امامت مفضول: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۶ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۲:۰۶

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید.

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

امامت مفضول در قرآن | امامت مفضول در حدیث | امامت مفضول در کلام اسلامی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امامت مفضول (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

امامت مفضول از بحث‌های جنجالی میان شیعه و سنی و طوایف مختلف این است که آیا با وجود افضل، کسی که فاضل یا مفضول است می‌تواند عهده‌دار امامت و خلافت شود؟^[۱].

مقدمه

شیعه و اشاعره معتقدند امام باید افضل اهل زمان باشد و با وجود افضل، امامت برای دیگری منعقد نمی‌شود. این مسأله، بدیهی و عقلانی است، امّا اهل سنت، زیدیّه، مرجئه و گروهی از معتزله معتقد به صحّت امامت مفضولند، به شرط آنکه مفضول به کتاب و سنّت عمل کند.^[۲] روشن است که این گرایش، برای تصحیح و مشروعیت بخشیدن به خلافت ابوبکر و عمر و عثمان است، زیرا افضلیت علی(ع) بر همۀ اصحاب پیامبر در همۀ فضایل، روشن است و صدها حدیث نبوی، نیز زندگی و گفتار خود آن حضرت، آن را ثابت می‌کند. ابن ابی الحدید نیز آن را قولی دیرین می‌داند و به اصحاب فراوانی نسبت می‌دهد و همۀ فضایل پیامبر خدا(ص) را برای علی بن ابی طالب هم ثابت می‌داند، بجز نبوت.^[۳]وی با داشتن این اعتقاد و بیان صریح آن، بازهم در خطبۀ کتاب خود، خدا را می‌ستاید که مفضول را بر افضل مقدم داشت، به خاطر مصلحتی که تکلیف آن را ایجاب کرد و می‌نویسد: ...و قدّم المفضول علی الأفضل لمصلحة اقتضاها التّکلیف»^[۴] خود ابوبکر هم چنین عقیده‌ای داشت و خود را پیشوای مفضول می‌دانست، آنجا که گفت: ولّیتکم و لست بخیرکم،^[۵] بر شما ولایت یافتم در حالی که بهترین شما نیستم^[۶].

جستارهای وابسته

منابع

محدثی، جواد، فرهنگ غدیر.

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص:۹۲.
↑ الامامة و اهل البیت، محمّد بیومی مهران، ج ۱ ص ۱۵۱
↑ شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج۲۰ ص ۲۲۱
↑ شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج۱ ص ۳
↑ الغدیر، ج ۷ ص ۱۳۱
↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص:۹۲.

[1] محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص:۹۲.

[2] الامامة و اهل البیت، محمّد بیومی مهران، ج ۱ ص ۱۵۱

[3] شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج۲۰ ص ۲۲۱

[4] شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج۱ ص ۳

[5] الغدیر، ج ۷ ص ۱۳۱

[6] محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص:۹۲.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

@@ خط ۹: / خط ۹: @@
 <div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
-'''امامت مفضول''': از بحث‌های جنجالی میان [[شیعه]] و [[اهل سنت|سنی]] و طوایف مختلف این است که آیا با وجود افضل، کسی که فاضل یا مفضول است می‌تواند عهده‌دار [[امامت]] و [[خلافت]] شود؟ [[شیعه]] و [[اشاعره]] معتقدند [[امام]] باید افضل اهل زمان باشد و با وجود افضل، [[امامت]] برای دیگری منعقد نمی‌شود. این مسأله، بدیهی و عقلانی است، امّا [[اهل سنت]]، زیدیّه، مرجئه و گروهی از [[معتزله]] معتقد به صحّت [[امامت]] مفضولند، به شرط آنکه مفضول به کتاب و سنّت عمل کند.<ref> الامامة و اهل البیت، محمّد بیومی مهران، ج ۱ ص ۱۵۱</ref> روشن است که این گرایش، برای تصحیح و مشروعیت بخشیدن به [[خلافت ابوبکر]] و [[عمر]] و [[عثمان]] است، زیرا افضلیت [[امام علی|علی]]{{ع}} بر همۀ اصحاب [[پیامبر]] در همۀ فضایل، روشن است و صدها حدیث نبوی، نیز زندگی و گفتار خود آن حضرت، آن را ثابت می‌کند. ابن ابی الحدید نیز آن را قولی دیرین می‌داند و به اصحاب فراوانی نسبت می‌دهد و همۀ فضایل [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}} را برای [[امام علی|علی بن ابی طالب]] هم ثابت می‌داند، بجز [[نبوت]].<ref> شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج۲۰ ص ۲۲۱</ref>وی با داشتن این اعتقاد و بیان صریح آن، بازهم در خطبۀ کتاب خود، خدا را می‌ستاید که مفضول را بر افضل مقدم داشت، به خاطر مصلحتی که تکلیف آن را ایجاب کرد و می‌نویسد: {{عربی|اندازه=155%|...و قدّم المفضول علی الأفضل لمصلحة اقتضاها التّکلیف»}}<ref> شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج۱ ص ۳</ref> خود [[ابوبکر]] هم چنین عقیده‌ای داشت و خود را پیشوای مفضول می‌دانست، آنجا که گفت: {{عربی|اندازه=155%|ولّیتکم و لست بخیرکم}}،<ref>الغدیر، ج ۷ ص ۱۳۱</ref> بر شما ولایت یافتم در حالی که بهترین شما نیستم..<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص:۹۲.</ref>
+'''امامت مفضول''' از بحث‌های جنجالی میان [[شیعه]] و [[اهل سنت|سنی]] و طوایف مختلف این است که آیا با وجود افضل، کسی که فاضل یا مفضول است می‌تواند عهده‌دار [[امامت]] و [[خلافت]] شود؟<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص:۹۲.</ref>.
+==مقدمه==
+*[[شیعه]] و [[اشاعره]] معتقدند [[امام]] باید افضل اهل زمان باشد و با وجود افضل، [[امامت]] برای دیگری منعقد نمی‌شود. این مسأله، بدیهی و عقلانی است، امّا [[اهل سنت]]، زیدیّه، مرجئه و گروهی از [[معتزله]] معتقد به صحّت [[امامت]] مفضولند، به شرط آنکه مفضول به کتاب و سنّت عمل کند.<ref> الامامة و اهل البیت، محمّد بیومی مهران، ج ۱ ص ۱۵۱</ref> روشن است که این گرایش، برای تصحیح و مشروعیت بخشیدن به [[خلافت ابوبکر]] و [[عمر]] و [[عثمان]] است، زیرا افضلیت [[امام علی|علی]]{{ع}} بر همۀ اصحاب [[پیامبر]] در همۀ فضایل، روشن است و صدها حدیث نبوی، نیز زندگی و گفتار خود آن حضرت، آن را ثابت می‌کند. ابن ابی الحدید نیز آن را قولی دیرین می‌داند و به اصحاب فراوانی نسبت می‌دهد و همۀ فضایل [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}} را برای [[امام علی|علی بن ابی طالب]] هم ثابت می‌داند، بجز [[نبوت]].<ref> شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج۲۰ ص ۲۲۱</ref>وی با داشتن این اعتقاد و بیان صریح آن، بازهم در خطبۀ کتاب خود، خدا را می‌ستاید که مفضول را بر افضل مقدم داشت، به خاطر مصلحتی که تکلیف آن را ایجاب کرد و می‌نویسد: {{عربی|اندازه=155%|...و قدّم المفضول علی الأفضل لمصلحة اقتضاها التّکلیف»}}<ref> شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج۱ ص ۳</ref> خود [[ابوبکر]] هم چنین عقیده‌ای داشت و خود را پیشوای مفضول می‌دانست، آنجا که گفت: {{عربی|اندازه=155%|ولّیتکم و لست بخیرکم}}،<ref>الغدیر، ج ۷ ص ۱۳۱</ref> بر شما ولایت یافتم در حالی که بهترین شما نیستم<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص:۹۲.</ref>.
 == جستارهای وابسته ==