ابن خزیمه نیشابوری: تفاوت میان نسخه‌ها
(←پانویس) |
|||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
ابن خزیمه، پیشوانی [[اهل سنّت]] [[خراسان]] در [[روزگار]] خود بوده و [[فضایل]] بسیاری برای او گزارش کرده‌اند. [[حاکم]] نیشابور مجموعه بزرگی از فضایل او را داشته است. همچنین آثار و تألیفات او را بیش ۱۴۰ اثر دانسته‌اند. افزون بر اینها، مجموعه مسائل او صد جزء و [[فقه]] حدیث بریره در سه جزء بوده است. <ref>تذکره الحفّاظ، ج ۲، ص ۷۲۹.</ref> کتاب‌های: تفسیر القرآن، الصحیح (در حدیث)، العوالی، التوحید واثبات الصفات، المسائل المصنعه در حدیث و المسند دیگر آثار اوست. <ref>هدیه العارفین، ج ۲، ص ۲۹.</ref> وی سرانجام در [[ذی قعده]] سال ۳۱۱ هجری از [[دنیا]] رفت<ref> تاریخ الاسلام، ج ۲۳، ص ۴۲۲.</ref><ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۲ ص۳۹۸.</ref> | ابن خزیمه، پیشوانی [[اهل سنّت]] [[خراسان]] در [[روزگار]] خود بوده و [[فضایل]] بسیاری برای او گزارش کرده‌اند. [[حاکم]] نیشابور مجموعه بزرگی از فضایل او را داشته است. همچنین آثار و تألیفات او را بیش ۱۴۰ اثر دانسته‌اند. افزون بر اینها، مجموعه مسائل او صد جزء و [[فقه]] حدیث بریره در سه جزء بوده است. <ref>تذکره الحفّاظ، ج ۲، ص ۷۲۹.</ref> کتاب‌های: تفسیر القرآن، الصحیح (در حدیث)، العوالی، التوحید واثبات الصفات، المسائل المصنعه در حدیث و المسند دیگر آثار اوست. <ref>هدیه العارفین، ج ۲، ص ۲۹.</ref> وی سرانجام در [[ذی قعده]] سال ۳۱۱ هجری از [[دنیا]] رفت<ref> تاریخ الاسلام، ج ۲۳، ص ۴۲۲.</ref><ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۲ ص۳۹۸.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۸ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۵۵
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
آشنایی اجمالی
ابوبکر محمد بن اسحاق بن خزیمه سلمی نیشابوری مشهور به ابن خزیمه، فقیه و محدثی اهل نیشابور بود[۱] و در سال ۲۲۳ هجری زاده شد. از سنین نوجوانی به فراگیری حدیث پرداخت[۲] و در پی آن به مرو، ری، بغداد، بصره، کوفه، حجاز، شام، جزیره، مصر و واسط سفر کرد و از کسان بسیاری دانش آموخت. اسحاق بن راهویه، علی بن حجر، محمد بن مهران، بشر بن معاذ عقدی و احمد بن منیع از آن جمله‌اند. [۳] بخاری، مسلم، محمد بن عبداللّه بن عبد الحکم و ابوعلی نیشابوری نیز از شاگردان و راویان او به شمار می‌آیند. [۴]
ابن خزیمه، پیشوانی اهل سنّت خراسان در روزگار خود بوده و فضایل بسیاری برای او گزارش کرده‌اند. حاکم نیشابور مجموعه بزرگی از فضایل او را داشته است. همچنین آثار و تألیفات او را بیش ۱۴۰ اثر دانسته‌اند. افزون بر اینها، مجموعه مسائل او صد جزء و فقه حدیث بریره در سه جزء بوده است. [۵] کتاب‌های: تفسیر القرآن، الصحیح (در حدیث)، العوالی، التوحید واثبات الصفات، المسائل المصنعه در حدیث و المسند دیگر آثار اوست. [۶] وی سرانجام در ذی قعده سال ۳۱۱ هجری از دنیا رفت[۷][۸]
