خریت بن راشد ناجی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←منابع) |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:13681148.jpg|22px]] [[محمد محمدی ریشهری|محمدی ریشهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|'''گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین''']] | |||
# [[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظمزاده|ناظمزاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|'''اصحاب امام علی''']] | # [[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظمزاده|ناظمزاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|'''اصحاب امام علی''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} |
نسخهٔ ۴ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۲۵
مقدمه
خریت بن راشد صحابی رسول خدا (ص) و از قبیله بنی ناجیه به شمار میآید؛ او به همراه جمعی از طایفه بنی سامة بن لؤی بین راه مکه و مدینه حضرت را زیارت کرده است[۱].
خریت پس از قتل عثمان به مخالفین حضرت امیر (ع) پیوست و طلحه و زبیر را در جنگ جمل یاری کرد و فرماندهی گروه مضر در این جنگ با او بود[۲]، ولی پس از جنگ جمل و پیروزی امیرالمؤمنین (ع) بر گروه ناکثین، او توبه کرد و با سیصد نفر از بنی ناجیه به کوفه آمد و به یاران على (ع) پیوست و در رکاب آن حضرت در جنگ صفین شرکت کرد. اما پس از حکمیت باز او پرچم مخالفت برداشت و با امیرالمؤمنین (ع) اعلان جنگ نمود البته معلوم نیست که او در جنگ نهروان بر ضد حضرت علی (ع) شرکت کرده باشد و لذا بسیاری از مؤرخان مثل ابن حجر در الاصابه، و ابن اثیر در اسد الغابه و کامل ابن اثیر و دیگران نگفتهاند که خریت در جنگ نهروان با خوارج بوده است. پس معلوم نیست او در نهروان شرکت داشته است، نه بر ضد حضرت على (ع) و نه در رکاب آن حضرت. اما او همواره مخالفت با حضرت را ادامه میداد و سرانجام به دست یاران حضرت در سواحل دریای فارس (اهواز) به هلاکت رسید[۳].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ اسد الغابه، ج۲، ص۱۱۰ و الاصابه، ج۲، ص۲۷۴.
- ↑ ر.ک: تاریخ طبری، جج ۴، ص۵۰۵؛ اسد الغابه، ج۲، ص۱۰۰؛ البته ابن اثیر در تاريخ الكامل نوشته است که: خریت بن راشد نقل در جنگ جمل و صفین در رکاب حضرت جنگیده است. ولی به نظر میرسد این قول اشتباه باشد؛ زیرا طبق اکثر مورخان وی در جنگ جمل با طلحه و زبیر بوده است بنابراین او فقط در جنگ صفین حضرت را یاری کرده است.
- ↑ ناظمزاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج، ۴۸۲-۴۸۳؛ محمدی ریشهری، محمد، گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین، ص ۵۱۱.