شگفتی آورد پس ای خردمندان! از خداوند پروا کنید، باشد که رستگار گردید» سوره مائده، آیه ۱۰۰.
  6. سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۶، ص۱۵۰.
  7. «و اگر از بیشتر کسان روی زمین پیروی کنی تو را از راه خداوند به گمراهی می‌کشانند» سوره انعام، آیه ۱۱۶.
  8. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۲۴۶-۲۴۷.