جنادة بن کعب انصاری در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
جز (جایگزینی متن - 'پیوستن' به 'پیوستن') |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
فرزندش [[عمرو بن جناده]] با این که خردسال و بیش از نُه یا یازده سال نداشت درخواست مادرش به [[دشمن]] [[حمله]] کرد و او نیز به شهادت رسید<ref>شرح بیشتر و سند شهادت این طفل خردسال در ذیل نام عمرو بن جناده خواهد آمد.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظمزاده|ناظمزاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام حسین - ناظمزاده (کتاب)|اصحاب امام حسین]]، ص:۳۴۸-۳۴۹.</ref> | فرزندش [[عمرو بن جناده]] با این که خردسال و بیش از نُه یا یازده سال نداشت درخواست مادرش به [[دشمن]] [[حمله]] کرد و او نیز به شهادت رسید<ref>شرح بیشتر و سند شهادت این طفل خردسال در ذیل نام عمرو بن جناده خواهد آمد.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظمزاده|ناظمزاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام حسین - ناظمزاده (کتاب)|اصحاب امام حسین]]، ص:۳۴۸-۳۴۹.</ref> | ||
برخی | برخی پیوستن جناده به [[امام]] را اینچنین نقل کردهاند که وی در [[کوفه]] با [[مسلم بن عقیل]] [[بیعت]] کرد و به [[یاری]] او شتافت، چون [[بیوفایی]] [[کوفیان]] و [[شهادت]] [[حضرت]] مسلم را دید همراه [[عمرو بن خالد صیداوی]] خود را به [[مکه]] رساند و به امام ملحق شد و به [[کربلا]] آمد<ref>زندگانی امام حسین {{ع}}، عمادزاده، ج۲، ص۳۲؛ فرسان الهیجاء، ج۱، ص۷۵. </ref>. | ||
او در [[روز عاشورا]] به میدان رفت و چنین [[رجز]] خواند: | او در [[روز عاشورا]] به میدان رفت و چنین [[رجز]] خواند: |
نسخهٔ ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۵۹
مقدمه
جناده فرزند کعب بن حرث انصاری خزرجی از یاران با وفا و شیفتگان امام حسین (ع) بود، وی به همراه همسر و فرزندش عمرو، همراه امام (ع) از مکه به کربلا آمد و در روز عاشورا در همان حمله نخست شربت شهادت نوشید[۱].
فرزندش عمرو بن جناده با این که خردسال و بیش از نُه یا یازده سال نداشت درخواست مادرش به دشمن حمله کرد و او نیز به شهادت رسید[۲].[۳]
برخی پیوستن جناده به امام را اینچنین نقل کردهاند که وی در کوفه با مسلم بن عقیل بیعت کرد و به یاری او شتافت، چون بیوفایی کوفیان و شهادت حضرت مسلم را دید همراه عمرو بن خالد صیداوی خود را به مکه رساند و به امام ملحق شد و به کربلا آمد[۴].
او در روز عاشورا به میدان رفت و چنین رجز خواند:
أَنَا جُنادٌ وَأَنَا ابْنُ الْحارِثِ | لَسْتُ بِخَوّارٍ وَلا بِناکِثٍ | |
عَنْ بَیْعَتی حَتّی یَرِثْنی وارِثی | اَلْیَوْمَ شِلْوی فِی الصَّعیدِ ماکِثٌ[۵] |
- من جناده فرزند حارثم. ترسو، ناتوان و پیمانشکن نیستم. پایبند بیعت خویش هستم تا وارثانم ارث برند، امروز پیکرم در خاک جای میگیرد!
آنگاه حمله دلیرانهای کرد و شانزده تن را به هلاکت رساند[۶]. ولی خود در محاصره دشمن قرار گرفت. حضرت عباس (ع) آمد و او و دیگر همرزمانش را از محاصره نجات داد آنان دوباره با دشمن درآویختند و مانند شیر خشمگین جنگیدند تا به شهادت رسیدند[۷].[۸]
منابع
- ناظمزاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین
- جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا
پانویس
- ↑ تنقیح المقال، ج۱، ص۲۳۴؛ ابصارالعین، ص۱۴۰ و رجال طوسی، ص۷۳.
- ↑ شرح بیشتر و سند شهادت این طفل خردسال در ذیل نام عمرو بن جناده خواهد آمد.
- ↑ ناظمزاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص:۳۴۸-۳۴۹.
- ↑ زندگانی امام حسین (ع)، عمادزاده، ج۲، ص۳۲؛ فرسان الهیجاء، ج۱، ص۷۵.
- ↑ مناقب ابن شهرآشوب، ج۴، ص۱۱۳؛ بحارالانوار، ج۴۵، ص۲۸؛ نفس المهموم، ص۲۶۴.
- ↑ مناقب ابن شهرآشوب، ج۴، ص۱۱۳؛ نفس المهموم، ص۲۶۴.
- ↑ بحارالانوار، ج۴۵، ص۲۸؛ مرکز الدراسات الاسلامیة لحرس الثورة؛ تاریخ زندگانی امام حسین، ج۲، ص۳۲، عمادزاده؛ فرسان الهیجاء، ج۱، ص۷۵؛ تنقیح المقال، ج۱، ص۲۳۴.
- ↑ جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۱۲۵.